From Wikipedia, the free encyclopedia
Gordon Bitner Hinckley (23 de xunu de 1910, Salt Lake City – 27 de xineru de 2008, Salt Lake City), relixosu y decimoquintu presidente de La Ilesia de Xesucristu de los Santos de los Últimos Díes dende 1995, cuando morrió'l so predecesor Howard W.Hunter, hasta la so muerte en 2008. Como Presidente de La Ilesia de Xesucristu de los Santos de los Últimos Díes ye consideráu polos miembros fieles como profeta, vidente y revelador de Dios con derechu a la revelación en favor de tol xéneru humanu.
Gordon B. Hinckley | |
|---|---|
 | |
| Vida | |
| Nacimientu | Salt Lake City[1], 23 de xunu de 1910[2] |
| Nacionalidá |
 Estaos Xuníos |
| Muerte | Salt Lake City[1], 27 de xineru de 2008[3] (97 años) |
| Sepultura |
Cementerio de Salt Lake City (es)  [1] |
| Familia | |
| Padre | Bryant S. Hinckley |
| Madre | Ada Bitner |
| Casáu con |
Marjorie Pay Hinckley (en) |
| Fíos/es | Virginia H. Pearce |
| Estudios | |
| Estudios |
Universidá d'Utah LDS High School (en) |
| Llingües falaes | inglés[4] |
| Oficiu | escritor d'himnos, profeta |
| Premios | |
| Creencies | |
| Relixón | Ilesia de Xesucristu de los Santos de los Últimos Díes |
| gordonbhinckley.org | |
 | |
 | |
Gordon Bitner Hinckley nació en Salt Lake City, Utah (Estaos Xuníos) el 23 de xunu de 1910, nel senu d'una familia que les sos raigaños SUD daten dende los díes de los pioneros mormones. So padre y so madre yeren descendientes d'un colonu mormón Ezra B. Hinckley que la so esposa morrió na travesía escontra'l territoriu d'Utah dexando a so padre al cargu del so únicu fíu.
Hinckley foi bautizáu por so padre, Bryant, el 28 d'abril de 1919 y terminó la secundaria en 1928. Dempués de llograr una llicenciatura en periodismu na Universidá d'Utah (1932) y enantes d'empezar estudios posgráu na Universidá de Columbia, sirvió como misioneru pa la so Ilesia en Londres (Inglaterra) en 1933. Volvió a los Estaos Xuníos en 1935 onde poco tiempu dempués aceptó una ufierta de trabayu pa conducir el nuevu departamentu de les rellaciones públiques de la so Ilesia. Dientro de les sos responsabilidaes incluyíense la de desenvolver los espardimientos de la nueva radio de la Ilesia y faer usu de les nueves teunoloxíes de la comunicación. A partir de 1937 desempeñó servicios na presidencia xeneral de la escuela dominical de la Ilesia. El 29 d'abril de 1937, casóse con Marjorie Pay (1911-2004) nel Templu de Salt Lake City. La pareya tuvo tres fíes y dos fíos varones.
Foi nomáu Autoridá Xeneral de la Ilesia como asistente del Quórum de los Doce Apóstoles en 1958, un cargu qu'anguaño nun esiste. En 1961 nomáron-y al Quórum de los Doce Apóstoles, el más nuevu d'aquel entós.
Na primer metá de los años 1980, pola mala salú del presidente Spencer W. Kimball y de los sos conseyeros N. Eldon Tanner y Marion G. Rommey condució la presidencia de la Ilesia al recurrir a la práutica ocasional d'amestar a un conseyeru adicional a la Primer Presidencia, y Hinckley enllenó esta posición el 23 de xunetu de 1981. Cola muerte de Tanner en 1982, Romney foi llamáu a ser el primer conseyeru y Hinckley como segundu.
Nesos tiempos, Hinckley llevaba gran parte de les cargues de la primer presidencia mesma nel so costazu. Y anque yera oficialmente'l Segundu Conseyeru, na prensa referíase-y como "presidente temporariu de la Ilesia." Kimball y Romney permanecíen en gran parte fuera del güeyu públicu hasta que'l presidente Kimball morrió en payares de 1985.
Ezra Taft Benson, el que fuera presidente de los dolce por enforma tiempu, foi ordenáu presidente de la ilesia al finar Kimball y nomó a Hinckley como'l so primer conseyeru. Romney subsiguió a Benson como presidente de los dolce, anque él nunca exercitó los deberes d'esta posición. Thomas S. Monson foi llamáu a sirvir como segundu conseyeru y, por un tiempu, los trés miembros de la primer presidencia llograron realizar los sos deberes.
Na primer metá de los 90, Benson desenvolvió serios problemes de salú que lu estremaron de la vida pública, y el primer conseyeru Hinckley realizó otra vegada munchos de los deberes del Presidente de la Ilesia hasta que Benson morrió en 1994. Howard W. Hunter qu'asocediera a Romney como presidente de los Dolce, foi llamáu a sirvir como presidente de la Primer Presidencia y confirmó a Hinckley y Monson como los sos conseyeros; convirtiendo automáticamente a Hinckley nel Presidente de los Dolce pol so llugar na presidencia. Y cuando Hunter morrió dempués d'una presidencia de solamente nueve meses, Hinckley foi llamáu pa ser presidente de la Ilesia a la edá de 84, dempués de ser unánimemente sosteníu polos miembros del Quórum de los Dolce Apóstoles.
Brengosu pa la so edá, Hinckley condució a la Ilesia de Xesucristu de los Santos de los Últimos Díes dende'l 12 de marzu de 1995, convirtiéndose nel presidente de mayor edá na historia de la Ilesia y el segundu en llevar la ilesia al traviés d'un cambéu milenial (Lorenzo Snow dirixó la ilesia del sieglu XIX al sieglu XX). Hinckley viaxó más distancia alredor del mundu en comparanza colos 15 presidenes que lu precedieron, cubriendo más de 400 mil quilómetros en docenes de naciones. A la edá de 95 años, Hinckley viaxó unos 40 mil quilómetros nuna xira de siete países: Vladivostok, Rusia; Taipéi, Taiwán; Ḥong Kong, China; Delhi, India; Nairobi, Kenia; Aba, Nixeria; y Seúl, Corea del Sur.
A Hinckley conózselu pol so gran deséu de construyir templos. So la so direición, la Ilesia de Xesucristu amplió'l númberu de templos de 27 a 119 (mayu de 2005, con 10 anunciaos o so construcción). En 2000 solamente, Hinckley construyó más templos (34) de los qu'esistieren cuando lu llamaron a ser parte de la presidencia. Hinckley tamién supervisó otros proyeutos de construcción como'l Centru de Conferencies que tomó'l llugar del vieyu tabernáculu onde los Santos de los Últimos Díes axúntense en conferencies semianuales o conferencies xenerales. La edificación cubre sobre los 130000 m², afaciendo más de 21.200 persones cada conferencia nel so auditoriu principal.
El 23 de setiembre de 1995 anunció y lleó'l documentu La familia: una proclamación pal mundu un documentu que enfatiza'l significáu de la familia y los conseyos daos pola primer presidencia y Quórum de los Doce.
Hinckley sorrayó la naturaleza sagrada del cuerpu humanu y animó a miembros de la Ilesia qu'astengan de faese tatuaxes. Na conferencia xeneral de la Sociedá de Socorru llevada a cabu en setiembre de 2000, afitóse contra la práutica de los homes qu'usen pendientes o muyeres qu'usen más d'un par de pendientes. Esti conseyu tuvo un gran impautu nel comportamientu y les opciones de los miembros de la ilesia al respective del so aspeutu. En marzu de 2001 anunció y punxo en marcha'l Fondu Perpetuu pa la Educación.
El 22 de xunetu de 2005, los amigos del presidente Hinckley realizaron una celebración que conmemoraba'l so cumpleaños númberu 95. Amás de los ventidós mil persones qu'allegaron en persona, l'acontecimientu foi tresmitíu na televisión de BYU y a les diverses sedes y capiyes de tol mundu pol sistema satelital de la Ilesia. El renombráu periodista estauxunidense Mike Wallace del programa 60 minutos narró la vida y llogros de Hinckley. Depués faló'l Presidente estimando a tolos presentes diciendo "faigamos esto otra vegada en cinco años más."
Unu de los aspeutos de la xestión de Gordon B. Hincley foi la reconocencia pública de la Masacre de Mountain Meadows en 1857, xunto con familiares, líderes cívicos y de la Ilesia de Xesucristu de los Santos de los Últimos díes realizaron xuntes postumas n'honor a estos tráxicos acontecimientos.
Gordon B. Hincley foi emponderáu pol so sentíu del humor y puxu físicu, tanto pol que son fieles a la ilesia SUD como por aquellos que nun pertenecen a ella. El 23 de xunu de 2004, l'entós presidente norteamericanu George W. Bush honró a Hinckley cola Medaya Presidencial de la Llibertá, unu de los honores más altos concedíu polos Estaos Xuníos, nuna ceremonia na Casa Blanca. Na nota de prensa propuestu pola Casa Blanca indicaba:
Gordon B. Hinckley [...] inspiró a millones y lideró nos esfuercios p'ameyorar l'ayuda humanitaria en momentos de desastre, y los fondos educativos al traviés del mundu enteru.
Más que cualesquier otru presidente de la Ilesia de Xesucristu de los Santos de los Últimos Díes, Hinckley apelaba a la Historia del pasáu col fin de tresmitir optimismu sobre'l futuru. La so presidencia caracterizóse por una afinidá escontra les rellaciones públiques y un deséu personal de viaxar ente los sos fieles y construyir templos nos sos países y comunidaes.
Hinckley tamién recibió honores de parte del sector educación, incluyendo'l Premiu de Ciudadanu Distinguíu dau por Southern Utah University, Premiu al Alumnu Distinguíu de la Universidá d'Utah, y doctoraos honorarios de Westminster College, Universidá Estatal d'Utah, Universidá d'Utah (1992), Universidá de Brigham Young, y Southern Utah University. En 1994 recibió'l premiu "Búfalo de Plata", creáu pol Conseyu Nacional de los Boy Scouts of America por Servicios Distinguíos a la mocedá, y foi honráu pola Conferencia Nacional de Comunidá y Xusticia (del inglés, National Conference for Community and Justice), poles sos contribuciones en bien de la tolerancia y la comprensión nel mundu. Una reconocencia semeyante dio-y el National Association for the Advancement of Colored People.
Non siempres tuvo llibre de discutinios, dalgunos criticaron l'ambigüedá de les sos respuestes ante los medios de comunicación y nun da-y la cara a les temes controversiales de la teoloxía mormona. Por exemplu, nuna entrevista'l día 4 d'agostu de 1997 realizada por Richard N. Ostling, conocíu escritor d'asuntos relixosos pa la revista Time, Hinckley safó pregúntala si Dios della vegada foi humanu respondiendo que desconocía del tou sobre l'asuntu. N'otra entrevista col periodista Mike Wallace onde se-y cuestionó si los negros baxaben de Caín y recibieron el so color y chata naríz de resultes d'una maldición divina, Hinckley respondió qu'esa doctrina y el so significáu yera una mancha na hestoria qu'había que dexalo nel pasáu. Nun discursu mientres la Conferencia Xeneral d'ochobre de 1997, Hinckley refirió que les entrevistes non siempres fueron usaes coles interpretaciones correutes y que ciertes coses ensin especificar—tendríen de realizase d'una manera distinta.
Home tremendamente amigu de la so familia, imprimió nel so llar un ambiente de paz, unión, respetu y el so particular estilu d'humor entá frente a les adverdidades. La perda de la so esposa Marjorie nel 2004 (con más de 60 años de unión) dexó-y una gran sensación de soledá, pero entá neses condiciones nun dexó de trabayar pa la Ilesia entá con mayor vitalidá hasta'l día del so fallecimientu.
Una de les sos iniciatives particulares que destaca la personalidá de Hinckley ye vencer del so xardín particular, un nozal que'l mesmu llantó y que venció como madera pal púlpitu d'altor regulable que s'usa nel Tabernáculo Mormón. Hinckley dixo: -" Hai amás dos nozales más a disposición que llanté pa cuando esti púlpitu cumpla la so vida útil y haya qu'anovalo"-.
Hinckley foi diagnosticáu de diabetes mellitus tipu 2 y depués hospitalizáu en 2006 pa remover una seición del so colon de resultes d'un tumor malinu.
El 27 de xineru de 2008, aproximao a les 19.00, Hinckley finó por cuenta de causes incidentes a la so edá, a los 97 años. Arrodiáu pola so familia, Hinckley morrió nel so apartamentu en Salt Lake City. El so reemplazu na Primer Presidencia, Thomas S. Monson foi llamáu a la selmana siguiente de los servicios funerarios.
Los Servicios aciagos fueron realizaos el día 2 de febreru de 2008 a les 11.00 (hora llocal) o 1800 UTC nel centru de conferencies de la ciudá del Llagu Saláu n'Utah. Esti eventu foi tresmitíu a nivel mundial per internet y vía satélite. Los servicios fueron siguíos con gran solemnidá por miembros aconceyaos nos sos centros d'estaca al traviés de tool mundu, con traducción simultánea nel so idioma llocal.
| Presidentes de La Ilesia de Xesucristu de los Santos de los Últimos Díes |
| J. Smith (1830–1844) • Young (1847–1877) • Taylor (1880–1887) • Woodruff (1889–1898) • Snow (1898–1901) • J. F. Smith, Sr. (1901–1918) • Grant (1918–1945) • G. A. Smith (1945–1951) • McKay (1951–1970) • J. F. Smith, Jr. (1970–1972) • Lee (1972–1973) • Kimball (1973–1985) • Benson (1985–1994) • Hunter (1994–1995) • Hinckley (1995–2008) • Monson (2008–2018) • Russell M. Nelson |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
.svg){kind=small}
