Малахія
From Wikipedia, the free encyclopedia
Малахія (на іўрыце: מַלְאָכִי, «Пасланец») — яўрэйскі прарок у Старым Запавеце. Малахія быў аўтарам Кнігі прарока Малахію, апошняй кнігі Старога Запавета. Няма згадак на Малахію ў Эздры, ён таксама прама не згадваецца пры аднаўленні храма. Лічыцца, што ён прарочыў пасля пророкаў Агея і Захарыі (Мал. 1:10; 3:1, 3:10) і рабіў свае прароцтва каля 420 г. да н.э., пасля другога вяртання Неяміі з Персіі (Неям. 13:6), ці, магчыма, да яго вяртання, у (Мал. 2: 8 з Неям. 13:15; Мал. 2: 10-16 і Нээм. 13:23). Згодна даследчыкам магчыма, што імя «Малахія» не ўласнае, а проста азначае «пасланнік Яхве». У Септуагінце яго імя падаецца як ἐν χειρὶ ἀγγέλου αὐτοῦ (ад рукі Яго Пасланца).