Гемарой

Гемаро́й (па-грэцку: αἷμα + ῥεῖν — «кроў» + «цекчы»; народная назва — пачачуй^[1]) — захворваньне, зьвязанае з трамбозам, запаленьнем, паталягічным пашырэньнем і зьвітасьцю гемараідальных вэнаў, якія ўтвараюць вузлы вакол прамой кішкі. Суправаджацца ўзьнікненьнем такіх хваробаў, як вострая і хранічная анальная трэшчына, рэктальны сьвішч, гнайнікі вакол прамой кішкі і нетрыманьне газаў. Ускладненьні хваробы выклікаюць ацёк(en) анальнай адтуліны, гнойны парапрактыт(en) і амярцьвеньне(en) тканак гемараідальнага вузла. Да 40-гадовага ўзросту сустракаецца ў кожнага другога чалавека^[2].

Узьнікненьне хваробы прадухіляе:

штодзённае піцьцё 2 літраў вадкасьці;
ужыцьцё кашаў, сьвежай і багатай на абалоніну гародніны (буракі(be), гарбузы(en) і кабачкі(en)) і садавіны (бананы, марэлі і чарнасьліў(en)), таксама жытняга і пшанічнага вотруб’я(en), марской капусты(be) і насеньня лёну;
уніканьне ўжыцьця сьпіртовых і газаваных напояў, вострай і салёнай ежы;
прыём шклянкі высокамінэралізаванай вады(be) тройчы на дзень;
уніканьне выкарыстаньня слабільнага сродка(en) і клізмы(en);
пазьбяганьне пад’ёму цяжараў;
штодзённае выкананьне 20 практыкаваньняў для брушнога прэса, ног(en) і крумянкоў;
частыя перапынкі пры кіраваньні самаходам;
апаражненьне(en) кішачніка толькі пры адчуваньні позыва;
уніканьне лішняй вагі.

Разьвіцьцю хваробы спрыяе маларухомы лад жыцьця(en), працяглая праца ў сядзячым(en) і стаячым(en) становішчы, пад’ём цяжараў, прыём вострай і тлустай ежы з алькаголем, запор(en) і панос.

Хвароба напачатку выяўляецца пра смыленьне, сьверб, паколваньне і расьпіраньне ў вобласьці задняга праходу пры спаражненьні. Вакол ануса ўтвараецца балючае зацьвярдзеньне ў выглядзе спляценьня пашыраных крывяных сасудаў. З часам боль пачынае ўзьнікаць пры кашлі і руху цела(en), што замінае стаяць, хадзіць і сядзець. Затым падчас спаражненьня зьяўляецца крывацёк(en), што выклікае малакроўе і слабасьць^[3].