Ռուս-վրացական պատերազմ
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ռուս-վրացական պատերազմ (վրաց.՝ რუსეთ–საქართველოს ომი, ռուս.՝ Русско-грузинская война), հայտնի նաև որպես զինված հակամարտություն Հարավային Օսիայում և «օգոստոսյան պատերազմ»[24], Անդրկովկասի երկրամասում տեղի ունեցած զինված հակամարտություն Վրաստանի, Ռուսաստանի Դաշնության և վերջինիս ռազմական աջակցությունը վայելող Աբխազիայի և Հարավային Օսիայի ինքնահռչակ հանրապետությունների միջև։ Տեղի է ունեցել նախկինում Խորհրդային Միության կազմում հանդես եկող Վրաստանի և Ռուսաստանի դիվանագիտական հարաբերությունների վատթարացման կիզակետում՝ 2008 թվականի օգոստոս ամսին՝ տևելով հինգ օր՝ օգոստոսի 7-ից մինչև 12-ը[24]։ Զանգվածային լրատվամիջոցների կողմից բազմաթիվ առիթներով որակվել է որպես 21-րդ դարի առաջին միջեվրոպական պատերազմը[25]։
Այս հոդվածը կարող է վիքիֆիկացման կարիք ունենալ Վիքիպեդիայի որակի չափանիշներին համապատասխանելու համար։ Դուք կարող եք օգնել հոդվածի բարելավմանը՝ ավելացնելով համապատասխան ներքին հղումներ և շտկելով բաժինների դասավորությունը, ինչպես նաև վիքիչափանիշներին համապատասխան այլ գործողություններ կատարելով։ |
Ռուս-վրացական պատերազմ | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Վրաց-աբխազական հակամարտություն, Վրաց -օսական հակամարտություն և Second Cold War? | |||||||||||
Օդացամաքային ճակատամարտերը ցույց տվող քարտեզ | |||||||||||
| |||||||||||
Հակառակորդներ | |||||||||||
Հարավային Օսիայի զինված ուժեր
|
Վրաստանի զինված ուժեր | ||||||||||
Հրամանատարներ | |||||||||||
Դմիտրի Մեդվեդև Անատոլի Սերդյուկով Վլադիմիր Բոլդիրև Մարատ Կուլախմետով Վլադիմիր Շամոնով Վյաչեսլավ Բորիսով Անատոլի Խրուլյով (վիրավորված մարտում) Էդուարդ Կոկոյտի Վասիլի Լունև Անատոլի Բարանկևիչ Սերգեյ Բաղապշ Միրաբ Կիշմարիա Անատոլի Զայցև |
Միխեիլ Սաակաշվիլի Դավիթ Կեզերաշվիլի Զազա Գոգավա Մամուկա Կուրաշվիլի Դավիդ Նաիրաշվիլի Ալեքսանդր Լոմայա Վանո Մերաբիշվիլի | ||||||||||
Կողմերի ուժեր | |||||||||||
Հարավային Օսիայում՝ 10 000 զինվոր Աբխազիայում՝ 9000 զինվոր 3000 կանոնավոր զորք 1000 հատուկ ջոկատային ուժեր[16] |
Հարավային Օսիայում՝ 10 000 – 11 000 զինվոր, ներառյալ ՆԳՆ հատուկ ուժայիններ մոտ 5000 ՆԳՆ ոստիկանության սպաներ[17] 10 000 ռեզերվիստ Իրաքում՝ 2000 զինվոր[18] | ||||||||||
Ռազմական կորուստներ | |||||||||||
Ռուսաստան
Պաշտպանության նախարարություն
Ներքին գործերի նախարարություն՝
|
Վրաստան
Ներքին գործերի նախարարություն՝
| ||||||||||
Հարավային Օսիա՝ 162, ըստ Ռուսաստանի;[19] 365, ըստ Հարավային Օսիայի[20][21] 255 վիրավոր, ըստ Ռուսաստանի Վրաստան՝ 224 քաղաքացիական զոհ և 15 անհետ կորած, 547 վիրավոր |