Argentinië
land in Suid-Amerika / From Wikipedia, the free encyclopedia
Argentinië (Spaans: Argentina, [aɾxenˈtina], luister (hulp·inligting)), amptelik die Argentynse Republiek (Spaans: República Argentina), is 'n Spaanssprekende land in die suide van Suid-Amerika, tussen die Andesgebergte in die weste en die suidelike Atlantiese Oseaan in die ooste. Die naam "Argentinië" is afgelei van die Latynse woord argentum (silwer), 'n edelmetaal wat 'n belangrike rol gespeel het in die opkoms van Europese kolonialisme in Argentinië.
| |||||
Nasionale leuse: En unión y libertad (Spaans vir: "In eenheid en vryheid") | |||||
Volkslied: Himno Nacional Argentino | |||||
Hoofstad | Buenos Aires | ||||
Grootste stad | Buenos Aires | ||||
Amptelike tale | Geen op federale vlak niea Spaans (de facto)b | ||||
Regering | Federale presidensiële grondwetlike republiek Javier Milei Victoria Villarruel | ||||
Onafhanklikheid • Meirewolusie • Verklaar • Huidige grondwet • Erken |
van Spanje 25 Mei 1810 9 Julie 1816 1 Mei 1853 29 April 1857 | ||||
Oppervlakte - Totaal - Water (%) |
2 780 400c[1] km2 (8ste) 1 073 500 myl2 1,57 | ||||
Bevolking - 2023-skatting - 2022-sensus - Digtheid |
46 621 847[2] (33ste) 47 327 407[3] 14,4[1] / km2 (178ste) 37,3 / myl2 | ||||
BBP (KKP) - Totaal - Per capita |
2023-skatting | ||||
BBP (nominaal) - Totaal - Per capita |
2023-skatting | ||||
MOI (2021) | 0,842[5] (47ste) – baie hoog | ||||
Gini (2021) | 42,0[6] – medium | ||||
Geldeenheid | Peso ($) (ARS ) | ||||
Tydsone - Somertyd |
ART (UTC-3) nie toegepas nie (UTC-3) | ||||
Internet-TLD | .ar | ||||
Skakelkode | +54 | ||||
a. Alhoewel die Spaanse taal nie die amptelike taal is nie, is dit die enigste taal wat in die bewoording van wette, besluite, amptelike dokumente en openbare handelinge gebruik word. b. Guaraní, Qom, Mocoví, Wichí en ander tale word as plaaslike tale erken. c. Argentinië maak ook aanspraak op 1 000 000 km² van Antarktika, die Falkland-eilande en Suid-Georgië en die Suidelike Sandwicheilande. |
Argentinië grens in die noorde aan Bolivië en Paraguay, in die ooste aan Brasilië en Uruguay, suid van die Río de la Plata aan die Atlantiese Oseaan, in die weste aan Chili en in die suide aan die Suidelike Oseaan. Argentinië maak aanspraak op 'n sektor van Antarktika (Argentyns-Antarktika, Spaans: Antártida Argentina), die Falkland-eilande (Spaans: Islas Malvinas) en ander Suid-Atlantiese eilande (Spaans: Islas del Atlántico Sur) soos Suid-Georgië en die Suidelike Sandwicheilande (Islas Georgias del Sur y Sandwich del Sur), die Suid-Shetland- (Islas Shetland del Sur), en Suid-Orkney-eilandgroep (Islas Orcadas del Sur).
Argentinië trek die aandag van ekonomiese navorsers nadat dit in die laat 19de en vroeë 20ste eeu genoeg gevorder het om onder die tien welvarendste lande ter wêreld gereken te word, maar sy ekonomiese ontwikkeling het vanaf die Groot Depressie in die vroeë 1930's 'n reeks van af- en opwaartse kurwes getoon wat dit agter sy buurlande, veral Chili, laat terugsak het – om êrens tussen die vyftigste en sestigste plek te beland. Vinnige en selfs stormagtige groei in die 1990's het in 2001 in een van dié land se diepste ekonomiese krisisse geëindig – en van dié land die grootste buitelandse wanbetaler in die geskiedenis gemaak.
Tegelykertyd het Argentyne sedert hul onafhanklikwording in die vroeë 19de eeu nooit daarin geslaag om 'n oorkoepelende nasionale identiteit te skep nie. Argentinië word soms beskryf as 'n nasie van Europeërs wat aan boord van emigrasieskepe gegaan het om die mees Europese land van Amerika of die mees Amerikaanse land van Europa te word. Sy politiek en samelewing is gekenmerk deur spanninge, geweldpleging, 'n halfeeu van staatsgrepe en 'n bloedige vervolging van andersdenkendes, linkses, intellektueles of blote verdagtes tydens die militêre diktatuur tussen 1976 en 1983, wat – ná jare van politieke onrus, ekonomiese chaos, geweldpleging en opspraakwekkende ontvoerings van buitelanders – eufemisties as "Nasionale Proses van Herorganisasie" (Spaans: Proceso de Reorganización Nacional) beskryf is en moontlik 30 000 menselewens geëis het. Dit het sy hoogtepunt – en einde – in die militêre aanval op die Britse Falkland-eilande tydens die Falklandoorlog van 1982 gevind. Argentinië het daarna teruggekeer na 'n stabiele demokratiese regeringsvorm.
Argentyne toon 'n neiging om hulself veral in teenstelling en opposisie met ander te definieer en het dus in hul geskiedenis onderskeidings tussen "federaliste en aanhangers van 'n eenheidstaat", "'n beskaafde samelewing en barbaarse toestande", "radikale en behoudendes", "Buenos Aires en die res van dié land", "Peroniste en anti-Peroniste" gemaak, ongeag dié land se redelik homogene bevolking van merendeels Italiaanse en Spaanse afkoms en die gebrek aan enige merkwaardige taalkundige of etniese diversiteit.[7]