Ота Ган
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ота Ган (па-нямецку: Otto Hahn; 8 сакавіка 1879, Франкфурт-на-Майне — 28 ліпеня 1968, Гётынген) — нямецкі хімік, навуковец-наватар у галіне радыяхіміі, які адкрыў ядзерную ізамэрыю (Уран Z) і расшчапленьне ўрану. Атрымаў Нобэлеўскую прэмію па хіміі (1944). Глен Сыбарг назваў яго «бацькам ядзернай хіміі».
Хуткія факты Дата нараджэньня, Месца нараджэньня ...
Ота Ган | |
па-нямецку: Otto Hahn | |
Дата нараджэньня | 8 сакавіка 1879(1879-03-08)[1][2][3][…] |
---|---|
Месца нараджэньня | |
Дата сьмерці | 28 ліпеня 1968(1968-07-28)[4][1][2][…] (89 гадоў) |
Месца сьмерці | |
Месца пахаваньня | |
Месца вучобы | |
Занятак | хімік, прафэсар унівэрсытэту, пісьменьнік-дакумэнталіст, ядзерны фізык, аўтабіёграф |
Навуковая сфэра | ядзерная хімія |
Месца працы | |
Вядомы як | адкрывальнік ядзернай ізамэрыі і расшчапленьня ўрану |
Навуковая ступень | праф. |
Навуковы кіраўнік | Тэадор Цынке[d] |
Дзеці | Hanno Hahn[d] |
Узнагароды | Нобэлеўская прэмія ў галіне хіміі (1944) |
Подпіс | |
Закрыць