From Wikipedia, the free encyclopedia
Nadezhda (Nadia) Vasilievna Popova (rusu: Надежда Васильевна Попова ) (27 d'avientu de 1921 - 6 de xunetu de 2013) foi una de les primeres pilotos militares femenines de la Xunión Soviética y una heroína de la Segunda Guerra Mundial, na que formó parte d'una unidá de bombardéu puramente femenina, realizando 852 misiones y llogrando les más altes condecoraciones del so país, incluyendo'l títulu d'Heroína de la Xunión Soviética, la Estrella d'Oru, la Orde de Lenin y tres veces la Orde de la Estrella Colorada.
Nadezhda Popova | |
|---|---|
 | |
| Vida | |
| Nacimientu |
Livenskiy Uyezd (en)  y Donetsk, 17 d'avientu de 1921[1] |
| Nacionalidá |
 Xunión Soviética |
| Muerte | Moscú, 6 de xunetu de 2013[1] (91 años) |
| Sepultura | Cementeriu Novodévichi |
| Oficiu | aviadora, militar |
| Premios |
ver
|
| Serviciu militar | |
| Cuerpu militar |
Fuerza Aérea Soviética (es) |
| Graduación | Mayor |
| Lluchó en | guerra Xermano-Soviética |
| Creencies | |
| Partíu políticu | Partíu Comunista de la Xunión Soviética |
 | |
Nadia Popova, fía d'un ferroviariu, nació'l 27 d'avientu de 1921 na aldega de Shabanovka, n'Ucraína[3] y crióse na ciudá Donetsk. Namorar de l'aviación cuando un pequeñu aeroplanu aterrizó cerca de la so casa y con 15 años inscribir nuna escuela de vuelu ensin motor ensin dici-y lo a los sos padres.[3] En 1937, con solu 16 años, realizó'l so primer vuelu en solitariu y el so primer saltu en paracaíes. A despecho de la oposición de los sos padres, siguió alantre cola so pasión y llogró la llicencia de vuelu. Anque foi primeramente refugada nuna escuela de pilotos, gracies a l'encamientu de Polina Osipenko consiguió ser almitida na academia militar d'aviación de Kherson, na que se graduó a los 18 años y na que permaneció como instructora de vuelu.[4]
Cuando españó la Gran Guerra Patria, Popova, que'l so hermano Leonid morriera nel frente y que la so casa familiar fuera requisada poles tropes alemanes, presentóse voluntaria como pilotu militar, pero foi primeramente refugada porque'l mandu escluyía a les muyeres de misiones de combate. Sicasí, n'ochobre de 1941, por influencia de Marina Raskova,[5] Stalin dio la orde d'esplegar tres regimiento aéreos puramente femeninos, lo que dexó a Nadia incorporase.[3] Raskova unviar a Engels, a xunise al numberosu grupu de muyeres que recibíen entrenamientu como pilotos y navegantes.
Cuando concluyó'l so periodu de formación, yá nel branu de 1942, Popova incorporar al 588ᵘ Reximientu de Bombardéu Nocherniegu, dotáu colos anticuaos biplanos Polikarpov Po-2 y que aportaría a conocíu poles tropes alemanes como Nachthexen: les "Bruxes de la Nueche".
Dende un principiu, la mayoría de los aviadores soviétiques esforciar pa caltener la so especificidá femenina nes condiciones estremes de la guerra. Asina, faíen lo posible por caltener el pelo más llargo de lo reglamentario y por feminizar la so ropa de combate, mal afecha de los uniformes masculinos. Nadia, a pesar de la prohibición de portar de xoyes, siempres voló llevando un pequeñu broche en forma d'escarabayu, que consideraba'l so talismán.[6] De la mesma, nun se dixebraba d'un espeyu de marcu de carey, nel que tres cada vuelu acovanábase'l pelo, entartalláu pol cascu; y xunto al so catre de campaña guardaba una blusa blanca de seda y un llargu pañuelu azul del mesmu material, por si presentábase la ocasión de vistise como una "muyer curiosa".[7]
Les táctiques de combate de les "Bruxes de la Nueche" yeren temeraries hasta lo suicida, teniendo en cuenta que volaben ensin paracaíes, n'aparatos ensin armamentu nin radio y con cabines descubiertes.[6] Yera frecuente qu'atacaren por pareyes, un avión detrás del otru, de cuenta que'l primeru concentraba'l fueu de la defensa antiaérea y el segundu podía tornala, col motor paráu pa entamar en silenciu hasta descargar les sos bombes. Cuando lo había consiguíu, si'l primer avión siguía nel aire, dambos intercambiaben les sos posiciones, de cuenta que el qu'agora taba vacíu sirvía de señuelo por que el otru pudiera soltar el so cargamentu.[7] Nuna ocasión en que Popova comandaba una escuadrilla de bombarderos, ocho de les sos compañeres morrieron al ser sorprendíu'l grupu por un ataque de caces alemanes.[7]
En 1942 Popova participó nuna misión de socorru, volando al traviés del fueu enemigo sobre Novorosíisk pa llanzar alimentos, agua y suministros médicos a les tropes del Exércitu Coloráu atrapaes en Málaya Zemlia.[4] Nesa ocasión tuvo que volar tan baxu que podía escuchar los vítores de les tropes auxiliaes, y a la vuelta de la misión cuntó hasta 42 impautos de bala nel fuselaje del so avión.[7]
Popova foi baltada delles vegaes nos 3 años que pasó volando, pero nunca resultó mancada de considerancia.[3] El 2 d'agostu de 1942 realizaba una misión diurna de reconocencia nel Cáucasu Norte cuando foi atacada por caces de la Luftwaffe y viose obligada a faer un aterrizaxe d'emerxencia cerca de Cherkesk.[4] Mientres trataba de volver a la so unidá, xunir a una columna en retirada y nella conoció a un pilotu de caza, Semion Jarlamov, que viaxaba ente los mancaos, lleendo tranquilamente El Don apacible. Anque nun podía ve-y la cara, despinta por vender, Nadia namorar de quien más tarde sería'l so home.[6]
A midida que les tropes del Exa diben retirándose de les zones ocupaes, la unidá de Popova foi siguiendo'l frente al traviés de Bielorrusia y Polonia, entrando más tarde n'Alemaña. Nos cielos polacos Popova algamó'l so récor de 18 salíes nuna sola nueche.[4] En xunto, Popova realizó 852 misiones de combate como pilotu del 588ᵘ Reximientu de Bombardéu Nocherniegu, qu'en 1943 foi rebautizado como 46ᵘ Reximientu de Guardias, una denominación honorífica que suponía la so integración na élite del Exércitu Coloráu, como compensa al so valor.[6] Popova aportó a vicecomandante del reximientu.[8]
Namás acabar la guerra, Semion Jarlamov foi a buscar a Nadia al so aeródromu cerca de Berlín. N'escribiendo los sos nomes nes ruines del Reichstag,[7]dambos contraxeron matrimoniu y permanecieron xuníos hasta'l fallecimientu de Semion en 1990. Jarlamov, tamién Héroe de la Xunión Soviética, permaneció nel Exércitu Coloráu hasta'l so retiru col rangu de coronel xeneral (генерал-полковник) de la Fuercia Aérea soviética.
El 46ᵘ Reximientu de Guardias de Bombardéu Nocherniegu foi eslleíu n'ochobre de 1945 y Popova tornó a Donetsk, onde recibió la bienvenida d'una heroína, con desfile, banda de música y flores refundiaes al pasu del so automóvil. La ceremonia concluyó nel teatru de la ciudá, onde la vitorearon 2.000 persones, ente ellos unu de los sobrevivientes de Málaya Zemlia a los qu'ella había auxiliáu.[4]
Popova retirar del Exércitu Coloráu en 1952, col rangu de mayor (майо́р). A partir d'entós desempeñó diversos cargos n'asociaciones de veteranos, foi escoyida pa puestos nes alministraciones locales ya inclusive foi diputada al Sóviet Supremu de la Xunión Soviética.[8]
Nuna entrevista concedida en 2010, Popova manifestó:
Dacuando fixu la mirada na escuridá del cielu nocherniegu y cierro los güeyos. Inda puedo imaxiname como una moza nueva, ellí enriba nel mio pequeñu bombarderu. Y entós pregunto: "Nadia, ¿cómo lo fixisti?"
Nadezhda Popova morrió'l 6 de xunetu de 2013.[8]Víktor Yanukovich, l'entós presidente d'Ucraína, anunció públicamente la so muerte.[3] Sobrevíve-y el so fíu Alexander Jarlamov, xeneral de la Fuercia Aérea de Bielorrusia.[3]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
