Robert Koch

Heinrich Hermann Robert Koch (11 d'avientu de 1843, Clausthal ^(en)  – 27 de mayu de 1910, Baden-Baden) foi un médicu y microbiólogu alemán.

Robert Koch
Vida
Nacimientu	Clausthal (en) , 11 d'avientu de 1843[1]
Nacionalidá	Reinu de Hannover Imperiu alemán
Muerte	Baden-Baden[2], 27 de mayu de 1910[1] (66 años)
Causa de la muerte	infartu de miocardiu
Familia
Padre	Hermann Koch
Madre	Mathilde Henriette Koch
Casáu con	Hedwig Koch (es) Emmy Fraatz (1867 – 1893)[3]
Fíos/es	Gertrud Pfuhl (en)
Hermanos/es	Hugo Koch Helene Koch (en)
Familia	ver William Threlfall (sobrino nieto (es) )
Estudios
Estudios	Universidá de Göttingen
Nivel d'estudios	doctor
Direutor de tesis	Georg Meissner Rudolf Virchow
Direutor de tesis de	Emil Adolf von Behring (es) Friedrich Loeffler (es) Kitasato Shibasaburō (es) August von Wassermann
Llingües falaes	alemán[4]
Profesor de	Johannes Andreas Grib Fibiger (es) August von Wassermann Alexander Crever Abbott John Addison Fordyce
Oficiu	biólogu, médicu, inventor, fotógrafu, profesor universitariu, químicu, médicu militar
Llugares de trabayu	África Oriental Alemana (es)
Emplegadores	Universidá Humboldt de Berlín
Trabayos destacaos	Postulados de Koch (es)
Premios	ver Orde del Méritu de les Ciencies y les Artes ciudadanu honorariu de Berlín honorary citizen of Clausthal-Zellerfeld Gran Cruz de la Orde de l'Águila Colorada miembru estranxeru de la Royal Society  (4 marzu 1897) [5] Premiu Nobel en Fisioloxía o Medicina  (1905) [6] Orde bávara de Maximilianu para la Ciencia y les Artes  (1909)
Nominaciones	ver Premiu Nobel en Fisioloxía o Medicina (1901)[7] Premiu Nobel en Fisioloxía o Medicina (1902)[7] Premiu Nobel en Fisioloxía o Medicina (1903)[7] Premiu Nobel en Fisioloxía o Medicina (1904)[7] Premiu Nobel en Fisioloxía o Medicina (1905)[7] Premiu Nobel en Fisioloxía o Medicina (1906)[7]
Miembru de	Royal Society Academia Prusiana de les Ciencies Real Academia de les Ciencies de Suecia Academia de les Artes y les Ciencies d'Estaos Xuníos Real Academia de Ciencies y Lletres en Gotemburgu Academia de Ciencies de Rusia Academia Francesa de les Ciencies Académie Nationale de Médecine (es) Academia Nacional de Ciencies de los Estaos Xuníos
Serviciu militar
Lluchó en	guerra franco-prusiana

Casa natal en Clausthal nos Montes Harz, Alemaña

Fízose famosu por afayar el bacilu de la tuberculosis en 1882, presentando los sos afayos el 24 de marzu de 1882, según el bacilu del roxura en 1883 y pol desenvolvimientu de los postulaos de Koch. Recibió'l Premiu Nobel en Fisioloxía o Medicina en 1905. Ye consideráu'l fundador de la bacterioloxía.

El trabayu de Koch consistió n'aisllar el microorganismu causante d'esta enfermedá y faelo crecer nun cultivu puru, utilizando esti cultivu pa inducir la enfermedá n'animales de llaboratoriu, nel so casu la cobaya, aisllando de nuevu'l xerme de los animales enfermos pa verificar la so identidá comparándolo col xerme orixinal.

Recibió'l Premiu Nobel de Fisioloxía y Medicina en 1905 polos sos trabayos sobre la tuberculosis.

Probablemente tan importante como'l so trabayu na tuberculosis sían los llamaos Postulaos de Koch qu'establecen les condiciones por que un organismu sía consideráu la causa d'una enfermedá.

Biografía

Robert Koch nació en Clausthal nos montes del Harz, entós parte del reinu de Hannover, como fíu d'un mineru.^[8] Depués de la Guerra austro-prusiana, en 1866, esa ciudá sería parte de Prusia. Estudió medicina so tutelar de Friedrich Gustav Jakob Henle na Universidá de Gotinga^[9] y graduóse en 1866. Entós sirvió na Guerra Franco-Prusiana y darréu convirtióse en médicu oficial del distritu en Wollstein (Wolsztyn),^[9] la Prusia polaca. Trabayando con bien pocos recursos, aportó a unu de los fundadores de la bacterioloxía xunto con Louis Pasteur.

Dempués de que Casimir Davaine demostrara la tresmisión direuta del bacilu del carbunclu (tamién llamáu ántrax) ente les vaques, Koch estudió con fondura esta enfermedá. Inventó métodos pa estrayer el bacilu de les muestres de sangre y faelo crecer en cultivos puros. Afayó que, ente que yera incapaz de sobrevivir mientres periodos llargos nel esterior del güéspede, podía crear endospores que sí podíen faelo. Tamién afayó l'axente causante de la enfermedá del carbunclu.^[9]

Eses endosporas, encuallaes nel suelu, yeren la causa de los inesplicables biltos "bonales" d'ántrax. Koch publicó los sos descubrimientos en 1876^[10] y foi premiáu con un trabayu na Oficina Imperial de Sanidá en Berlín en 1880. En 1881, promovió la esterilización de los preseos quirúrxicos por aciu el calor.

En Berlín ameyoró los métodos qu'usara en Wollstein, incluyendo les téuniques de tinción y purificación y los medios de crecedera bacteriana, como les plaques de agar^[11] (gracies al conseyu d'Angelina y Walther Hesse) y la placa de Petri (llamada asina pol so inventor, el so ayudante Julius Richard Petri); estos dispositivos entá s'utilicen anguaño. Con estes téuniques, foi capaz d'afayar la bacteria causante de la tuberculosis (Mycobacterium tuberculosis) en 1882 (anunció'l descubrimientu'l 24 de marzu). La tuberculosis yera la causa d'una de cada siete muertes a metá del sieglu XIX.

En 1883, Koch trabayó nun equipu d'investigación francés en Alexandría, Exiptu, estudiando'l cólera. Tamién trabayó na India, onde aislló ya identificó la bacteria vibrio que causaba'l cólera. La bacteria fuera aisllada primeramente pol anatomista italianu Filippo Pacini en 1854, anque'l so trabayu fuera ignoráu pola presencia de la teoría miasmática de la enfermedá. Koch desconocía'l trabayu de Pacini y fixo'l so descubrimientu independientemente, y el so gran preeminencia dexó que'l descubrimientu fuera espublizáu más llargamente pal beneficiu xeneral. Sicasí, en 1965 la bacteria foi renombrada Vibrio cholerae (Pacini, 1854).

En 1885, foi nomáu profesor d'hixene na Universidá de Berlín,^[12] y en 1891 convertir en Profesor Honorariu de la Facultá de Medicina y direutor del Institutu Prusianu d'Enfermedaes Infeicioses (renombráu como Instituto Robert Koch nel so honor), una posición a la qu'arrenunció en 1904. Empezó a viaxar per tol mundu, estudiando enfermedaes de Sudáfrica, India y Java. Visitó en Mukteshwar lo qu'agora se llama Institutu d'Investigación Veterinaria India (IVRI, Indian Veterinary Research Institute n'inglés), a pidimientu del Gobiernu de la India pa investigar una plaga nel ganáu. El microscopiu qu'usó mientres esti periodu caltener nel muséu calteníu pol IVRI.

Probablemente tan importante como'l so trabayu na tuberculosis, pol que foi gallardoniáu col Premiu Nobel en 1905, son los postulaos de Koch, qu'afirmen que pa establecer qu'un organismu sía la causa d'una enfermedá, este debe:

• Tar presente en tolos casos nos que s'esamine la enfermedá, y ausente n'organismos sanos.
• Poder ser preparáu y calteníu nun cultivu puru.
• Tener la capacidá de producir la infeición orixinal, dempués de delles xeneraciones nun cultivu.
• Poder inocularse n'animales y ser cultiváu de nuevu.

Los pupilos de Koch afayaron los organismos responsables de la difteria, el tifus, la neumonía, la gonorrea, la meninxitis cerebroespinal, la llepra, la peste pulmonar, el tétanu y la sífilis, ente otros, usando los sos métodos.

Morrió'l 27 de mayu de 1910 por un ataque al corazón en Baden-Baden,^[9] a la edá de 66 años.

Eponimia

Astronomía

• El cráter llunar Koch lleva esti nome na so memoria.
• El asteroide (10847) Koch tamién conmemora'l so nome.