Гай Валерыюс Катул
From Wikipedia, the free encyclopedia
Гай Валерыюс Катул (лац.: Gaius Valerius Catullus) (каля 87 да н. э., Вэрона — каля 54 да н. э., Рым[3]) — значны старажытнарымскі паэт пэрыяду позьняй рэспублікі, прадстаўнік рымскіх нэатэрыкаў.
Хуткія факты Асабістыя зьвесткі, Нарадзіўся ...
Гай Валерыюс Катул | |
Gaius Valerius Catullus | |
Сучасны бюст Катула на Сырміёне | |
Асабістыя зьвесткі | |
---|---|
Нарадзіўся | каля 87 да н. э. Вэрона |
Памёр | каля 54 да н. э. Рым |
Літаратурная дзейнасьць | |
Род дзейнасьці | паэт |
Жанр | Latin poetry[d] |
Мова | лацінская мова[1][2] |
Закрыць
Творчая спадчына Гая Валерыюса Катула складаецца з 116 кароткіх вершаў, сабраных у адной кнізе. Галоўнае месца ў лірыцы паэта займаюць любоўныя вершы, прысьвечаныя Лесьбіі (другое імя яго каханай — арыстакраткі Клёдыі)[3].
У 2017 годзе ў сэрыі «Паэты плянэты» выйшла кніга «Выбраныя вершы» у перакладзе Антона Брыля. Раней вершы Катула перакладалі Уладзімер Клішэвіч, Уладзімер Караткевіч, Лявон Баршчэўскі, Жанна Некрашэвіч-Кароткая, Андрэй Хадановіч, Сяргей Карчыцкі[4].