Іван Пятровіч Паўлаў

Іван Пятровіч Па́ўлаў (14 (26) верасня 1849, Разань — 27 лютага 1936, Ленінград) — адзін з аўтарытэтных навукоўцаў Расіі, фізіёлаг, псіхолаг, стваральнік навукі аб вышэйшай нервовай дзейнасці і ўяўленняў аб працэсах рэгуляцыі стрававання; заснавальнік найбуйнейшай расійскай фізіялагічнай школы; лаўрэат Нобелеўскай прэміі ў галіне медыцыны і фізіялогіі (1904) «за работу па фізіялогіі стрававання».

Іван Пятровіч Паўлаў
Дата нараджэння	26 верасня 1849(1849-09-26)[1][2]
Месца нараджэння	Разань, Разанская губерня, Расійская імперыя[3]
Дата смерці	27 лютага 1936(1936-02-27)[3][4][…] (86 гадоў)
Месца смерці	Ленінград[3]
Месца пахавання	Літаратарскія масткі[d]
Грамадзянства	СССР
Жонка	Sara Pavlov[d][5]
Дзеці	Q131316718?, Vera I. Pavlova[d], Q131316764? і Q131316820?
Род дзейнасці	хімік, урач, фізіёлаг, неўролаг, даследчык
Навуковая сфера	адукацыя і фізіялогія
Месца працы	Санкт-Пецярбургскі дзяржаўны ўніверсітэт Ваенна-медыцынская акадэмія імя С. М. Кірава[d][5] Інстытут эксперыментальнай медыцыны[d][5]
Навуковая ступень	кандыдат навук[6]
Альма-матар	Імператарскі Санкт-Пецярбургскі ўніверсітэт[6] Імператарская медыка-хірургічная акадэмія[d][6]
Навуковы кіраўнік	Elias von Cyon[d], Сяргей Пятровіч Боткін і Carl Ludwig[d]
Вядомыя вучні	Пётр Кузьміч Анохін, Boris Babkin[d], Канстанцін Міхайлавіч Быкаў, Nikolay Voicehovsky[d], Anatolij Georgijevič Ivanov-Smolenskij[d], Мікалай Іванавіч Краснагорскі[d], Пётр Сцяпанавіч Купалаў, Лявон Абгаравіч Арбелі, Viktorin Deryabin[d], Давыд Львовіч Глінскі, Леў Паўлавіч Розанаў, Gleb Anrep[d] і Yevgeny Kreps[d][7]
Член у	Лонданскае каралеўскае таварыства Нацыянальная акадэмія навук ЗША[8] Расійская акадэмія навук[9] Акадэмія навук СССР[d] Пецярбургская акадэмія навук Французская акадэмія навук Нідэрландская каралеўская акадэмія навук Леапальдзіна Парыжская медыцынская акадэмія[d] Кембрыджскі ўніверсітэт[10]
Узнагароды	медаль Катэніуса[d] (1903) медаль імя Бэра[d] (1900) Крунаўская лекцыя[d] (1928) замежны член Лонданскага каралеўскага таварыства[d] (6 чэрвеня 1907) Baly Medal[d] (1905) doctor honoris causa from the University of Paris[d] (1925)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Паўлаў.

Сярод вучняў І. П. Паўлава — расійскі фізіёлаг і педагог Браніслаў Фартунатавіч Вярыга, фізіёлаг і фармаколаг Мікалай Апалінаравіч Ражанскі.

Зноскі

1. Педагоги и психологи мира — 2012.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q126722605'></a>
2. Pavlov, Ivan Petrovič, 1849-1936 // Olomouc City Library regional database Праверана 25 верасня 2024.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q130368343'></a>
3. Павлов Иван Петрович // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q5061737'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q17378135'></a>
4. W. Horsley Gantt Ivan Petrovich Pavlov // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q5375741'></a>
5. Тодес Д. «Что есть самое трудное, самое страшное в человеческой жизни?»: Правильность и Случайность в жизни и работе И.П. Павлова, What is the Most Difficult, the Most Terrible in Human Life?”: Lawfulness and Chance in I.P. Pavlov’s Life and Work // Историко-биологические исследования — 2018. — Т. 10, вып. 1. — С. 23–41. — ISSN 2076-8176; 2500-1221

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q126725109'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q130418604'></a>
6. Марков А. Г. Направления научных исследований И.М. Сеченова: количественный анализ частоты встречаемости терминов в заглавии статей, Areas of I.M. Sechenov’s research: a quantitative analysis of term frequency in the titles of articles // Историко-биологические исследования — 2020. — Т. 12, вып. 1. — С. 85–94. — ISSN 2076-8176; 2500-1221 — doi:10.24411/2076-8176-2020-11003

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q126725109'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q130252080'></a>
7. Наточин Ю. В. История организации и становления Института эволюционной физиологии и биохимии им. И.М. Сеченова РАН, The History of the Organisation and Development of the Sechenov Institute of Evolutionary Physiology and Biochemistry of the Russian Academy of Sciences // Историко-биологические исследования — 2023. — Т. 15, вып. 3. — С. 77–100. — ISSN 2076-8176; 2500-1221

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q15074971'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q126725109'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q127693784'></a>
8. NNDB — 2002.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q1373513'></a>
9. Будко А. А. История физиологии в персональных фондах Военно-медицинского музея, The History of Physiology in the Personal Collections at the Military Medical Museum // Историко-биологические исследования — 2023. — Т. 15, вып. 3. — С. 149–169. — ISSN 2076-8176; 2500-1221 — doi:10.24412/2076-8176-2023-3-149-169

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q126725109'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q127868691'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q106231993'></a>
10. Кораблина Ю. А., Поляков Е. Л. Мемориальный музей-квартира академика И.П. Павлова в Санкт-Петербурге. История и современность, Academician I.P. Pavlov’s Memorial Museum-Apartment in St. Petersburg. History and modernity // Историко-биологические исследования — 2023. — Т. 15, вып. 3. — С. 135–148. — ISSN 2076-8176; 2500-1221 — doi:10.24412/2076-8176-2023-3-135-148

    <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q127868410'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q126725109'></a>