Luengas iberorromanicas

As luengas iberorromanicas^[1] son as que derivan d'o latín parlato en Hispania, (latín betico y latín tarraconense) y se parlan en a Peninsula Iberica u en comunidaz dominatas por chent provinient d'esta peninsula. Son luengas iberorromanicas o galaicoportugués, l'astur-leyonés, o castellano, l'aragonés y o catalán, manimenos en cualques clasificacions o catalán no faría part d'as luengas iberorromanicas y sería galorromanica.

Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.

Luengas iberorromanicas
Familia lingüistica
Atras denominacions:
Distribución cheografica:	Orichinalment en a peninsula iberica y sud Francia; actualment en tot o mundo
Etnia:
Clasificación lingüistica
Clasificación:	Indoeuropeas Romances Italo-occidentals Occidentals Iberorromanicas
Protoluenga:	Latín betico y latín tarraconense
Subdivisions:	1) Occitanorromanicas (Ibero-orientals) 2) Ibero-occidentals 3) Pirenenco-mozarabes
ISO 639-1:
ISO 639-2:
ISO 639-3:
ISO 639-4:
ISO 639-5:	roa
Linguasphere:
Glottolog:	sout3183
Mapa de situación
Luengas iberorromanicas    Portugués    Gallego    Astur-leyonés    Extremenyo    Castellano    Aragonés    Catalán    Occitán

L'aragonés ye iberorromanico en a mayor part d'as clasificacions, pero presenta caracters transicionals con as luengas galorromanicas.

O sistema vocalico d'as luengas iberorromanicas deriva d'o sistema vocalico d'o latín vulgar,^[2] que en o caso de l'astur-leyonés, o castellano y l'aragonés se reduce a un sistema de cinco vocals a causa d'a diftongación d'as vocals curtas Ĕ y Ŏ.

O lexico iberorromanico de l'aragonés ye representato por: fayo, huembro, mosta, bruixa, gayata, clamar, farto, monyaco, nino y taixo.