Рэгіна Эзера
латыская пісьменьніца / From Wikipedia, the free encyclopedia
Рэгіна Эзера (па-латыску: Regīna Ezera, 20 сьнежня 1930 — 11 чэрвеня 2002) — латыская пісьменьніца. Народная пісьменьніца Латвійскай ССР (1981). Кавалер Ордэна Трох Зорак IV ступені.
Хуткія факты Асабістыя зьвесткі, Нарадзілася ...
Рэгіна Эзера | |
Асабістыя зьвесткі | |
---|---|
Нарадзілася | 20 сьнежня 1930(1930-12-20)[1] |
Памерла | 11 чэрвеня 2002(2002-06-11)[1] (71 год) |
Пахаваная | |
Дзеці | Аія Валадзэ[d] |
Літаратурная дзейнасьць | |
Род дзейнасьці | пісьменьніца, паэтка |
Жанр | раман і апавяданьне |
Мова | латыская мова[3] |
Узнагароды |
Закрыць
У аповесьці «Баляда дзятлавага бору» (1968), рамане «Калодзеж» (1972), тэтралёгіі «Сама са сваім ветрам» (1982-84) уздымала вострыя сацыяльныя і псыхалягічныя праблемы. Аўтар аповесьцей «Водбліск сонца» (1969), «Ноч без месяца» (1971), апавяданьняў і інш.
На беларускую мову яе асобныя творы пераклаў Міхась Ткачоў.