From Wikipedia, the free encyclopedia
Javier Callizo Soneiro (Echo, Val d'Echo, Chacetania, 10 de marzo de 1956) ye un politico, cheografo y profesor universitario aragonés, que estió consellero de Cultura y Turismo, viceconsellero de Politica Territorial y de Turismo, y Director Cheneral de Patrimonio Cultural y secretario cheneral tecnico d'o Departamento d'Industria, Competitividat y Desarrollo Empresarial d'o Gubierno d'Aragón.[1]
| Javier Callizo Soneiro | |
|---|---|
 | |
| 5 d'agosto de 1999 – 7 de chulio de 2003 | |
| President | Marcelino Iglesias Ricou |
| Gubierno | Primer Gubierno Iglesias |
| Precediu por | Vicente Bielza de Ory (Educación y Cultura) Jesús Muro Navarro (Industria, Comercio y Turismo) |
| Succediu por | Eva Almunia Badía (Educación y Cultura) Arturo Aliaga López (Industria, Comercio y Turismo) |
| Naiximiento | 10 de marzo de 1956 Echo (Chacetania) |
| Partiu | Partido Aragonés |
| Profesión | Politico y cheografo |
| Alma Máter | Universidat de Zaragoza |
Naixiu d'a villa de Echo, estudió o bachillerato en l'Instituto “Domingo Miral” de Chaca. En 1978, se licenció en Filosofía y Letras por a Universidat de Zaragoza, con sobresalient cum laude y Premio Extraordinario, con una tesina sobre a ciudad de Uesca. En 1986, y en a mesma universidat, se doctoró en Cheografía, asinas mesmo cum laude y Premio Extraordinario, con una tesi sobre o ret urbano de Uesca.
En 1989 ganó por oposición a plaza de profesor titular de Cheografía Humana en a Universidat de Zaragoza. A lo largo d'a suya carrera academica ha feito tamién estadas en cuantas universidaz y centros d'investigación foranos: Institut de Géographie Alpine de Grenoble, Centre des Hautes Études Touristiques d'a Universidat d'Ais de Provença, Academia de Ciencias de Varsovia y Instituto de Cheografía de Cracovia. Ha estau profesor convidau en a Universidat de Pau (a on ocupó mientres o curso 1991-92 a catedra pa investigadors foranos creyada por o parque tecnolochico Hélioparc) y i estió tamién en 1999, en o marco d'o prestichioso programa de doctorau d'o parisién Institut de Geégraphie (que se troba en o 191 d'a rue Saint Jacques) que comparten as universisaz de París I-Sorbona, París IV y París VII.
Perteneixe a o grupo d'Ocio y Turismo de l'Asociación de Cheografos Espanyols (AGE), a l'Asociación Espanyola d'Expertos Cientificos en Turismo (AECIT) y a o grupo internacional d'investigación “MIT-3” (Mobilité, Itineraires, Territoires) que coordina o Dr. R. Knafou, profesor emerito en a Universidat de París I-Sorbona.
Ha feito pa l'Asociación Espanyola d'Expertos Cientificos en Turismo (AECIT) os informes anyals de conchuntura d'o Turismo en Aragón y conta con a-saber-las publicacions cientificas adedicadas en a suya mayoría a o estudio d'o sistema urbano aragonés y a os problemas d'organización d'o espacio turistico.
Ha estau president d'a Comisión d'Innovación y Desarrollo Tecnolochico d'a Comunidat de Treballo d'os Pireneus; vocal d'o Consello Economico y Social d'Aragón; vocal d'o Consello d'Ordenación d'o Territorio d'a Deputación Cheneral de Aragón y miembro d'o Comité Cientifico pa o estudio d'a Travesía Ferroviaria por o Pireneu Central (túnel de Comachibosa).
Militant d'o Partido Aragonés (PAR) dende l'anyo 1999, mientres o suyo mandato como consellero de Cultura y Turismo d'o Gubierno d'Aragón obtenió d'a Unesco en 2001 a Declaración de Patrimonio Mundial a favor de l'arte mudéchar aragonés.
A traviés d'as distintas direccions chenerales a o suyo cargo, se levó a cabo un ambicioso programa d'intervencions que incluyiba: a restauración d'o Monesterio de Rueda y a ubertura en una d'as suyas dependencias d'una sobrebuena hospedería; a restauración d'a capilla de Sant Bernardo d'a Seu d'o Salvador de Zaragoza; a restauración d'os organos d'ixa mesma seu, de Sant Chuan o Reyal de Calatayú y de Santa María la Mayor de Boleya; a redacción d'o prochecto y o prencipio d'as obras de recuperación d'o Monesterio Nuevo de Sant Chuan d'a Penya, con una nueva hospedería en a suya parti sud y un chardín arqueolochico en l'ala norte; a restauración d'a capiella d'a Trinidat y o prencipio d'a de Sant Miguel, as dos en a Seu de Chaca; a restauración de Sant Pero d'os Francos y o claustro de Santa María, as dos en Calatayú; a restauración de l'altar mayor d'a Seu de Balbastro; se dio un fuerte empentón a las obras de restauración d'a Seu de Tarazona; a construcción d'o Centro d'Arte y Naturaleza (CEDAN) que aculle en Uesca o legado d'o pintor José Beulas; a construcción, en o Parque Deportivo Ebro, d'a primera piscina climatizada olimpica d'Aragón; a construcción d'a pista d'atletismo en o Centro Aragonés d'o Esporte, situau en o barrio zaragozano de l'Actur, seguntes propuesta de l'arquitecto Clua; a creyación d'o Centro Dramatico d'Aragón y a reyalización d'importants exposiciones, como “Aragón, Reino y Corona”, y as monograficas adedicadas a Luis Buñuel, Santiago Ramón y Cajal, Pablo Serrano, Ramón J. Sender, María Moliner, Baltasar Gracián (Libros libres) y Ferrando O Catolico (Fernando II de Aragón: el rey que imaginó España y la abrió a Europa).
Una d'as suyas actuacions como director cheneral de Patrimonio Cultural estió a protección como bien catalogau d'o patrimonio cultural aragonés establida pa tot o patrimonio etnolochico y documental, asinas como a parti más valuosa d'a suya arquitectura, de l'antiga factoría Averly. A orden d'o Gubierno d'Aragón,[2] dictada a instancias d'a Dirección Cheneral de Patrimonio Cultural, fue ratificada en 2017 por Providencia d'o Tribunal Supremo[3] por la que s'inadmite o recurso de casación contra a Sentencia d'o Tribunal Superior de Chusticia d'Aragón que desestimaba o contencioso-administrativo presentau por una asociación conservacionista contra a orden d'o Gubierno d'Aragón referida.[4] En a mesma epoca declaró Bien d'Interés Cultural a toz os edificios d'a Expo 2008 de Zaragoza.
Mientres a suya etapa a o frent d'a Dirección Cheneral de Patrimonio Cultural s'interposoron dos demandas decisivas pa la recuperación de beluns d'os biens d'o patrimonio cultural aragonés que encara se trobaban difuera d'Aragón: de nulidat contra as compravendas d'os bienes de Sixena feitas en 1983, 1992 y 1994, y, dimpués d'obtener previament d'a comunidat relichiosa titular d'o Reyal Monesterio de Santa María de Sixena a cesión d'os dreitos procesals pa pleitiar en o suyo nombre, de reclamación a o Museu Nacional d'Arte de Catalunya d'as pinturas d'a Sala Capitular d'o Monesterio de Sixena rancadas dimpués d'o suyo incendio mientres a Guerra Civil y dende alavez exposadas astí. En os dos casos os fallos estioron favorables a Aragón: en o primero, a traviés de sentencia d'o Chuzgau de Primera Instancia numero 1 de Uesca,[5] ratificada en apelación por l'Audiencia Provincial de Uesca; en o segundo, por sentencia d'o Chuzgau de Primera Instancia numero 2 de Uesca.[6]
Ha estau president d'os consellos d'administración de cuantas interpresas y fundacions, entre atras: Gestora Turística de San Juan de la Peña, S. A., Nieve de Teruel, S. A., Sociedad de Promoción y Gestión del Turismo de Aragón, Aeronáutica de los Pirineos, S. A., Centro Dramático de Aragón, Fundación Jaca-2010, Fundación Beulas, Fundación Torralba-Fortún, Fundación Conjunto Paleontológico de Teruel y Fundación para el Desarrollo de la Comarca de Campo de Daroca, asinas como vocal d'a Fundación Zaragoza Logistics Center y d'a Fundación Zaragoza-2008.
Como viceconsellero de Politica Territorial ha contriyiu decisivament a meter en marcha o proceso de comarcalización d'Aragón. A suya tesi doctoral (La Red Urbana de Huesca) yera ya un estudio sistemico d'os asentamientos demograficos altoaragoneses, que remataba en un prochecto de comarcalización como expresión d'a cherarquía urbana provincial.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
