The Last Emperor

L'últimu emperador (The Last Emperor) ye una película de 1987, del xéneru película biográfica, dirixida por Bernardo Bertolucci y protagonizada por John Lone, Joan Chen, Peter O'Toole, Ruocheng Ying, Victor Wong, Dennis Dun, Ryuichi Sakamoto, Maggie Han, Ric Young, Vivian Wu y Chen Kaige nos papeles principales. Ye una coproducción de China, Italia, Reinu Xuníu y Francia, y ganadora de nueve premios Óscar y otros 39 premios, y correspuénden-y 12 candidatures a otros premios.

The Last Emperor
Datos
Títulu orixinal	The Last Emperor (en)
Xéneru	cine dramáticu[1], película basada nun llibru, cine biográficu, cine históricu y cine épicu
País d'orixe	República Popular China, Francia, Reinu Xuníu, Italia y Ḥong Kong británicu
Estrenu	20 payares 1987 (Estaos Xuníos) 3 avientu 1987 (Suecia) 29 ochobre 1987 (Alemaña) 4 ochobre 1987 (Xapón) 25 payares 1987 (Francia) 1987
Idioma orixinal	inglés[2], chinu, xaponés, mandarín estándar[3], rusu[3] y chinu mandarín[4]
Duración	165 min
Llugar de la narración	Shanghai, Ciudá Prohibida, Manchukuo, Tianjin y Fushun War Criminals Management Centre (en)
Rodaxe	Beixín
Formatu	2.35:1
Color	en color
Ficha téunica
Direición	Bernardo Bertolucci[1]
Producción	Jeremy Thomas
Productor executivu	John Daly[3]
Guión	Bernardo Bertolucci Enzo Ungari Mark Peploe
Música	Ryūichi Sakamoto (es) y David Byrne[5]
Fotografía	Vittorio Storaro[6]
Edición	Gabriella Cristiani[6]
Diseñador de producción	Ferdinando Scarfiotti
Repartu	John Lone[7], Joan Chen[7], Peter O'Toole[7], Ying Ruocheng[7], Victor Wong[7], Ryūichi Sakamoto (es) [7], Vivian Wu[8], Cary-Hiroyuki Tagawa[7], Lisa Lu[8], Dennis Dun[7], Maggie Han[7], Ric Young[7], Chen Kaige[9], Tao Wu (en) , Henry O[9], Constantine Gregory[10], Richard Vuu (en) , Tijger Tsou (en) , Jade Go (en) , Fan Guang (en) , Henry Kyi (en) , Alvin Riley III (en) , Basil Pao, Dong Liang (en) , Hideo Takamatsu, Hajime Tachibana, Chen Shu (en) , Cheng Shuyan (en) y Li Fusheng (en)
Ver llista completa
Compañíes
Productora	Recorded Picture Company (es)
Distribuidora	Columbia Pictures
Costu	23 800 000 $
Recaldación	44 000 000 $
Premios y nominaciones
Premios	ver Óscar a la meyor película (1988) David de Donatello a la mejor película (es) César a la meyor película extranxera Óscar al meyor direutor (1988) Óscar a la meyor fotografía (1988) Óscar al meyor montaxe (1988) Óscar al meyor guión adautáu (1988) Óscar al meyor diseñu de vestuariu (1988) Óscar a la meyor direición d'arte (1988) Óscar a la meyor banda sonora (1988) Óscar al meyor soníu (1988) Premio especial del jurado del Cine Europeo (es) (1988) National Board of Review a las 10 Películas más Destacadas (es)
Nominaciones	ver Óscar al meyor direutor (1988) Óscar a la meyor fotografía (1988) Óscar al meyor montaxe (1988) Óscar al meyor guión adautáu (1988) Óscar al meyor diseñu de vestuariu (1988) Óscar a la meyor película (1988) Óscar a la meyor direición d'arte (1988) Óscar a la meyor banda sonora (1988) Óscar al meyor soníu (1988) David de Donatello al mejor director (es)
Calificaciones
CNC	tolos públicos[11]
FSK	FSK 12
Medierådet	pa mayores de 12 años[12]
Enllaces esternos
Ficha n'IMDb
Ficha en FilmAffinity

Basada nel llibru Yo fui emperador de China, autobiografía d'Aisin-Gioro Pu Yi o Puyi, L'últimu emperador foi'l primer filme que llogró'l permisu de les autoridaes chines pa ser rodáu nel interior de la Ciudá Prohibida.

Argumentu

Ye la historia de Puyi, l'últimu emperador de China, que xubió al tronu a los trés años y foi adoráu por 500 millones de persones como divinidá. Gobernó na Ciudá Prohibida hasta que les fuercies republicanes, que queríen abolir la corte imperial, zarrar ente les sos muralles. Finalmente abdicó y convirtióse mientres un tiempu nun títere de les fuercies d'ocupación xaponeses en Manchuria. Dempués llegó la revolución comunista y foi encarceláu pa "llimpiar" la so mente de too pensamientu capitalista. Nos últimos años de la so vida foi xardineru nel parque botánicu de Beixín y llevó una vida como un home cualesquier nel so país, siendo testigu del cultu a Mao y de la Revolución Cultural.

Premios

Óscar

Añu	Categoría	Persona	Resultancia
1987	Meyor película		Ganador
1987	Meyor direutor	Bernardo Bertolucci	Ganador
1987	Meyor direición artística	Ferdinando Scarfiotti Bruno Cesari Osvaldo Desideri	Ganadores
1987	Meyor guión adautáu	Bernardo Bertolucci Mark Peploe	Ganadores
1987	Meyor musica	Ryuichi Sakamoto David Byrne Cong Su	Ganadores
1987	Meyor soníu	Bill Rowe Ivan Sharrock	Ganadores
1987	Meyor vestuariu	James Acheson	Ganador
1987	Meyor fotografía	Vittorio Storaro	Ganador
1987	Meyor montaxe	Gabriella Cristiani	Ganadora

Comentarios

• L'hermanu menor de Puyi, Pujie, que lu ayudara a escribir la so autobiografía, tuvo presente como asesor nel rodaxe de la película. Pa determinaes escenes fueron necesarios hasta 19.000 extras.
• A lo llargo de la película reparen diferencies al respective de la historia real del emperador, dellos exemplos son:
  • Puyi salió de la Ciudá Prohibida cuando morrió la so madre; sicasí, na película ciérrense-y les puertes.
  • Na so vida real, tal como él mesma cuenta nes sos memories, nun tuvo rellaciones sexuales coles sos esposes, ente que na película cúntase lo contrario.
  • Na película'l xofer y amigu de la Emperatriz ye asesináu; sicasí, na vida real Puyi torgó que los xaponeses matar.