Warren G. Harding

Warren Gamaliel Harding (* 2 November 1865, † 2 Augustus 1923) was die 29ste President van die Verenigde State. Warren, 'n boorling van Ohio, het ampstermyne as Republikeinse afgevaardigde in die Senaat van Ohio en daarna in die Senaat van die Verenigde State gedien waartydens hy die belange van die drankbedryf beskerm en die saak van vrouestemreg bevorder het. Hy was die eerste Amerikaanse senator (en koerantuitgewer) wat as president van die VSA verkies is.

Warren G. Harding
29ste President van die Verenigde State
Ampstermyn	4 Maart 1921 – 2 Augustus 1923
Voorganger	Woodrow Wilson
Opvolger	Calvin Coolidge
Geboortedatum	2 November 1865
Geboorteplek	Blooming Grove, Ohio
Sterftedatum	2 Augustus 1923
Sterfteplek	San Francisco, Kalifornië
Eerste Dame	Florence Kling
Politieke party	Republikein
Visepresident	Calvin Coolidge (1921-1923)
Handtekening

Harding was 'n kompromie-kandidaat in die verkiesing van 1920 nadat hy die terugkeer na normaliteit aan die Amerikaanse nasie belowe het, met 'n sterk ekonomie wat vry sou wees van buitelandse invloede. Harding en die Republikeinse Party was van voorneme om weg te beweeg van die beleid van progressivisme wat die Amerikaanse politiek in die vroeë 20ste eeu oorheers het. Die oorwinning, wat hy teen die Demokratiese kandidaat James M. Cox, 'n boorling van Ohio soos Harding, behaal het (60,32 teen 34,15 persent van die uitgebragte stemme) was die grootste oorwinning in 'n presidensiële verkiesing.

Harding het nie net hoëprofiel-persoonlikhede soos Herbert Hoover (as minister van handel) en Charles Evans Hughes (as minister van buitelandse sake) as kabinetslede benoem nie, maar ook sy vriende en ondersteuners, na wie as die Ohio Gang verwys is, met belangrike politieke ampte beloon. Van hulle is ná 'n reeks voorvalle van korrupsie, waaronder die berugte Teapot Dome-skandaal, tot tronkstrawwe gevonnis. As geesdriftige pokerspeler het Harding 'n porselein-servies uit die Withuis, wat uit die regeringstyd van Benjamin Harrison gedateer het, verloor. Maar in instellings soos die Veterans Bureau het Harding korrupsie met sukses bestry.

As deel van sy binnelandse beleid het Harding die eerste federale welsynsprogram vir kinders geïmplementeer, met stakende mynbou- en spoorwegwerkers onderhandel en 'n agtuur-werkdag vir hulle ingevoer en werkloosheid gehalveer. Hy het ook die Begrotingskantoor ingestel om die Amerikaanse federale begroting voor te berei. Om swart Amerikaners teen geweldpleging te beskerm, het Harding 'n anti-lynchwet voorgestaan wat egter nie deur die Kongres goedgekeur is nie.

Harding het die Volkebond met minagting bejeën. Nadat die Amerikaanse Kongres die Vredesooreenkoms van Versailles verwerp het, het Harding separate Amerikaanse vredesooreenkomste met die Duitse Ryk en Oostenryk onderteken. Met sy suksesvolle vlootprogram het Harding die Amerikaanse Vloot uitgebou om die land se strategiese belange wêreldwyd te kan beskerm.

In Augustus 1923 het Harding skielik inmekaargesak en gesterf. Weens die talle skandale rondom sy administrasie is Harding se politieke prestasies in die verlede nouliks gewaardeer, maar intussen word hy erken as 'n voorstander van burgerregte vir Afro-Amerikaners en geniet ook erkenning vir sy beleid van fiskale verantwoordelikheid. Hy word onthou as 'n politikus wat in sy tyd baie moderne standpunte ingeneem en nuwe tegnologieë bevorder het, maar ook na die belange van minderhede, vroue en werkers omgesien het.

Eksterne skakels

• Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Warren G. Harding.