Кубізм

Кубі́зм (франц. cubisme) — аванградысцкая плынь у выяўленчым мастацтве першай чвэрці XX стагодзьдзя^[1], якая характарызуецца выкарыстаньнем падкрэсьлена геамэтрызаваных умоўных формаў і імкненьнем «раздрабіць» рэальныя аб’екты на ўстойлівыя геамэтрычных прымітывы — куб, конус, цыліндар.

Прыклад кубізму на вуліцы Пушкіна ў Бабруйску. 2020 год. Архітэктар: Уладзімер Галушчанка.

Сфармавалася як выклік і непрыняцьце пэўнымі коламі мастакоў стандартнай прыгажосьці сымбалізму і позьняга імпрэсіянізму^[2]. Кубісты таксама сьвядома парушалі законы пэрспэктывы, агульнапрынятыя нормы прапорцыяў, выкарыстоўваючы разнастайныя фактурныя эфэкты і прасторавыя пабудовы на роўніцы^[2].

Асноўныя прадстаўнікі — Паблё Пікаса і Жорж Брак.