Cristina Alberdi

Cristina Alberdi Alonso (22 de febreru de 1946, Los Rosales – 27 de xunu de 2024, Madrid) foi una abogada y política española.

Cristina Alberdi
diputada d'España 27 marzu 2000 - 20 xineru 2004 Distritu: Madrid Eleiciones: eleiciones xenerales d'España de 2000 diputada d'España 21 marzu 1996 - 5 abril 2000 Distritu: Málaga Eleiciones: eleiciones xenerales d'España de 1996 Ministro de Asuntos Sociales (es) 14 xunetu 1993 - 4 mayu 1996 ← Matilde Fernández - Javier Arenas Bocanegra →
Vida
Nacimientu	Los Rosales, 22 de febreru de 1946
Nacionalidá	España
Muerte	Madrid[1], 27 de xunu de 2024[2] (78 años)
Familia
Hermanos/es	Inés Alberdi
Familia	ver Inés Alberdi (hermana)
Estudios
Estudios	Universidá Complutense de Madrid 1968)
Llingües falaes	castellanu[3]
Oficiu
Oficiu	política, abogada
Participante En defensa del reinado de Juan Carlos I (es)
Llugares de trabayu	Madrid
Premios	ver Gran Cruz de la Orde de San Raimundu de Penyafort  (9 payares 1990) [4] Orde de Carlos III  (11 mayu 1996) [5]
Miembru de	Consejo Consultivo de la Comunidad de Madrid (es) Consejo General del Poder Judicial (es)
Creencies
Partíu políticu	Partíu Socialista Obreru Español (de 1995 a 2003)

Biografía

Nacida na llocalidá sevillana de Los Rosales y perteneciente a una familia conservadora y católica, Cristina Alberdi tuvo doce hermanos. Estudió Derechu na Universidá Complutense de Madrid, llogrando la llicenciatura en 1968. En 1969 empezó a trabayar como pasante nun despachu d'abogaos, colexándose en 1971. Dende esi añu hasta 1985 exerció como abogada del Colexu d'Abogaos de Madrid. En 1975 entamó un coleutivu xurídicu de calter feminista, el Seminariu Coleutivu Feminista. Xunto con Francisca Sauquillo, foi una de les referentes del feminismu de la dómina. Mientres la Transición participó como asesora nos trabayos preparatorios de la Constitución y nes lleis de reforma de los códigos Civil y Penal.

Foi vocal del Conseyu Xeneral del Poder Xudicial ente 1985 y 1990, escoyida pol Senáu a propuesta del PSOE y convirtiéndose na primer muyer que formó parte de dichu órganu.^[6] Dende'l Conseyu foi bien activa en contra de xueces autores de sentencies machistes. En 1990 volvió al exerciciu de l'abogacía, que dexó de nuevu al ser nomada ministra d'Asuntos Sociales nel últimu gobiernu de Felipe González (1993-1996). Al ocupar España la presidencia de la Xunión Europea, Alberdi foi vocera de la Xunión Europea na IV Conferencia Mundial de la Muyer en Beixín, en setiembre de 1995.

Afiliada al PSOE n'ochobre de 1995, pocos meses dempués, en 1996 foi escoyida diputada nel Congresu pol PSOE pola provincia de Málaga, repitiendo en 2000, esta vegada pola provincia de Madrid. Foi tamién presidenta de la Federación Socialista Madrilana (FSM) ente ochobre de 1997 y ochobre de 2000, con Jaime Lissavetzky de secretariu xeneral, sustituyendo al "guerrista" José Acosta.^[7] Darréu pasó a encargase del área d'Estudios y Programes de la Executiva de la FSM. En marzu de 2000 foi una de les miembros de la comisión xestora del PSOE, que dirixió'l partíu ente la dimisión de Joaquín Almunia y el XXXV Congresu (xunetu de 2000), nel que foi escoyíu José Luis Rodríguez Zapatero.

En 2003 dexó'l PSOE, ónde militaba dende 1995, acusando al so partíu de "dar ales al nacionalismu soberanista", arriendes de la formación de gobiernu en Cataluña ente'l PSC, Esquerra Republicana de Catalunya y ICV, ensin abandonar el so escañu, pasando al Grupu Mistu.^[8] Tamién criticó'l modelu territorial del secretariu xeneral del partíu, José Luis Rodríguez Zapatero, y sostuvo que'l PSOE habíase radicalizáu. Amosóse contraria tamién al Estatutu de Cataluña y a la negociación con ETA.^[9] En setiembre de dichu añu 2003 dimitió de tolos sos cargos na Federación Socialista Madrilana por cuenta de les sos discrepancies col secretariu xeneral, Rafael Simancas, sobre la manera na que se xestionara la crisis provocada polos tránsfugas Tamayo y Sáez, que torgó la eleición como presidente de la Comunidá de Madrid de Simancas.^[10] En xunetu de 2008 manifestó que Zapatero diera "un xiru de 180° tocantes a la llucha antiterrorista" y que-y gustaba "más que na anterior llexislatura".^[11]

En febreru de 2004 foi nomada por Esperanza Aguirre (Partíu Popular) presidenta del Conseyu Asesor del Observatoriu contra la Violencia de Xéneru de la Comunidá de Madrid. Dende xunetu yera vocal del Conseyu Consultivu de la Comunidá de Madrid.^[12]

Dende 2009 participa en conxustes polítiques pa programes de televisión como Madrid opina (2009-2011) de Telemadrid o El cascabel al gato de 13TV.

Morrió'l 27 de xunu de 2024 a los 78 años d'edá.^[13]

Vida personal

En 1995 casó col editor José Benito Alique,^[14] fináu en 2008, y ésti yera padre de Carolo, únicu fíu de l'actriz Terele Pávez.^[15]

Cristina Alberdi yera hermana d'Inés Alberdi, quien fora direutora executiva del Fondu de Desarrollu de les Naciones Xuníes pa la Muyer ente 2008-2010.

Obres

• Ahora divorcio (1977), ISBN 978-84-02-05391-6.
• Aborto: sí o non (1977), ISBN 978-84-02-05344-2.
• La abogacía: hablando con Cristina Alberdi (1997), ISBN 84-483-0008-4.
• El poder es cosa de hombres: memorias políticas (2001), ISBN 978-84-9734-015-1.