Doebai (emiraat)
From Wikipedia, the free encyclopedia
Doebai(Arabies: دبي, Dubayy, [dʊˈbajj]), amptelik die Emiraat Doebai (Arabies: إمارة دبيّ, Imārat Dubayy), is een van die sewe outonome emirate van die Verenigde Arabiese Emirate (VAE) wat op die Arabiese Skiereiland aan die Persiese Golf geleë is. Doebai het 'n oppervlakte van 3 885 km² en is intussen met 4,1 miljoen inwoners die bevolkingrykste emiraat in die federasie nog voor Aboe Dhabi. Die oorgrote meerderheid van die bevolking (sowat 85 persent) is in die gelyknamige hoofstad saamgetrek wat die ekonomiese, kulturele, sosiale en politieke lewe van Doebai oorheers.
Emiraat Doebai إمارة دبيّ | |
|---|---|
Emiraat | |
 | |
 Vlag  Wapen | |
 Ligging van die Emiraat Doebai in die VAE | |
| Koördinate: 25°15′00″N 55°18′00″O | |
| Land |  Verenigde Arabiese Emirate |
| Hoofstad | Doebai |
| Grootste stad | Doebai |
| Onafhanklikheid van die Verenigde Koninkryk | 2 Desember 1971 |
| Regering | |
| • Emir | Mohammed bin Rashid Al Maktoum |
| Oppervlak | |
| • Totaal | 3 885 km2 (1 500 vk. myl) |
| Bevolking | |
| • Totaal | 4 177 059 |
| • Digtheid | 1 075/km2 (2 784,7/vk. myl) |
| Tydsone | UTC+4:00 (VAE-standaardtyd) |
Die emiraat, wat grotendeels uit woestyne bestaan, strek vanuit die hoofstad aan die Persiese Golf tot in die binneland en word deur Aboe Dhabi in die suidweste en Sjardja (meestal Sharjah gespel) in die noordooste begrens. Die oase Hatta, wat op 'n hoogte van sowat 330 meter bo seevlak in die Hadjar-bergreeks geleë is, vorm 'n eksklawe naby die grens met Oman.
Sedert 4 Januarie 2006 is die emir van Doebai sjeik Moehammad bin Rasjid Al Maktoem, hy dien ook as visepresident en premier van die VAE.
Klimaat
Doebai het 'n droë subtropiese klimaat met 'n oorvloed sonskyn dwarsdeur die jaar. Temperature wissel van 'n minimum van 10 °C in die winter tot uiterstes van 48 °C gedurende die somer. Die gemiddelde maksimum temperatuur in Januarie is 24 °C en 41 °C in Julie waarby warm somerweer dikwels met hoë lugvogtigheid gepaard gaan.
Die hoogste temperature word tussen Junie en September aangeteken. In hierdie maande styg ook die seetemperatuur tot sowat 40 °C. Die water in hotelswembaddens word in die somermaande gewoonlik kunsmatig verkoel.[1]
Die kwik daal effens in die najaar, winter en lente. Die laagste temperature word tussen Desember en Maart aangeteken. Die gemiddelde jaarlikse reënval is baie laag; in die periode tussen 1967 en 2009 was die jaarlikse gemiddeld minder as 100 mm.[2] Reënbuie kom hoofsaaklik in die koeler maande voor.
Vroeë geskiedenis
Alhoewel die vroeë geskiedenis van Doebai tot op datum nog nie voldoende gedokumenteer is nie, dui argeologiese opgrawings daarop dat klein vissersgemeenskappe hulle reeds sowat 4 000 jaar gelede langs die Arabies-Persiese Golfkus in die gebied van die huidige Doebai gevestig het.
Navorsers neem aan dat die goed beskermde inham van Doebai-bog al in die derde millennium v.C. 'n belangrike en besige hawe langs die antieke handelsroete tussen Mesopotamië en die Indusvallei was. In die laat 20ste en vroeë 21ste eeu het argeoloë groot getalle mensgemaakte voorwerpe uit dié periode opgegrawe, waaronder potte, wapens en muntstukke wat tans in die argeologiese afdeling van die Doebai-museum vertoon word.
Die moderne Doebai voer sy oorsprong na die 1830's terug toe 800 lede van die Bani Yas-stam, wat oorspronklik uit die Liwa-oase in die suide van die land gekom het, hulle in 'n klein vissersdorp op die Shindagha-skiereiland, naby die punt waar die inham in die oop see oorgaan, gevestig het. Hul aanvoerders, die Maktoem-familie, regeer die emiraat nog steeds. In die 1870's is na Doebai dikwels as die belangrikste seehawe aan die Golfkus verwys. Omstreeks 1900 was die tradisionele Arabiese basaar van Doebai, die soeks aan die Deira-kant van die bog met altesaam 350 winkels, volgens oorlewerings die grootste in Arabië.
Pêrelvissery was oor 'n lang tydperk die vernaamste bron van inkomste vir die bevolking van Doebai. Dié bedryf het egter agteruitgegaan nadat in die 1940's elders met die kunsmatige teelt van pêrels op groot skaal begin is. Doebai se handelaarsklas het destyds oorgeskakel na die handel met goud en ander goedere. Talle vestings, moskees, paleise en ander historiese monumente uit hierdie periode is tans gewilde toeristelokpunte.
Die ekonomiese aktiwiteite in Doebai het seerowery in die 19de eeu sterk laat toeneem. Die Verenigde Koninkryk as die destyds magtigste seemoondheid het hier kans gesien om sy invloed in die gebied te vergroot en heersers in die kusgebiede gedwing om 'n wapenstilstand te sluit. Vanaf die laat 19de eeu tot en met 1968, toe Britse troepe in die gebied onttrek is, was die emirate Britse protektorate.
Die 20ste eeu
In die 1930's het Doebai se bevolking tot byna 20 000 gestyg, waarvan sowat 'n kwart buitelanders was. Modder het in die 1950's beperkings op Doebai se brikbaarheid as seehawe begin plaas, en die wyle heerser sjeik Rasjid bin Saïd Al Maktoem het besluit om die modder met baggermasjiene uit die vaargeule te verwyder. Dit was 'n ambisieuse en duur projek vir die klein emiraat, maar ná sy voltooiing kon die hawe steeds groter volumes vrag hanteer, en Doebai het sy posisie as beduidende invoerehawe en handelsplek bevestig. 'n Groot persentasie van die handelsgoedere, wat uit alle wêrelddele ingevoer is, is in Doebaihawe gehanteer om vervolgens na ander bestemmings in die Persiese Golfstreek verskeep te word.
Toe ruolie in 1966 ontdek is, het sjeik Rasjid die inkomste uit die olie-uitvoer aan die grootskaalse ontwikkeling van Doebai se infrastruktuur bestee. Teen 'n ongekende tempo het nuwe skole, hospitale, paaie en 'n moderne telekommunikasie-netwerk ontstaan. Nuwe hawegeriewe en 'n nuwe terminaal het by Doebai se internasionale lughawe ontstaan. Aanloop- en landingsbane is uitgebrei om alle soorte vliegtuie te kan hanteer. In Jebel Ali het die grootste kunsmatige seehawe ter wêreld ontstaan, saam met 'n vryehandelsone.
Visioenêre leierskap, die opbou van 'n moderne infrastruktuur, die skepping van 'n beleggingsvriendelike omgewing, 'n immigrasiebeleid wat die grootskaalse vestiging van kundige buitelanders en ander werkers bevorder het, belastingvryheid op persoonlike en ondernemingsinkomste en lae invoertariewe word as die wenresep vir Doebai se vinnige ontwikkeling aangevoer. Die emiraat het tot die middelpunt van handel vir 'n streek ontwikkel wat vanuit Egipte in oostelike Noord-Afrika tot die Indiese subkontinent en vanuit die Gemenebes van Onafhanklike State in die noorde tot Suid-Afrika aan die suidpunt van Afrika strek.
Ook op politieke gebied was die 20ste eeu 'n tydperk van voorspoed. Reeds vanaf die 1960's was die stigting van 'n federasie van emirate een van die kernpunte van die beleid van sjeik Zajed bin Soeltan Al Nahjan, die destydse heerser van Aboe Dhabi, en sjeik Rasjid bin Saïd Al Maktoem. Hul doelwit is in 1971 verwesenlik toe ses emirate – Doebai, Aboe Dhabi, Sharjah, Ajman, Umm Al Quwain en Fujaira saamgesluit het om die Verenigde Arabiese Emirate (VAE) te vorm. Een jaar later het Ras al-Khaima as sewende deelstaat by die federasie aangesluit.
Gedurende die regering van sjeik Zajed, die eerste president van die VAE, het die federasie tot een van die welvarendste nasies ter wêreld ontwikkel met 'n jaarlikse bruto binnelandse produk (BBP) van meer as VSA-$ 17 000 per capita. Doebai het in die 1980's en vroeë 1990's die strategiese besluit geneem om sy toerismebedryf stelselmatig uit te bou om een van die wêreld se voorste bestemmings vir gehaltetoerisme te word.
Vandag beskik Doebai oor 'n eersterangse toerisme-infrastruktuur met hotelle waarvan die luuksheid ongeëwenaar is in die wêreld. Die Burj Al Arab-hotel is tans die enigste ter wêreld wat in die sewe ster-kategorie val. Die Emirates Towers is op 'n hoogte van 350 meter die hoogste kantoorgebou in die Midde-Ooste en Europa wat die groot sakevertroue in Doebai se ekonomie aandui. Die hoofstad van Doebai tree as gasheer van 'n reeks internasionale sportwedstryde op wat duisende besoekers lok, waaronder die gholfkompetisie Dubai Desert Classic as deel van die Professionele Gholfvereniging se jaarlikse toer, die Dubai Open-tennistoernooi en die Dubai World Cup-perdewedren.
Dubai is ongetwyfeld die prominentste stad in die Verenigde Arabiese Emirate. Dubai was die 22 duurste stad ter wêreld en die duurste stad in die Midde-Ooste. Dubai het 'n warm woestynklimaat. Somers in Dubai is baie warm, winderig en vogtig. Dubai het iets te bied vir almal. Veral diegene wat op soek is na avontuuraktiwiteite.[3] Dramatiese, dinamiese, elegante, warm, bewuste kuns, ongelooflike wolkekrabbers is enkele van die byvoeglike naamwoorde wat Dubai die beste beskryf.
Dubai is een van die wêreld se mees glansryke, skouspelagtigste en futuristiese stedelike bestemmings. Dubai is bekend vir sy gewaagde argitektuur, skouspelagtige silhoeët, mode- en naglewe, florerende kontemporêre kuns, en natuurlik fantastiese weer en strande.[4] Dubai is verdraagsaam en kosmopolities, en besoekers is almal welkom. Dubai is veilig vir vrouereisigers. En 'n liberale leefstyl lei in vergelyking met verskeie ander eweknieë in die Golf. Dubai het 'n baie uiteenlopende bevolking, daarom is dit belangrik om eerbiedig te wees en bewus te wees van hoe ons optree as ons hierdie pragtige stad toer.
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
