Ян Міхал Салагуб
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ян Міхал Салагуб (каля 1697 — 5 траўня 1748[1]) — дзяржаўны і вайсковы дзяяч Вялікага Княства Літоўскага. Лоўчы (1724—1731) і падскарбі вялікі літоўскі (1731—1746), ваявода берасьцейскі (з 1746).
Хуткія факты Асабістыя зьвесткі, Нарадзіўся ...
Ян Міхал Салагуб, каля 1740 | |
Герб «Праўдзіч» | |
Асабістыя зьвесткі | |
---|---|
Нарадзіўся | каля 1697 |
Памёр | 5 траўня 1748 |
Пахаваны | |
Род | Салагубы |
Бацькі | Геранім Салагуб Кацярына з Гротгусаў |
Жонка | Алена з Шамоўскіх Крыстына з Крышпін-Кіршэнштайнаў Тэрэза з Агінскіх |
Дзеці | ад 1-га шлюбу: Кацярына, Юзэф Антоні, Антоні Юзэф, Ганна |
Закрыць
Быў старостам рэчыцкім, азярышчанскім, стралецкім і саньніцкім. Кавалер ордэна Белага Арла (1732)[2].
Валодаў Горы-Горкамі, Чарэяй, Туравам, Івянцом.