Itamar Augusto Cautiero Franco (28 de xunu de 1930, Océanu Atlánticu – 2 d'abril de 2011, São Paulo)[5] foi un políticu brasilanu d'orixe italianu. Foi'l 33ᵉʳ Presidente Constitucional de la República Federativa de Brasil, dende'l 29 d'avientu de 1992 hasta'l 31 d'avientu de 1994, y el 21ᵉʳ Vicepresidente Constitucional de la República Federativa de Brasil mientres el gobiernu de Fernando Collor de Mello (1990-1992), acusáu por escándalos de corrupción.
 | Esti artículu necesita wikificase. |
 | Esti artículu o seición necesita referencies qu'apaezan nuna publicación acreitada, como revistes especializaes, monografíes, prensa diaria o páxines d'Internet fiables. |
Itamar Franco | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||||
1r febreru 2011 - 2 xunetu 2011 - José Perrella de Oliveira Costa → Distritu: Minas Gerais (en)  Eleiciones: Elecciones parlamentarias de Brasil de 1982 (es)
2003 - 2005
29 avientu 1992 - 1r xineru 1995 ← Fernando Collor de Mello - Fernando Henrique Cardoso →
15 marzu 1990 - 29 avientu 1992 ← José Sarney - Marco Maciel → | |||||||||
| Vida | |||||||||
| Nacimientu | Océanu Atlánticu, 28 de xunu de 1930[1] | ||||||||
| Nacionalidá |
 Brasil | ||||||||
| Muerte | São Paulo[2], 2 d'abril de 2011[3] (80 años) | ||||||||
| Sepultura |
Contagem (es) | ||||||||
| Causa de la muerte | leucemia | ||||||||
| Fíos/es | 2 | ||||||||
| Estudios | |||||||||
| Estudios |
School of Engineering of Juiz de Fora (en) | ||||||||
| Llingües falaes |
portugués portugués brasilanu | ||||||||
| Oficiu | diplomáticu, políticu | ||||||||
| Llugares de trabayu | Brasilia | ||||||||
| Premios |
ver
| ||||||||
| Serviciu militar | |||||||||
| Cuerpu militar | Fuercies Armaes de Brasil | ||||||||
| Graduación |
aspirante a oficial (es) | ||||||||
| Creencies | |||||||||
| Relixón | catolicismu | ||||||||
| Partíu políticu |
Partíu Llaborista Brasilanu Partido Liberal (es) Partido Laborista Cristiano (es) Movimientu Democráticu Brasilanu Ciudadanía (es) | ||||||||
 | |||||||||
 | |||||||||
_-_ribbon_bar.png){kind=small}
_-_ribbon_bar.png){kind=small}
Biografía
Nació prematuru n'alta mar nun buque que saleaba ente les ciudaes brasilanes de Rio de Janeiro y Salvador de Bahia, siendo rexistráu la so nacencia nesta última ciudá.[6] Foi llamáu "Itamar" por cuenta de la so nacencia a bordu del barcu Ita, y nel mar.
Itamar Franco siempres foi conocíu por tomar decisiones polémiques y aparentemente ensin calcular enforma los posibles daños de los sos fechos, anque los sos amigos más cercanos digan qu'en realidá él siempres calculaba perbién lo que faía. Tamién formaba parte de la so personalidá la carauterística de grandes variaciones d'humor ensin razón aparente.
Lluchó contra la dictadura militar (que gobernó'l país dende 1964 a 1985), foi prefeutu (alcalde) de Juiz de Fora (Minas Gerais) de 1967 a 1971, y en 1974 foi electu como senador. Rápido ganó influencia nel so partíu, el Movimientu Democráticu Brasilanu.
Reelixíu senador en 1982, intentó, ensin ésitu, el cargu de gobernador de Minas Gerais pol Partíu Lliberal (PL).
Vicepresidencia (1990-1992)
En 1989, Franco abandonó'l PL, entrando al pequeñu PRN (Partíu da Reconstrução Nacional), onde foi escoyíu pa ser el candidatu a la vicepresidencia, secundando a Fernando Collor de Mello. Collor ganó les eleiciones presidenciales de 1989, lo que fizo que Franco se volviera'l primer vicepresidente constitucionalmente escoyíu dende la década de los 60's.[7]
Presidencia de Brasil (1992-1994)
El 29 de setiembre de 1992, Collor estremar de la Presidencia por cuenta de les investigaciones sobre posible corrupción nel Poder Executivo. Franco actuó como presidente interín hasta'l 29 d'avientu de 1992, cuando Collor efeutivamente arrenunció y depués foi torgáu pol Congresu. Asina, Itamar Franco convertir en presidente constitucional pa gobernar hasta'l 31 d'avientu de 1994.[8]
Nel gobiernu de Franco Brasil taba desapaecíu nuna grave crisis económica, con una galopante inflación que llegara a 1.100% en 1992 y sería de 2.477% al añu siguiente. Nos sos intentos pa permediar la economía, Franco camudó delles vegaes el so equipu económicu, buscando les meyores soluciones p'acabar cola inflación; numberosos titulares circularon pola cartera de Facienda: Gustavo Krause, Paulo Roberto Haddad, Eliseu Resende. Finalmente nomó al Canciller Fernando Henrique Cardoso como'l so nuevu Ministru de Facienda, llanzando'l programa económicu Plan Real pa estabilizar la economía y acabar cola crisis hiperinflacionaria.[9]
L'ésitu del Plan Real fixo con que Franco decidiera sofitar a Cardoso nes eleiciones xenerales del llunes 3 d'ochobre de 1994. Cardoso arrenunció a Facienda (siendo sustituyíu por Rubens Ricupero) y foi escoyíu presidente, ganando a Lula da Silva otra vegada.
Otros ministros destacaos del so gabinete fueron Celso Amorim (Rellaciones Esteriores), Ciro Gomes (Facienda, mientres la candidatura presidencial de Cardoso) y Sinval Guazzelli (Agricultura).
Actuación posterior
A pesar de sofitar a Fernando Henrique Cardoso nes eleiciones xenerales del llunes 3 d'ochobre de 1994, Itamar Franco foi un duru críticu del so gobiernu. Del 1 de xineru de 1999 hasta'l 31 d'avientu de 2002, Franco foi, a lo último gobernador de Minas Gerais, cuando, nuna polémica decisión, declaró la moratoria del so estáu. Al términu del so mandatu de gobernador, pasó a ser embaxador de Brasil n'Italia, cargu qu'abandonó en 2005[10][11]
En 2010 foi escoyíu Senador pela zona de Minas Gerais. Morrió a los 81 años d'edá la mañana del sábadu 2 de xunetu de 2011 por causa de una neumonía aguda provocada por una leucemia.[12]
Vida privada
Franco divorciar en 1971, teniendo dos fíos.[9][13] Antes y mientres la so presidencia, tenía una reputación de muyeriegu y la so vida privada yera una tema d'enorme interés públicu.[13][14][15]
Foi autor d'unes 19 obres publicaes, ente discutinios sobre enerxía nuclear a pequeñes hestories.[9]
Referencies
Enllaces esternos
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
