Plebejus idas

Plebejus idas — від дзённых матылькоў сямейства блакітніцы.

Plebejus idas
Навуковая класіфікацыя
прамежныя рангі Царства:  Жывёлы Падцарства:  Эўметазоі Без рангу:  Двухбакова-сіметрычныя Без рангу:  Першаснаротыя Без рангу:  Ecdysozoa Без рангу:  Panarthropoda Тып:  Членістаногія Падтып:  Трахейнадыхальныя Надклас:  Шасціногія Клас:  Насякомыя Падклас:  Крылатыя насякомыя Інфраклас:  Навакрылыя насякомыя Надатрад:  Насякомыя з поўным метамарфозам Атрад:  Матылі Падатрад:  Glossata Надсямейства:  Papilionoidea Серыя:  Papilioniformes Сямейства:  Блакітніцы Падсямейства:  Polyommatinae Трыба:  Polyommatini Род:  Plebejus Падрод:  Lycaeides Від:  Plebejus idas
Міжнародная навуковая назва
Plebejus idas
Сістэматыка на Віківідах Выявы на Вікісховішчы ITIS   777920 NCBI   155166

Этымалогія назвы

У старажытнагрэчаскай міфалогіі Ідас — арганаўт, удзельнік Каледонскага палявання.

Апісанне

Ніжні бок крылаў, зверху ♂, знізу ♀, Германія, Мюнхен

Даўжыня пярэдніх крылаў 11-16 мм. Крылы самца зверху фіялетава-сінія, з вузкім, каля 1 мм шырынёй, чорным краем, вылучаюцца з цёмнымі жылкамі, з чорнымі кропкамі-плямамі ля краю задніх крылаў. Крылы самкі бурыя, яна падобная на самку Plebejus argus, толькі аранжавыя лункі каля цёмных кропак ля вонкавага краю задніх крылаў буйней і іх звычайна менш. Знізу крылы ў самцоў і самак палева-шэрыя або бялёсыя, на знешнім краі задніх крылаў цёмныя плямкі з унутранага боку аранжавай палоскі ў форме перавернутай рымскай лічбы V. На задніх крылах ёсць бліскучыя плямы. Вяршыня кастальнага атожылка вальвы без буйных зубчыкаў.

Тыповая мясцовасць: Швецыя.

Распаўсюджанне

Еўропа, Пярэдняя Азія, горы Сярэдняй Азіі, Казахстан, паўднёвая палова Урала, поўдзень Заходняй Сібіры, горы Паўднёвай Сібіры, Якуція^[1].

Насяляе на лугах розных тыпаў. На Алтаі звычайны па рачных далінах, тэрасах і прырэчных схілах з лугова-стэпавым разнатраўем да вышыні 2000—2100 м над узроўнем мора^[1].

Жыццёвы цыкл

Яйкі белыя, круглявыя, маршчыністыя, з цёмнай кропкай на вяршыні.

Вусень зялёны, у тонкіх аксамітных валасінках, з цёмна-карычневай або чырванаватай ў белым абрамленні палоскай на спіне. Каля дыхальцаў маюцца чырвона-карычневыя рыскі, а на баках белыя касыя рыскі. Галава чорная. Жыве на кармавых раслінах побач з гнёздамі мурашак: чорнай садовай мурашкі (Lasius niger), Formica cinerea і цёмна-бурай лясной мурашки (Formica fusca). Кармавыя расліны вусеняў — расліны з сямейства бабовыя: куравай, рутвіца, люцэрна, канюшына, гарошак і іншыя расліны^[1].

Кукалка фарміруецца ў гнёздах мурашак. Спачатку яна зялёная, пазней светла-карычневая з чырвона-карычневымі плямамі на галаве і каля сучлянення сегментаў.

Зноскі

1. Коршунов Ю. П.  (руск.) Определители по флоре и фауне России // Булавоусые чешуекрылые Северной Азии. Выпуск 4. — М.: Товарищество научных изданий КМК, 2002. — С. 373. — ISBN 5-87317-115-7.