Бітва пад Нікопалем (1396)
From Wikipedia, the free encyclopedia
Бітва пад Нікопалем (25 верасня 1396) — бітва каля балгарскага горада Нікопаля (Nicopolis), у якой войска атаманскага султана Баязіда I (каля 15 тыс. чалавек) разграміла войска крыжакоў пад агульным камандаваннем бургундскага герцага Іаана Бясстрашнага (каля 12 тыс. чалавек); вялікая колькасць палонных была забітая на месцы. Гл. таксама: Сілы бакоў
Бітва пры Нікопале | |||
---|---|---|---|
Асноўны канфлікт: Асманскія войны ў Еўропе | |||
| |||
Дата | 25 верасня 1396 | ||
Месца | Балгарыя, Нікопал | ||
Вынік |
Пераканаўчая перамога турак, разгром крыжакоў |
||
Праціўнікі | |||
|
|||
Камандуючыя | |||
|
|||
Сілы бакоў | |||
|
|||
Страты | |||
|
|||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Гэта была першая бітва, у якой сутыкнуліся сілы Атаманскай Турцыі і Заходняй і Цэнтральнай Еўропы, і не чаканы ў Еўропе разгром еўрапейскіх сіл (як і масавае забойства палонных) паўплываў на тое, што да сярэдзіны XVI ст. не адбылося аніводнага буйнамаштабнага супольнага выступлення заходнееўрапейскіх войскаў супраць Турцыі; такі стан рэчаў змянілі толькі параза Венгрыі пад Мохачам (1526) і аблога Вены (1529)[1]. Для Турцыі гэта была перамога, якая прынесла вялікі прэстыж, адхіліла пагрозу межам імперыі і дазволіла асманам скансалідаваць свае заваёвы на Балканах[2].
Масавае забойства палонных, якога не бывала ў колішніх войнах еўрапейцаў з арабамі, распачало трывалую еўрапейскую традыцыю лічыць туркаў жорсткімі варварамі.