Сцяпан Андрэевіч Бандэра

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Бандэра.

Сцяпа́н Андрэ́евіч Бандэ́ра (укр.: Степа́н Андрі́йович Банде́ра; 1 студзеня 1909, в. Стары Угрынаў, цяпер Івана-Франкоўская вобласць, Украіна  — 15 кастрычніка 1959) — палітычны дзеяч, ідэолаг украінскага нацыянальнага руху, кіраўнік Арганізацыі ўкраінскіх нацыяналістаў (АУН).

Сцяпан Андрэевіч Бандэра
укр.: Степан Бандера
Дата нараджэння	1 студзеня 1909(1909-01-01)[1][2]
Месца нараджэння	Стары Угрынаў[d], Калушскі павет[d], Каралеўства Галіцыі і Ладамерыі, Цыслейтанія, Аўстра-Венгрыя
Дата смерці	15 кастрычніка 1959(1959-10-15)[1][3][…] (50 гадоў)
Месца смерці	Мюнхен, Верхняя Баварыя, Баварыя, ФРГ[4]
Пахаванне	могілкі Вальдфрыдгоф у Мюнхене[d]
Грамадзянства	ZUNR  Польская Рэспубліка  Аўстра-Венгрыя апатрыд
Адукацыя	Львоўская палітэхніка
Веравызнанне	Украінская Грэка-Каталіцкая Царква
Партыя	OUN Organization of Ukrainian Nationalists (Bandera movement)[d]
Член у	OUN
Род дзейнасці	палітык, тэрарыст
Бацька	Andriy Bandera[d]
Маці	Myroslava Bandera[d]
Жонка	Jarosława Bandera[d]
Дзеці	Andrii Bandera[d]
Узнагароды
Аўтограф
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Нарадзіўся на Станіслаўшчыне ў сям'і грэка-каталіцкага святара. З 1919 па 1927 навучаўся ў Стрыйскай гімназіі. У 1922 стаў членам «Пласта». З 1928 ва Украінскай ваеннай арганізацыі (УВА). Працаваў спачатку ў аддзеле разведкі, пазней — прапаганды. У гады вучобы на аграрным факультэце Львоўскага ўніверсітэта актыўна прымае ўдзел ва ўкраінскіх моладзевых арганізацыях. Адначасова знаходзіўся ў студэнцкай арганізацыі Група ўкраінскай нацыяналістычнай моладзі.

Помнік Сцяпану Бандэру ў Цярнопалі.

Член АУН з 1929. З 1940 (пасля падзелу арганізацыі) кіраўнік фракцыі бандэраўцаў — АУН(б). Арганізоўваў і ажыццяўляў тэрарыстычную дзейнасць супраць польскіх улад у адказ на іх антыўкраінскую палітку на Заходняй Украіне^[5]. Двойчы прыгавораны да пакарання смерцю. З пачатку ІІ сусветнай вайны супрацоўнічаў з гітлераўскімі спецслужбамі. За абвяшчэнне без згоды нямецкіх акупацыйных улад акта пра ўтварэнне «Украінскай самастойнай саборнай дзяржавы» зняволены ў канцлагеры Заксенгаўзен і Араніенбург. З 1943 АУН(б) абвясціла стратэгію «двухфрантавой» барацьбы супраць Берліна і Масквы. С. Бандэра ў кастрычніку 1944 быў вызвалены з канцлагера па загадзе Г. Гімлера.

Пасля вайны жыў у Мюнхене. Быў атручаны агентам КДБ.

Зноскі

1. Stepan Bandera // Brockhaus Enzyklopädie Праверана 9 кастрычніка 2017.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q237227'></a>
2. The Fine Art Archive — 2003. Праверана 1 красавіка 2021.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q10855166'></a>
3. Stepan Bandera // Gran Enciclopèdia Catalana — Grup Enciclopèdia, 1968.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q18696256'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q2664168'></a>
4. Deutsche Nationalbibliothek Record #118652303 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 31 снежня 2014.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q27302'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q36578'></a>
5. БЭ. Т. 2

Літаратура

• Бандэра // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 2: Аршыца — Беларусцы / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 2. — 480 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0061-7 (т. 2).

Спасылкі

У Вікіцытатніку ёсць старонка па тэме Сцяпан Бандэра

• Колекция от речите на Степан Бандера по «Перспективи на украинската революция» (бел.)
• (англ.) Stepan Bandera — Perspectives for Ukrainian Revolution (audio recordings)