Джозеф Чэмберлен

Джозеф Чэ́мберлен (8.7.1836, Лондан — 2.7.1914) — дзяржаўны і палітычны дзеяч Вялікабрытаніі.

Джозеф Чэмберлен
англ.: Joseph Chamberlain
лідар апазіцыі Вялікабрытаніі[d] 8 лютага 1906 — 27 лютага 1906
Папярэднік	Артур Бэлфар
Пераемнік	Артур Бэлфар
міністр калоній Вялікабрытаніі[d] 29 чэрвеня 1895 — 16 верасня 1903
Папярэднік	George Robinson, 1st Marquess of Ripon[d]
Пераемнік	Alfred Lyttelton[d]
старшыня Савета па гандлі Вялікабрытаніі[d] 3 мая 1880 — 9 чэрвеня 1885
Папярэднік	Dudley Ryder, 3rd Earl of Harrowby[d]
Пераемнік	Charles Gordon-Lennox, 6th Duke of Richmond[d]
President of the Local Government Board[d] 1 лютага 1886 — 3 красавіка 1886
Папярэднік	Артур Бэлфар
Пераемнік	James Stansfeld[d]
дэпутат 30-га парламента Вялікабрытаніі[d] 3 снежня 1910 — 2 ліпеня 1914
дэпутат 29-га парламента Вялікабрытаніі[d] 15 студзеня 1910 — 28 лістапада 1910
дэпутат 28-га парламента Вялікабрытаніі[d] 12 студзеня 1906 — 10 студзеня 1910
дэпутат 27-га парламента Вялікабрытаніі[d] 1 кастрычніка 1900 — 8 студзеня 1906
member of the 26th Parliament of the United Kingdom[d] 13 ліпеня 1895 — 17 верасня 1900
дэпутат 25-га парламента Вялікабрытаніі[d] 4 ліпеня 1892 — 8 ліпеня 1895
дэпутат 24-га парламента Вялікабрытаніі[d] 1 ліпеня 1886 — 28 чэрвеня 1892
дэпутат 23-га парламента Вялікабрытаніі[d] 24 лістапада 1885 — 26 чэрвеня 1886
дэпутат 22-га парламента Вялікабрытаніі[d] 31 сакавіка 1880 — 18 лістапада 1885
дэпутат 21-га парламента Вялікабрытаніі[d] 27 чэрвеня 1876 — 24 сакавіка 1880
Lord Mayor of Birmingham[d] 1873 — 1876
Нараджэнне	8 ліпеня 1836(1836-07-08)[1][2][…] Лондан, Англія, Злучанае каралеўства Вялікабрытаніі і Ірландыі[3]
Смерць	2 ліпеня 1914(1914-07-02)[1][2][…] (77 гадоў) Лондан, Лонданскае графства, Англія, Злучанае каралеўства Вялікабрытаніі і Ірландыі[3]
Месца пахавання	Key Hill Cemetery[d]
Бацька	Joseph Chamberlain[d][4][5]
Маці	Caroline Harben[d][4][5]
Жонка	Harriet Kenrick[d][5][6], Florence Kenrick[d][5][6] і Mary Crowninshield Endicott Chamberlain[d][6]
Дзеці	Невіл Чэмберлен[5], Джозеф Осцін Чэмберлен[5], Beatrice Chamberlain[d][5], Ida Chamberlain[d][5], Hilda Chamberlain[d][4][5] і Ethel Chamberlain[d][4][5]
Партыя	Ліберальная партыя (1886) Liberal Unionist Party[d] (1912) Кансерватыўная партыя (1914)
Член у	Лонданскае каралеўскае таварыства
Адукацыя	Універсітэцкі каледж Лондана[d]
Месца працы	Бірмінгемскі ўніверсітэт
Аўтограф
Узнагароды	член Лонданскага каралеўскага таварыства[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Чэмберлен.

Біяграфічныя весткі

Вучыўся ў каледжы Лонданскага ўніверсітэта (1850—52). Фабрыкант. У 1873—76 мэр г. Бірмінгем. 3 1876 дэпутат парламента ад Ліберальнай партыі. У 1880—85 і 1886 міністр ва ўрадах У. Ю. Гладстана. У 1886 выступіў супраць законапраекта аб наданні Ірландыі аўтаноміі і з групай прыхільнікаў (ліберал-юніяністаў) выйшаў з Ліберальнай партыі, а пазней з’яднаўся з кансерватарамі. У 1895—1903 міністр калоній. Адзін з ініцыятараў Англа-бурскай вайны (1899—1902).

Зноскі

1. Poole G. W. Joseph Chamberlain // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q5375741'></a>
2. Lundy D. R. Rt. Hon. Joseph Chamberlain // The Peerage Праверана 9 кастрычніка 2017.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q67129259'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q21401824'></a>
3. Чемберлен Джозеф // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q5061737'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q17378135'></a>
4. Lundy D. R. The Peerage

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q67129259'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q21401824'></a>
5. Kindred Britain

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q75653886'></a>
6. (unspecified title) Праверана 7 жніўня 2020.

Літаратура

• Нікіцін М. Г. Чэмберлены // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 17: Хвінявічы — Шчытні / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2003. — Т. 17. — 512 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0279-2 (т. 17).