Parque nacional de Marojejy
From Wikipedia, the free encyclopedia
El Parque Nacional de Marojejy ye un parque nacional asitiáu na rexón de Sava, al nordeste de Madagascar. Tien una estensión de 55 500 ha y concéntrase en redol al macizu Marojejy, una sierra qu'algama los 2132 m d'altitú. L'accesu al área qu'arredola'l macizu foi acutáu puramente pa investigadores cuando'l llugar foi calificáu como una reserva natural estricta en 1952. En 1998 abrir al públicu cuando se convirtió en parque nacional. Nel añu 2007 foi catalogáu como Patrimoniu de la Humanidá como parte de les Pluviselvas de Atsinanana. A pesar del so accidentáu terrén, la caza furtiva y baltar selectiva son una problemes persistentes, sobremanera dende l'entamu de la crisis política en Madagascar de 2009. La minería, l'agricultura de raspies y quema y l'estracción de madera son otres de les amenaces del parque y la so fauna y flora. Por cuenta de estes razones, dende 2010 tamién s'inclúi na llista Patrimoniu de la Humanidá en peligru.[1]
| Parque Nacional de Marojejy | |
|---|---|
 Patrimoniu de la Humanidá UNESCO | |
| Parc national de Marojejy (fr) | |
| parque nacional | |
 | |
| Llocalización | |
| País |  Madagascar |
Regiones (es)  | Región de Sava (es) |
| Coordenaes | 14°26′06″S 49°42′22″E |
  Parque nacional de Marojejy Parque nacional de Marojejy (Madagascar) | |
| Historia y usu | |
| Anexo:Patrimonio de la Humanidad en peligro (es) | 2010 - |
| Arquiteutura | |
| Superficie | 59 751,8 ha |
| Patrimoniu de la Humanidá | |
| Referencia | 1257-001 |
| Rexón | África |
| Inscripción | ) |
| Web oficial | |
 | |
| Patrimoniu de la Humanidá — UNESCO | |
|---|---|
| Llugar |
 Madagascar |
| Criterios | Natural: ix, x |
| Referencia | 1257 |
| Inscripción | 2007 (XXXI Sesión) |
| En peligru | dende 2010 |
| Área | África |
| |
Lo tropezoso del terrén y la topoloxía escabrosa del macizu crean hábitats variaos que camuden con rapidez coles variaciones d'altitú. Nes elevaciones inferiores atópase una trupa y templada selva, siguida de montes más pequeños nes estribaciones cimeres, siguíos per una zona de monte nublu y coronáu cerca de los cumes col únicu apartaz de carba de monte qu'inda permanez imperturbable en Madagascar. Les meyores condiciones pal desenvolvimientu de la vexetación puede atopase del llau este del monte, que recibe una mayor cantidá d'agua que la cara occidental. Esta variedá de hábitats apurre altos niveles de biodiversidá: sábese que siquier 118 especies d'aves, 148 especies de reptiles y anfibios y 11 especies de lémures atopar nesti parque nacional. Unu d'estos lémures, el sifaca sedosu (Propithecus candidus), ta incluyíu na publicación Los 25 primates en mayor peligru del mundu. El vanga de cascu (Euryceros prevostii) ye l'ave iconu del parque.
Un camín conduz dende la entrada del parque hasta'l cume. Hai tres campamento a lo llargo de la ruta: Mantella a los 450 m d'altitú, en parte baxa de la selva tropical, Marojejia a los 775 m, na transición ente tierres baxes y monte pluvial montano, y Simpona a los 1250 m, nel centru de la selva tropical montana. Simpona actúa como campamentu base pal difícil viaxe al cume, una ruta qu'escurre a lo llargo de dos quilómetros y puede llevar unos cuatro o cinco hores completalo.
El Parque Nacional de Marojejy ta alcontráu al nordeste de Madagascar, ente les ciudaes d'Andapa y Sambava,[2] y estiéndese unos 32 quilómetros d'este a oeste y 22 quilómetros de norte a sur.[3] Concéntrase en redol a la cadena montascosa conocida como'l macizu de Marojejy.[2] A pesar d'una espedición científica que percorrió otros montes mientres la misión zoolóxica francu-anglu-norteamericana de 1929,[4] Marojejy nun foi esploráu hasta 1937, cuando'l capitán L.-J. Arragon del Serviciu Xeográficu de Madagascar realizó l'ascensión de Marojejy Est. Arragon nun efectuaba una misión naturalista sinón que tenía d'asitiar un puntu xeodésicu,[5] y nun realizó nenguna investigación de campu nin de busca de biodiversidá mientres la so visita.[6] El macizu nun foi descritu xeolóxicamente hasta que'l botánicu francés Henri Humbert, del Muséu Nacional d'Historia Natural de Francia, esploró los montes en 1948.[2][4] Humbert esplorara con anterioridá numberoses sierres nel África continental antes de llegar a Marojejy,[2] y mientres la so ascensión del macizu de Tsaratanama en 1937 apreció dende'l cume del Amaboabory, a 2800 m d'altitú, la figura del macizu de Marojejy; decidió entós entamar una espedición d'estudios d'estos montes.[7][8] Ente payares de 1948 y payares de 1950, pasó cinco meses recoyendo especímenes de plantes hasta formar un yerbariu con 4039 muestres pal so estudiu.[4] Dempués de delles espediciones, publicó en 1955 Une merveille de la nature à Madagascar (Una maravía de la naturaleza en Madagascar), onde afirmaba que'l macizu yera la cadena montascosa más impresionante de too Madagascar por cuenta del so tamañu, diversidá floral y la so prístino tao natural.[2][9]
Marojejy foi clasificáu como una de les reserves naturales estrictes de Madagascar en 1952, en gran midida gracies al entusiasmu y sofitu de Humbert. So esti nivel de proteición namái se dexaba visitar el llugar a espediciones científiques debidamente autorizaes, lo que dexó que'l macizu quedara al marxe de la crecedera demográfica y de les múltiples presiones antrópicas de la zona.[2][4] En 1998, Marojejy foi convertíu nun parque nacional y a partir d'esi momentu dexóse l'accesu al públicu polo xeneral.[2]
Consideráu primeramente como una zona de transición ente les selves tropicales del Este y les tierres altes del centru de la isla, anguaño ye reconocíu por tener les sos propies traces úniques, con una de les biodiversidáes más riques de Madagascar.[10] Delles espediciones realizaes ente principios de los años 1970 y los años 1990 estudiaron los ecosistemes del monte ya inventariaron la so flora y la so fauna.[11] Nel añu 2007 foi catalogáu como Patrimoniu de la Humanidá pola Unesco como parte de les Pluviselvas de Atsinanana.[12] Por cuenta de baltar forestal illegal y el tráficu de maderes precioses,[13] sobremanera dempués de la crisis política en Madagascar de 2009, nel añu 2010 les Pluviselvas de Atsinanana fueron incluyíes na Patrimoniu de la Humanidá en peligru Llista del Patrimoniu de la Humanidá en peligru.[1]
Estensión y llendes del parque
Les llendes del Parque Nacional de Marojejy fueron establecíos de forma averada cuando s'estableció'l parque en 1952. En 1966, por aciu un segundu decretu (núm. 66-242) del gobiernu de Madagascar, reafitóse'l so estatus de reserva natural estricta y marcáronse les sos llendes con 89 puntos; utilizando como referencia estos puntos, envaloróse que la superficie del parque yera de 60 150 ha. Entós daquella dexóse vivir dientro del parque a dos families que teníen les sos viviendes unos 450 m dientro de les llendes del parque, anque so la condición de que nun ampliaren los sos cultivos nel interior del mesmu nin dexaren qu'otros se -yos xunieren; les families fueron espulsaes tiempu dempués por violar estes condiciones. Munches families de les comunidaes llocales nun entendieron por qué se-yos prohibía l'accesu a un área tan estensa y rica en recursos y necesaria pa la so sobrevivencia, y ente finales de los años 1980 y 1993, y dellos pobladores d'estes comunidaes decidieron nun respetar el so estatutu de reserva y empezaron a llabrar nes sos llendes esteriores pa enllantar plantíos de vainilla y de café. En 1993, el Fondu Mundial pa la Naturaleza (WWF) y el Service des Eaux et Forêts (serviciu d'agües y montes malgax) anovaron los esfuercios de caltenimientu na zona, desallugaron a les persones que vivíen nel interior de la reserva y renegociaron unes nueves llendes cola comunidá local, basaos nel decretu de 1966; abriéronse pistes y asitiáronse postes de marcación pa delimitar de forma clara les llendes de la reserva.[14] A partir d'esi momentu, munches comunidaes estremeres del parque implicar na vixilancia forestal, y la deforestación cayó sópito a namái unes hectárees per añu, lo que ye muncho menos que'l potencial de desmonte d'una población qu'aumenta con rapidez y ta partida regularmente alredor del parque.[15]
El WWF presentó en 1998 una solicitú ante'l gobiernu de Madagascar por que relaxara les restricciones de la reserva pa dexar el turismu ecolóxicu, y asina xenerar rentes que podríen beneficiar a la población que vive na periferia del parque. Por aciu un decretu de mayu de 1998 (núm. 98-375), la reserva natural convertir nun parque nacional. Les llendes fueron axustaos de nuevu, sobremanera nes rexones del oeste y noroeste del parque, y nesta ocasión utilizaron marques naturales como los visos de los montes, amás de señales. El tamañu del parque foi afechu a 60 050 hai, dexando a delles comunidaes del noroeste tener accesu a zones inda intactes ente qu'otres comunidaes perdíen tierres cultivables. Aproximao 5000 hai fueron derrotes illegalmente nel interior del parque, pero inda formen parte del mesmu. Na actualidá esisten 91 marques divisories, y les llendes tán georeferenciados. Asitiáronse señales divisories entemedies ente les marques esistentes pa demarcar les llendes del parque ante eventual disputes cola comunidá local.[16]
Mientres ochobre de 2005, dellos informes indicaron que les marques estremeres taben siendo movíes col consentimientu d'emplegaos del parque, y que zones del interior del mesmu taben siendo baltaes pal so usu agrícola. En xineru de 2006, el coordinador de loxística del parque foi despidíu por mover jalones divisorios xunto con axentes de caltenimientu del parque, y por vender 9 hai de tierres del parque a un llabrador local por dos millones de francos malgaxes (unos 200 dólares).[17] Nel añu 2010 realizóse una nueva demarcación, qu'amenorgó la superficie del parque a 55 500 hai.[18]
El parque cubre 55 500 hai y caltién casi tol macizu, que s'alza dende los 75 hasta los 2132 msnm nel cume.[2][16][19] El macizu ye parte d'una cordal que s'enllarga dende Tsaratanana nel noroeste hasta la península de Masoala nel sur.[20] Les crestes del macizu formen una llinia esti oeste con una serie de picos distintivos a lo llargo de la so estructura irregular con numberoses rotures de pendiente, llinies de crestes paraleles o diverxentes entecortaes por cantiles serrapatosos ya irregulares.[16] Alzándose hasta los 2000 m nuna distancia de menos de 8 km, el macizu de Marojejy ufierta unu de los terrenes más pendientes y abruptos de Madagascar.[20] Por cuenta de esta sópita y aguda elevación y la so topografía serrapatosa, cuenta con una gran variedá de microclimes y numberosos hábitats,[21][22] lo que lo convierte n'unu de los pocos llugares del mundu onde'l monte nublu transiciona rápido a una tundra d'altu monte nuna distancia que puede ser cubierta a cuerpu.[2] Tamién por cuenta de la so topografía escabrosa, el mosaicu vexetal varia ente les crestes y pendientes del macizu, inclusive al mesmu altor. Por casu, les crestes y les rimaes allegantes de cutiu tienen menos d'un 20% de les sos especies de plantes con flor de mancomún.[23]
Les temperatures na rexón son abondo constantes, tantu nes oscilaciones diaries como la variación de temperatura ente estaciones, que camuda namái llixeramente. Febreru ye'l mes más templáu, con un permediu de 25 °C, ente qu'agostu ye'l más fríu, con un permediu de 19 °C.[20] Xubiendo escontra los cumes, la temperatura mengua aproximao 1 °C cada 200 m d'altitú, y la temperatura nos cumes mengua a 1,5 °C en xunetu.[24] La mugor relativo na rexón asítiase en redol al 87% a lo llargo de la mayor parte del añu, anque s'alza hasta'l 97% ente marzu y abril. Precipitaciones en forma d'agua cayen mensualmente na aguada sur del monte, y la rexón recibe siquier 2300 mm d'agua añalmente,[16] lo que fai d'esta rexón una de les zones más húmedes de Madagascar.[20][22] La cara norte del monte ye más tropical, con una temporada seca de 6 meses que recibe aproximao 1500 mm d'agua al añu.[16] La rexón recibe xeneralmente la mayor parte de les precipitaciones mientres la temporada templada, de payares a abril, cuando l'agua ye abondosa y el monzón provoca ciclones ocasionales dende'l noroeste. Mientres la temporada más fresca, ente mayu y ochobre, los vientos del sureste traen agües más llixeres.
Tantu la temperatura como les precipitaciones varien considerablemente d'unes zones a otres del parque. Les temperatures más baxes atopar nes zones más elevaes, y les precipitaciones más abondoses producir nes fasteres al este del macizu, ente que les aguaes occidentales queden na solombra orográfica del monte y tán espuestes a una enllargada estación seca.[20][21] Los cumes de les crestes reciben fuertes vientos y ufierten suelos probes y pocu fondos, lo qu'afecta a la vida vexetal y a les sos tases de crecedera. Lo tropezoso del terrén y la so topografía escabrosa tamién desempeñen un importante papel na creación de hábitats variaos distribuyíos al traviés de les rimaes de los montes y afecten a la temperatura ambiente, a les sos fluctuaciones y a los niveles de mugor. La interacción ente estos factores afecta a la crecedera y al desenvolvimientu de la vexetación, que constitúin la base del ecosistema. La resultancia ye un monte por demás variáu y desigualmente distribuyíu que cubre'l 90% del parque.[21]
Los montes tantu de Marojejy como de la cercana Reserva Especial de Anjanaharibe Sur, alimenten delles cuenques hidrográfiques, como la del ríu Lokoho, que naz de les aguaes occidentales y del sur del Marojejy, y el la del ríu Androranga, que tien el so orixe nes aguaes septentrionales. Dambos ríos escurren escontra Sambava y desagüen nel océanu Índicu.[20] Marojejy ta comunicáu cola Reserva Especial de Anjanaharibe Sur pol corredor Betaolana, un estrechu pasiellu d'elevación media desprovistu d'árboles que s'estiende escontra l'oeste y llixeramente escontra'l sur.[25]
Xeoloxía
Como'l restu de Madagascar, les roques del Parque Nacional de Marojejy formaron parte nel so día del supercontinente Gondwana. Cuando empezó a fraccionase, fai 160 millones d'años, Madagascar dixebrar d'África y quedó aisllada de les demás mases terrestres fai 80 Ma.[26] Sicasí, la roca madre del Marojejy formóse hai más de 500 Ma mientres el periodu Precambrianu so un antiguu cordal que darréu se erosionó por completu.[20][26] La roca madre ta formada fundamentalmente por roques granítiques, anque tamién contién una cantidá significativa de gneis, una mena de roca metamórfica que se formó en fondura en condiciones d'altes presiones y temperatures so l'antigua sierra.[16][20][27] Nos llugares onde'l calor y la presión yeren más elevaos, la roca se derritió por completu y darréu cristalizó como granitu, una roca ígnea.[26] Darréu formáronse filones de cuarzu na roca madre; estos filones son l'orixe del cuarzu y los cristales d'amatista que s'estrayen na rexón na actualidá. En tiempos xeolóxicos más recién, formóse una abondosa cantidá de cuarcita cuando los sables ricos en cuarzu depositáronse sobre la roca madre, quedando so tierra y recristalizando darréu (metamorfismu).[26] Créese que'l pH de los suelos ta ente ácidu y neutru.[28]
Los picos más altos y serrapatosos del Marojejy deben la so forma al gneis del que tán formaos. El gneis ta formáu por franxes alternes de minerales claros y escuros; los minerales claros, formaos fundamentalmente por cuarzu y feldespatu, son los más sólidos y resistentes, ente que los escuros, compuestos fundamentalmente por mica biotita y hornblenda, son más nidies y se erosionan con mayor rapidez.[26] Esta composición en capes, en combinación col cayente de 45 graos de les roques de la cara norte, esplica'l calter asimétricu de los picos. Les rimaes septentrionales baxen de forma pocu pronunciada, ente que les meridionales son xeneralmente cantiles casi verticales onde les roques quebraes atopar coles capes pulverizaes;[16][26] un exemplu tener nel risco Ambatotsondrona, cola so fastera sur de roca serrapatosa y casi vertical.[26]
El Parque Nacional de Marojejy destaca pola so rica biodiversidá, que puede atraer tanto a científicos como a ecoturistas.[2][29] Nel parque atopen una amplia variedá de hábitats, y munchos de los sos animales y plantes son reinales de la zona.[21] Les espediciones científiques afayen con regularidad especies que nun taben documentaes con anterioridá en Marojejy o, en dellos casos, dafechu nueves pa la ciencia. Dalgunes d'estes nueves especies atópense en peligru d'estinción. Esiste bien poca información al respective de dalgunos grandes grupos, como los invertebraos, ya inda queda enforma por afayar.[30]
Flora
La flora del parque ye desaxeradamente diversa por cuenta de la so gran cantidá de microclimes. Les microclimes tamién afecten a la tasa de crecedera de les plantes, coles fasteres húmedes de la zona este qu'esperimenten una crecedera más rápida, coles occidentales seques qu'amuesen la crecedera más lenta, y les plantes de los visos de los cumes que sufren fuertes vientos y suelos probes.[21] Más de 2000 especies de plantes con flor fueron afayaes nel parque.[16] Podemos ver siquier cuatro families de plantes en toles elevaciones: les clusiáceas y gramínees son habituales, ente que les mirsináceas y les elaeocarpáceas son rares.[31]
Nel parque podemos atopar cuatro tipos básicos de monte:[16][21]
- <o>Selva trupa húmeda de baxa altitú</o>: Per debaxo de los 800 m d'altitú atopamos la mayor diversidá d'especies,[16][21][22] gracies a les agües abondoses, a una temperatura consistentemente templada y a la proteición frente a los vientos fuertes.[21] El dosel de los montes primarios ye trupu, con árboles qu'algamen los 25-35 m d'altor.[16][21] Munchos árboles tienen tueros de más de 30 cm de diámetru.[16] Pueden atopase tamién una gran variedá de palmes, epifites y felechos,[21] con 130 especies de felechos conocíos nesta zona.[16] El monte secundariu, formáu por bambú, jengibre selvaxe (xéneru Aframomum) y palma del viaxeru (Ravenala madagascariensis), atopar en zones degradaes.[21][32] Les families más comunes de plantes con flor son Sapotaceae, Rubiaceae, Euphorbiaceae y Myrsinaceae, y les families d'herbales más comunes son Poaceae, Labiaceae, Acanthaceae, Gesneriaceae, Melastomataceae y Balsaminaceae. La rexón de selva trupa húmeda de baxa altitú cubre'l 38% de la superficie del parque.[16]
- <o>Selva tropical húmeda de montano</o>: Atopar ente los 800 y 1400 m d'altitú y tamién cubre'l 38% del parque;[16][21] cola altitú, los árboles y los arbustos son cada vez más más pequeños por cuenta de les temperatures más baxes y a los suelos más probes,[21] y los felechos arborescentes fáense más abondosos a midida que xúbese.[22] El descensu de la temperatura fai que'l mugor entestar na superficie ensin formar gurrianes.[32] La transición ente les selves tropicales de baxa y media altitú ye gradual.[22] La canopea algama un altor de 18-25 m,[16][21] y les epifitas precisaes de Sol, los arbustos y otres especies terrestres forestales saquen provechu d'estes zones más soleyeres. L'aumentu del mugor tamién favorez la crecedera de mofos y felechos.[21] Les families Rubiaceae, Euphorbiaceae, Myrtaceae, Arecaceae, Pandanaceae y Burseraceae son les más comunes nesta zona.[16]
- <o>Monte nublu esclerófilo de montano</o>: Ente 1400 y 1800 m y cubre el 11,5% de la superficie del parque; los árboles son considerablemente más baxos, nudosos y achaparraos, y el dosel estender a un altor máximu de namái 10-15 m.[21][22][33] Les families botániques más comunes son Lauraceae, Rubiaceae, Clusiaceae y Araliaceae.[33] La capa de tierra del monte nublu ye rica, y mofos y liquen cubren les cañes de los árboles.[21][22] Nesta zona atópense siquier 122 especies de felechos.[33] Les temperatures son más baxes, y nubes trupes trayíes por vientos del este cubren el monte.[21] El endemismu ye bien alzáu nesta franxa, particularmente ente dellos picos por cuenta del so enllargáu aislamientu. L'área ye bien sensible a les quemes por cuenta de la so gruesa capa de humus.[34]
- <o>Carba de monte</o>: Atópase percima de los 1800 m d'altitú, y cubre solamente'l 1,5% de la so superficie; nesta zona atopa l'únicu apartaz de carba de monte qu'inda permanez imperturbable en Madagascar, pos, a diferencia de los demás carbes de monte de la isla, nun foi alteriáu poles quemes.[16][21] La rexón tien una superficie similar a una tundra, abierta, con una fina capa de tierra y predresa. Les condiciones del suelu, xunto coles fríes temperatures, condiciones airoses y baxa precipitación llinden la esistencia de vexetación,[21] qu'algama un altor máximu de 2 m.[31] Apoderen les carbes baxes y mestos de arbustos, anque tamién pueden vese orquídees terrestres y pequeñes palmes y bambúes.[21] Les families de plantes más abondoses na zona son Poaceae, Ericaceae, Asteraceae, Balsaminaceae, Cunoniaceae y Clusiaceae.[31]
De les munches especies de plantes esistentes en Marojejy, trenta y cinco son palmes, dalgunes de les cualos atópense en peligru críticu d'estinción y tienen poblaciones bien pequeñes. Namái trés d'estes especies de palmes pueden atopase fora de Madagascar, y siete namái esisten en Marojejy. Más de doscientes setenta y cinco especies de felechos tán presentes nes selves tropicales del macizu, dieciocho de les cualos son felechos arbóreos y siete namái s'atopen nel parque. Munches d'estes especies de felechos son bien rares y la so distribución ta bien acutada.[30]
Marojejy tamién cunta con dellos tipos de palos de rosa pocu comunes y palisandros (xéneru Dalbergia), toos ellos reinales de Madagascar.[29] Los palos de rosa (andramena en malgax), son un tipu de la madera duro con un polencu color coloráu fondu, ente que los palisandros, como Dalbergia madagascariensis, nun tienen esi color coloráu. De los trés especies de Dalbergia que podemos ver en Marojejy, D. madagascariensis y D. baronii tán incluyíes como vulnerables na Llista Colorada de la UICN, y D. louvelii ta catalogada como especie en peligru d'estinción.[35] El parque nun tener más qu'unos pocos especímenes grandes de los dos primeres por cuenta de la sobresplotación, y ye raru atopales nun radiu de 5 km en redol al parque, y la postrera, D. louvelii, nun esiste fora del parque.[36]
Fauna
Marojejy ye especialmente conocíu polos sos dos especies icono, el vanga de cascu (Euryceros prevostii),[16][37] y el críticamente amenaciáu sifaca sedosu (Propithecus candidus).[22][29][38] El sifaca sedosu figura na publicación biañal Los 25 primates en mayor peligru del mundu dende la so creación nel añu 2000.[39] Envalórase qu'esisten menos de 1000 individuos d'esta especie na naturaleza, y nengunu en cautividá.[30]
La riqueza d'especies de los principales grupos d'animales demuestra la gran biodiversidá esistente nel Parque Nacional de Marojejy. Por casu, 75 de les 118 especies d'aves (el 64%) qu'atopamos n'o pela redolada de Marojejy son aves forestales, tasa que supera a cualesquier otra zona de monte de la isla. Toes estes especies d'aves dependientes de los montes son reinales de Madagascar y utilicen el monte en dalgún momentu del so ciclu vital.[21] Una d'estes aves ye la culebrera azor (Eutriorchis ástur),[22] que, antes de ser reportada en 1990, nun fuera vista por ornitólogos dende 1932.[19]
Amás del sifaca sedosu, Marojejy ye'l llar d'otros diez especies de lémures,[29][30][38] dalgunes de les cualos tamién atopar en peligru, sobremanera por causa de la perda del so hábitat. El nocherniegu aye-aye namái foi vistu nuna ocasión nel parque, anque restos d'un vieyu nial y rastros de la so alimentación atopar a distintes elevaciones.[40] Ente otros mamíferos que viven el parque atópense siquier quince especies de tenrecs,[41] siete especies del rucadores nativos,[42] el fuesa (Cryptoprocta ferox)[43] y l'esperteyu Myzopoda aurita.[19]
Nel parque tamién esiste una gran variedá de reptiles y anfibios, la mayor de toles árees protexíes de Madagascar. Inventarióse un total de 148 especies, y 17 de les cualos solo pueden trate en Marojejy,[30] como Brookesia karchei y Chamaeleo peyrieresi, dos de les varies especies de camaleones esistentes el parque.[22] Tamién puede atopase al camaleón pantera (Furcifer pardalis), gecos de cola plana (xéneru Uroplatus) y munches especies de xaronques. Ente los invertebraos atópense grandes milpiés, arañes y una gran cantidá de pequeñes sangrixueles.[44]
El Parque Nacional de Marojejy ta abiertu al públicu tol añu. La guía turística Bradt encamienta los periodos entendíos ente abril y mayu y de setiembre a avientu como los meyores pa visitar el parque, al ser los meses en que les precipitaciones son menos frecuentes.[37][45] Ye l'únicu parque nacional de Madagascar qu'ufierta la posibilidá de dormir en cabañes de madera, abellugu pa comer y cocina y aseos en cada unu de los sos trés campamentos dispuestos a lo llargo del camín, nel interior del monte primariu pluvial.[37][46] Nos campamentos apúrrense cames y ropa de cama, y les cocines y les árees pa comer tán cubiertes y disponen d'instrumentos básicos de cocina. Los trés campamentos tamién disponen d'espaciu p'asitiar les tiendas de los campistas.[45][46] Tamién tán disponibles zones d'acampada nel esterior del parque, una y bones los únicos agospiamientos disponibles na zona atopar nes ciudaes d'Andapa o Sambava.[45] Teniendo en cuenta la xeografía del parque y les infraestructures qu'ufierta, Marojejy nun puede acoyer a grandes grupos.[47] Dada la orografía de la zona y lo variable del clima, la guía Bradt encamienta planiar de mano la visita al parque.[37]
El pagu de les entraes, l'arriendu de los campamentos, el costu de los guíes, cocineros o porteadores realizar nes oficines del parque en Andapa, o nel centru d'acoyida de visitantes del parque en Manantenina, que s'atopa na carretera Andapa-Sambava, a 66 km de Sambava y a 40 km de Andapa.[46][48] El parque dispón d'una única pista que va dende'l centru d'información de Manantenina hasta'l cume más altu del Marojejy.[47][49] La pista al traviés del monte ta estremada en tres tramo de distintu llargor y que xunen los trés campamentos principales,[45] cada unu de los cualos ta asitiáu a distinta altitú pa ufiertar una muestra de la distintiva flora y fauna de cada tramu a midida que xúbese escontra'l visu.[37][48]
La primer parte de la marcha, conocida como ruta Mantella, lleva a los visitantes dende'l pueblu de Mandena a una zona de merienda asitiada a unos 2,5 km. El primer campamentu, Mantella, ta asitiáu a 4,5 km nel interior del monte.[46] El campamentu ta asitiáu na zona de selva trupa húmeda de baxa altitú xusto percima del ríu Manantenina y a una altitú de 450 m.[37][45] El campamentu ta asitiáu a 800 m de la cascada de Humbert,[45] y ufierta la posibilidá de reparar de cerca a lémures como'l lémur del bambú occidental (Hapalemur occidentalis),[46] numberoses especies d'aves como'l vanga de cascu según numberoses especies d'anfibios y de reptiles, como gecos de cola plana, camaleones hoja (xéneru Brookesia) y numberoses especies de xaronques.[45][37]
Los dos quilómetros siguientes conócense como ruta Simpona, nome en idioma malgax de sifaca sedosu, que puede atopase nesta zona del parque.[45] El camín lleva hasta'l campamentu Marojejia, que'l so nome provién d'una especie de palmera, Marojejia insignis que puede vese especialmente na redoma d'esti campamentu, que ta asitiáu a una altitú de 775 m na conxunción del monte lluviosu de baxa altitú y el monte húmedu de montano.[45][46][50] El campamentu asitia sobre la fastera del monte y dende el so comedor apodera un vastu monte y ufierta una magnífica vista del picu Ambatotsondrona «peñascu inclináu».[45][50] El campamentu Marojejia considérase xeneralmente como'l meyor llugar d'observación de los sifacas sedosos,[46] anque l'equipu del parque encamienta arrendar los servicios d'un rastreador p'ayudar na busca.[45]
La ruta hasta'l cume del Marojejy sigue derrompiendo'l monte otros dos quilómetros hasta'l campamentu Simpona,[46] asitiáu en mediu del monte nublu a una altitú de 1250 m.[49][51] Sobre un tramu de cresta cerca del campamentu atopa una plataforma qu'ufierta una vista panorámica del monte.[51] A pesar del pocu altor de los árboles nesta zona, ye posible reparar n'ocasiones dellos sifacas sedosos dende les casetes.[46][51] Tamién puede trate a la carraca-terrestre caberrufo (Atelornis crossleyi) según a la filepita-suimanga ventrigualda (Neodrepanis hypoxantha), ente que a lo llargo d'un regueru non lloñe del campamentu atopamos una gran variedá d'especies de xaronques.[51] El campamentu Simpona tamién sirve de base pa empinada ascensión al visu del Marojejy,[49] el cuartu cume más altu de Madagascar, anque una de les más accesibles.[46] L'ascensión serpentea unos 2 km al traviés d'una abondosa vexetación y puede llevar unos cuatro o cinco hores de marcha.[46][51]
Les proteiciones llegales inherentes a la so estatus de parque nacional nun fueron abondos pa erradicar la degradación del Parque Nacional de Marojejy. La caza de lémures, incluyíu'l sifaca sedosu, que ta gravemente amenaciáu d'estinción, ye un problema recurrente, al igual que la esplotación de los montes de maderes precioses como les del palu de rosa y el palisandro. Tamién se busquen piedres semipreciosas como l'amatista dientro de les llendes del parque, ente que l'agricultura de raspies y quema, baltar d'árboles pa lleña y pa la construcción siguen erosionando los montes de la periferia del parque.[52][53] Estes presiones prosiguen ya intensifíquense cola crecedera de les poblaciones circundantes.[52] Nel añu 2003, cerca de 200 000 persones vivíen nun radiu de 40 km alredor del parque, de les cualos cerca del 80% yeren granxeros qu'inda dependen del monte pa consiguir tierres cultivables y pa llograr numberosos productos como la miel, lleña, fibres de plantes y corteza d'árboles. Amás, l'usu incorreutu del parque o una crecedera escesiva del númberu de visitantes podría representar una amenaza real pa esti fráxil hábitat, especialmente pa la carba d'altor.[53]
Balta illegal
Los montes tropicales húmedos del nordeste de Madagascar tán altamente amenaciaos por baltar illegal de maderes dures precioses, lo que deseca el monte (faciéndolo más susceptible de quemes), favorez la dispersión d'especies invasivas, degrada l'hábitat y amenorga la diversidá xenética, amás de violar tabús y tradiciones llocales.[29] Delles especies, como les del xéneru Dombeya, cortar pa construyir balses pa tresportar llexando les maderes dures más pesaes ríu abajo, tantu nel parque como na periferia;[54] los palisandros son cortaos en dellos cachos pa facilitar el so tresporte,[36] y precísense baltar cinco o más árboles d'alta flotabilidá pa tresportar unu madera dura. Amás, pa construyir les balses calteniendo los tueros xuntos, los madereros corten miles de lianas,[54] les cualos son utilizaes pol 75% de la fauna forestal como mediu pa treslladase al traviés del dosel de los montes.[55] Les actividaes de balta son practicaes en condiciones estremes y de cutiu peligroses y emplégase a la población llocal aprobetada y namái se beneficien les autoridaes llocales que faciliten el procesu.[29]
En 2005 reportáronse más de venti operaciones de balta illegal de palisandros,[36] y nel añu 2007 les autoridaes confiscaron miles de tueros nos puertos de les ciudaes de Vohémar, Antalaha y Toamasina, por valor de dellos millones de dólares d'Estaos Xuníos. Parte d'esti material provenía del este y nordeste del parque.[29] Al empecipiase la crisis política en Madagascar de 2009, miles de lleñadores invadieron los montes primarios de la rexón de Sava y baltaron de forma intensiva los montes de maderes precioses mientres seis o ocho selmanes.[56] Envalórase qu'unes 52 000 tonelaes de palos de rosa, o casi 100 000 árboles, fueron baltaos esi añu, de los cualos un terciu proveníen del Parque Nacional Marojejy y el restu del cercanu Parque Nacional de Masoala.[57] Arriendes de esti incidente'l parque tuvo cerráu mientres un tiempu, pero volvió abrir en mayu de 2009.[58] Nel 2010 la situación ameyoró en Marojejy, pero baltar illegal intensificar en Masoala y nel área protexida de Makira.[59]
Baltar illegal de los montes vese favorecida pol vacíu de poder dende n'entamu de la crisis política na isla, por unes regulaciones forestales pocu clares, por un poder xudicial débil y por un poder executivu comenenciudu que dexó la esportación de maderes requisadas (en 1992, 2006 y 2009-2010) por aciu decretos gubernamentales que facilitaben estes operaciones en momentos previos a procesos eleutorales o publicaos en momentos d'inestabilidá política.[57] El comerciu illegal ta entamáu por altos funcionarios de l'alministración y homes de negociu influyentes.[60] Per otra parte, el comerciu del palisandro malgax ensin someter a nengún tipu de regulación internacional como la Convención sobre'l Comerciu Internacional d'Especies Amenaciaes de Fauna y Flora Monteses (CITES).[61]
La cuenca del ríu Andapa, arrodiáu poles altes y serrapatosos montes de Marojejy y de Anjanaharibe Sur, yera de difícil d'accesu y alloñada de les víes de circulación habituales, polo que nun foi esplorada hasta mediaos del sieglu XIX, cuando los refuxaos fuxíen de la dominación del Reinu Merina. Casi mediu sieglu más tarde, otra fola de refuxaos instalar na rexón, esta vegada fuxendo de los colonos franceses.[62] Sicasí, la población de la zona caltúvose relativamente pequeña, a pesar d'una última fola d'inmigración tres la Primer Guerra Mundial, cuando pobladores de la isla de Reunión llegaron pa cultivar vainilla. La población nun aumentar perceptiblemente hasta principios de los años 1970, cuando se remató la construcción de la carretera ente Andapa y Sambava, xuniendo la rexón cola mariña. Esta nueva infraestructura que facilitaba en gran midida los tresportes favoreció'l desenvolvimientu agrícola y xeneró nueves foles migratories. A lo llargo de los siguientes trenta años calcúlase que la población triplicóse, llegando a vivir unes 100 000 persones na rexón nel añu 2003.[4] Con 37 pueblos partíos pola contorna del parque, la so densidá de población ye una de les más importantes de Madagascar, y sigue aumentando. Los grupos étnicos dominantes na rexón son los tsimihety (los primeros pobladores) y los betsimisaraka, anque tamién hai establecíos otros grupos provenientes del sur de la isla.[4][62]
La población llocal utilizó tradicionalmente los materiales qu'ufierten los montes, bien pal usu na so arquiteutura, pa faer piragues, pa llograr fibres pa texer, pa consiguir lleña y hoja pa la medicina tradicional o pa dar sabor a les bébores. La mayor parte de los residentes son agricultor de subsistencia que cultiven arrozales irrigados nos valles o que llanten en fasteres que fueron llimpiaes y quemaes (agricultura de raspies y quema, conocida llocalmente como tavy).[62] Los banzaos qu'antes cubríen grandes zones de la cuenca del Andapa fueron convertíos n'arrozales esplotaos de forma intensiva; sicasí los tsimihety prefieren l'agricultura tradicional de raspies y quema nes fasteres en llugar de los arrozales irrigados.[4] El café yera un importante cultivu comercial primero que los precios de mercáu cayeren nos años 1970, pero la vainilla sigue siendo un cultivu importante na zona. Hasta mediaos de los años 2000 los precios de la vainilla yeren altos, pero cayeron considerablemente dende entós. La cayida de precios de la vainilla, xunto con una gran crecedera demográfica y el continuu amenorgamientu de tierres cultivables, traxo de resultes una estendida y estrema probeza. Ente xineru y abril, antes de la collecha principal d'arroz, munches persones de la rexón nun consiguen suficiente comida pa subsistir.[62] La rexón de Sava, na que s'atopa Marojejy, ye la rexón más probe de Madagascar, y, tres les xubíes siguíes de precios a nivel mundial (en particular de la importación d'arroz), fíxose inda más difícil el llogru de comida per parte de les families rurales.[63]
Amás d'organizaciones internacionales de caltenimientu de la naturaleza (como Conservation International, Wildlife Conservation Society o'l Fondu Mundial pa la Naturaleza), qu'establecieron programes d'ayuda a la población llocal, munches persones nacíes na rexón trabayen p'ameyorar la situación de la población por aciu programes medioambientales, d'ayuda sanitaria y de sensibilización. Tamién se trabayó nel fomentu de l'agricultura sostenible, la silvicultura, la conciencia de caltenimientu, la meyora na educación y los cuidos sanitarios, con oxetu de protexer el mediu ambiente y promover maneres de vida respetuosos colos montes qu'ufierten alternatives económiques perdurables. Un ecoturismo llindáu y responsable tamién puede ser una alternativa al llargu plazu contra la deforestación.[62]
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
