Гроб Гасподні
From Wikipedia, the free encyclopedia
Гроб Гасподні ці Святы Гроб (грэч. Αγιος Τάφος) — галоўная святыня хрысціянскага свету — пячора, магільня ў скале, куды, паводле Евангелля, быў пахаваны Ісус Хрыстос і на трэці дзень уваскрэс. Цяпер магільня — галоўны алтар Храма Гроба Гасподняга ў Іерусаліме.
Паводле традыцыі, магільня знаходзілася за гарадской сцяной, на паўночным захадзе ад Іерусаліма, паблізу Галгофы. На пачатку IV ст. над ёю пабудавана Кувуклія Храма Гроба Гасподняга.
У пераносным сэнсе, асабліва ў крыніцах Сярэднявечча, Гроб Гасподні — уся Святая зямля (Палесціна), дзе знаходзіцца гэта святое для хрысціян месца.