From Wikipedia, the free encyclopedia
John Calvin Coolidge, Jr. (* 4 Julie 1872; † 5 Januarie 1933) was die 30ste President van die Verenigde State (1923–1929).[1] Coolidge was 'n boorling van Vermont wat as Republikeinse advokaat 'n suksesvolle politieke loopbaan in die deelstaat Massachusetts gevolg het en eindelik tot goewerneur van dié staat verkies is. Sy optrede tydens die polisiestaking in Boston in 1919 het hom in die nasionale kollig geplaas en hom die reputasie besorg dat hy nie sou skroom om moeilike besluite te neem nie.
| Calvin Coolidge | |
|---|---|
 | |
| 30ste President van die Verenigde State | |
| Ampstermyn | 2 Augustus 1923 – 4 Maart 1929 |
| Voorganger | Warren G. Harding |
| Opvolger | Herbert Hoover |
| Geboortedatum | 4 Julie 1872 |
| Geboorteplek | Plymouth Notch, Vermont |
| Sterftedatum | 5 Januarie 1933 |
| Sterfteplek | Northampton, Massachusetts |
| Eerste Dame | Grace Goodhue |
| Politieke party | Republikein |
| Visepresident | Geen (1923–1925) Charles G. Dawes (1925–1929) |
| Handtekening |  |
Coolidge is in die volgende jaar tot 29ste Visepresident van die VSA verkies en het die destydse president Warren G. Harding ná sy skielike afsterwe in die amp in 1923 opgevolg. Een jaar later is Coolidge as president herverkies. Coolidge was 'n konserwatiewe voorstander van beperkte regeringsinmenging en het bekend gestaan vir sy swygsame karakter.
Nadat die ampstermyn van Warren G. Harding deur 'n reeks regeringskandale oorskadu is, het Coolidge die publiek se vertroue in die Withuis herstel en sy ampstermyn as 'n gewilde politikus beëindig. Een van sy biograwe het later opgemerk dat Coolidge die "gees en aspirasies van die middelklas beliggaam het, hulle behoeftes kon vertolk en uitdrukking aan hulle menings kon gee. Dat hy die genius van die deursneeburger verteenwoordig het was die mees oortuigende bewys van sy sterkte."[2]
Teenstanders van 'n laissez faire-regeringsbeleid het hul kritiek later na Coolidge uitgebrei, en alhoewel sy beleid gedurende die ampstermyn van Ronald Reagan herwaardeer is, is analitici steeds oneens oor die prestasies van sy presidentskap. Sommige waardeer sy suksesvolle verkleining van die regering, terwyl ander kritiek lewer op Coolidge se onvoldoende beheer oor die Amerikaanse ekonomie en gebrek aan regulasie daarvan.
Coolidge is gebore in Plymouth, Windsor County, Vermont, die seun van John Coolidge en Victoria Moore. Nadat hy gegradueer het, het hy die naam John nie meer gebruik nie. Hy studeer aan die Amherst College in Massachusetts in 1895. Hy vestig hom as advokaat in Northampton in dieselfde staat en word in 1899 lid van die stadsraad. Hy was ook 'n stadsprokureur van 1900 tot 1902, hofklerk in 1904 en 'n lid van die Huis van Verteenwoordigers van die staat Massachusetts (wat nie verwar moet word met die Nasionale Huis van Verteenwoordigers nie) van 1907 tot 1908.
Hy is verkies tot burgemeester van Northampton vir die periode 1910-1911 en was tussen 1912 en 1915 lid van die Senaat van Massachusetts, die laaste twee jaar as president van daardie liggaam. In die periode 1916-1918 was hy luitenant goewerneur van die staat en in 1919-1920 goewerneur. Hy het nasionale bekendheid verwerf toe die polisie in Boston staak met sy uitspraak "Daar is geen reg om te staak teen openbare veiligheid vir iemand, enige plek en enige tyd nie".
In 1920 ding Coolidge mee om nominasie vir die presidentskap van die Republikeinse Party, maar hy verloor teen senator Warren G. Harding van Ohio. Senator Irvine Lenroot van Wisconsin was die gewilde kandidaat vir vise-president, maar die party het Coolidge verkies. Die Harding-Coolidge-span het die goewerneur van Ohio, James M. Cox, en sy vise -president kandidaat en minister van buitelandse sake, Franklin Delano Roosevelt, verslaan.
Coolidge het die eed as vise-president op 4 Maart 1921 afgelê en gedien tot 3 Augustus 1923. Op die dag is hy na die dood van Warren Harding ingehuldig as president van die Verenigde State. Coolidge was tuis - 'n familiebesoek - waar daar geen krag of telefoon was nie toe die nuus van Harding se dood hom bereik het. Sy vader, 'n notaris, het die eed in sy woonkamer afgelê by die lig van 'n parafienlamp; hy is later in Washington D.C. voor 'n amptenaar van die Federale regering ingehuldig.
Coolidge was - ongewoon vir 'n prominente politikus - 'n man van min woorde; dit lei tot die bynaam "Silent Cal" ("Stil Cal"). 'n Verhaal lui dat 'n gas tydens 'n amptelike ete in die Withuis 'n weddenskap met haar vriende gemaak het dat sy die president tydens die maaltyd ten minste drie woorde kon laat sê. Toe Coolidge hierdie weddenskap van haar hoor, het hy eenvoudig geantwoord "Jy verloor".
Coolidge het die presidensiële verkiesing van 1924 vir die termyn tot 4 Maart 1929 gewen. Sy slagspreuk was: "Keep Cool with Coolidge". Hy het die destydse nuwe medium radio gebruik en radiogeskiedenis verskeie kere geskryf: sy eerste toespraak was die eerste wat deur die radio uitgesaai is, op 12 Februarie 1924 was hy die eerste president wat 'n politieke toespraak op die radio gehou het en op 22 Februarie 1924 was hy die eerste president wat 'n toespraak uit die Withuis uitgesaai het.
Coolidge was die laaste president wat nie probeer inmeng het in die vrye markkragte nie en wat die ekonomiese siklus laat voortgaan het. Daar was redelik min rede om dit te doen tydens sy presidentskap, want toe het die Verenigde State enorme ekonomiese groei beleef: die sogenaamde "Roaring Twenties". Daar word soms na Coolidge verwys as 'die president toe Amerika aan die speel was'. Nie net kon Coolidge die belasting verlaag nie, hy het ook $ 1 miljard aan staatskuld afbetaal.
Hy het weinig belangstelling in buitelandse beleid getoon. Hy het slegs een keer in die buiteland gereis: op 16 Januarie 1928 het hy die sesde Pan-Amerikaanse konferensie in Kuba toegespreek. Sy presidentskap was gedurende die Prohibisie (verbod op alkoholiese drank) in die Verenigde State, en alkohol was taboe by die onthale in Washington DC. Die verslaggewer van die Saterday Evening Post het gewonder wat sou gebeur as 'n groot Kubaanse rum-skinkbord die president by 'n onthaal in Havana genader het. Coolidge self was baie oplettendheid vir die tipe uitdaging. Toe die skinkbord van links nader kom, draai hy kunsmatig na regs en lyk asof hy 'n portret teen die muur wil bewonder. Toe die skinkbord nog nader kom het Coolidge 'n verdere 90 grade gedraai en aan president Machado gewys op die skoonheid van die tropiese plante. Toe hy 'n 360 grade draai voltooi het, het die inkriminerende skinkbord veilig verby gegaan. Blykbaar het hy dit nog nooit gesien nie. Sy maneuver was 'n meesterstuk van ontwykende optrede.
Die groeiende tyd van die Verenigde State in die 1920's het baie sosiale veranderinge teweeggebring, die jazz-era, nie net as gevolg van die deurbraak van jazzmusiek as vermaak vir die algemene blanke publiek nie, maar ook as gevolg van die opkoms van elektroniese massamedia (radio en film en gepaardgaande advertensiewese) en van 'n massaverbruikskultuur waarmee Amerika die res van die wêreld sou vul met 'n mengsel van afguns, verwerping en nabootsing. Coolidge voel nie meer tuis in sy eie tyd nie. Hy het dus nie weer aansoek vir die presidenskap gedoen nie. Hy kommunikeer dit in die bondige styl wat tipies van hom is: 'Ek verkies om nie vir die presidentskap van 1928 aansoek te doen nie.'
Hy word voorsitter van die Nonpartisan Railroad Commission en ere-voorsitter van die Foundation for the Blind. Hy is op 5 Januarie 1933 in die "Beeches" in Northampton, Massachusetts, oorlede. Hy is begrawe in die Notch-begraafplaas in sy geboortedorp, Plymouth in Vermont.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
