Qədim Uyğur əlifbası
From Wikipedia, the free encyclopedia
Qədim uyğur əlifbası — qədim uyğur dilini, Turfanda (həmçinin Turpan da adlandırılır) danışılan müxtəlif qədim türkcəni və müasir Qərbi yuğur (Sarı uyğurlar) dilinin əcdadı olan Qansu dilində yazmaq üçün istifadə edilmişdir.[1] Bu əlifba üçün istifadə edilən “Qədim Uyğur” ifadəsi yanlışdır, çünki 843-cü ildə yaradılmış Uyğur (Yuğur) çarlığı Qarahoca uyğur idıkutluğu ilk olaraq əski türk əlifbasından istifadə etmişdir. Uyğurlar 840-cı ildən sonra Turfana köçərkən yerli sakinlərdən bu "Qədim uyğur" yazısını mənimsəmişlər.[2] Bu, Turfanda 700-800 il ərzində Buddist, Manixeist və Xristian məzmunlu mətnlər üçün istifadə edilən Arami əlifbasının uyğunlaşdırılması idi. Ən son məlum əlyazmalar XVIII əsrə aiddir. Bu, monqol və mançu əlifbalarının prototipi idi. Qədim uyğur əlifbasını Monqolustana Tata-tonqa gətirmişdir.
Qədim Uyğur əlifbası | |
---|---|
Yazı tipi | samit-sait |
Dillər | Qədim uyğur, Sarı uyğur |
Yarandığı yer | Turfan |
Yaranma tarixi | təq. 700 |
Dövr | təqribən 700-1800-cü illər |
İşarələri | 23 |
Qohumluğu |
|
Unikod | U+10F70–U+10FAF |
ISO 15924 | Ougr |
Vikianbarda əlaqəli mediafayllar |
Qədim uyğur yazısı VIII-XVII əsrlər arasında ilk növbədə Çinin indiki Sincan-Uyğur Muxtar Rayonunda yerləşən Mərkəzi Asiyanın Tarım hövzəsində istifadə edilmişdir. Əbcəd xüsusiyyətlərinə malik əyri-birləşən əlifbadır və şaquli şəkildə yazılmışdır. Yazı XV əsrdə Orta Asiyada və İranın bir hissəsində genişləndi, lakin sonda XVI əsrdə ərəb qrafikası ilə əvəz olundu. Onun istifadəsi Qansuda XVII əsrə qədər davam etdi.[3]
Soqdi əlifbası (texniki olaraq əbcəd) kimi, köhnə uyğurlar da qısa saitlərlə yanaşı, uzun saitlərdən də dərsliklərdə istifadə edirdilər. Qısa saitlərin təmsil olunmaması praktikasından demək olar ki, tamamilə imtina edildi.[4] Beləliklə, semit əbcədindən yaransa da, köhnə uyğur əlifbasının böyük ölçüdə "əlifbaya salındığını" söyləmək olar.[5]