Reino Armenio de Cilicia
Estado medieval armenio (1080–1375) / From Wikipedia, the free encyclopedia
O Reino armenio de Cilicia (armenio medio: Կիլիկիոյ Հայոց Թագաւորութիւն, Kiligio Hayoc' T'akavorut'iun), tamén coñecido como Armenia Cilicia (armenio: Կիլիկեան Հայաստան, Kilikyan Hayastan), Pequena Armenia, Armenia Menor ou Nova Armenia,[1] e anteriormente coñecido como Principado Armenio de Cilicia (armenio: Կիլիկիայի հայկական իշխանութիւն), foi un estado armenio formado durante a Alta Idade Media por refuxiados armenios que fuxían da invasión selxúcida de Armenia.[2] Estaba localizado na rexión de Cilicia ao noroeste do Golfo de Alexandretta, fóra das Terras Altas de Armenia (Grande Armenia) e era diferente do Reino de Armenia da antigüidade.
Կիլիկիայի Հայկական Թագավորություն (hy) | |||||
Localización | |||||
---|---|---|---|---|---|
| |||||
Capital | Tarso Kozan | ||||
Poboación | |||||
Lingua oficial | Middle Armenian (en) lingua latina francés antigo Grego medieval (pt) | ||||
Relixión | cristianismo, Igrexa Católica Armenia e Igrexa Apostólica Armenia | ||||
Xeografía | |||||
Superficie | 40.000 km² | ||||
Bañado por | Mar Mediterráneo | ||||
Datos históricos | |||||
Creación | 1199 | ||||
Disolución | 1375 | ||||
Organización política | |||||
Forma de goberno | monarquía | ||||
Este artigo amosa escritos armenios. Sen o soporte axeitado, o texto pode mostrar símbolos sen sentido, coma caixas, marcas e outros. |
O reino tivo a súa orixe no principado fundado contra o 1080 pola dinastía rubénida, unha suposta rama da maior dinastía Bagratuni, que en varias épocas ocupara o trono de Armenia. A súa capital estaba orixinalmente en Tarso, e máis tarde trasladouse a Sis.[3] Cilicia era un forte aliado dos cruzados europeos, e víase como un bastión da cristiandade en Oriente. Tamén serviu como punto focal para a produción cultural armenia, xa que Armenia propiamente dita estaba baixo ocupación estranxeira nese momento. A importancia de Cilicia na historia e na condición de Estado armenio tamén está testemuñada pola transferencia da sede do Catolicós da Igrexa Apostólica Armenia, líder espiritual do pobo armenio, á rexión.
En 1198, coa coroación do príncipe León II, da dinastía rubénida como rei de Armenia, a Armenia de Cilicia converteuse nun reino polo que pasou a ser León I, rei de Armenia.[4][5] En 1226, a coroa pasou á dinastía rival,a Hethumida, a través do segundo marido de Isabel, filla de León, Hethum I. Mentres os mongois conquistaron vastas rexións de Asia Central e Oriente Medio, Hethum e os seus sucesores intentaron crear unha alianza armeno-mongol contra inimigos musulmáns comúns, sobre todo os mamelucos. Nos séculos XIII e XIV, os estados cruzados e o ilkhanato mongol desintegáronse, deixando ao reino armenio sen aliados rexionais. Despois dos incesantes ataques dos mamelucos en Exipto no século XIV, o reino armenio de Cilicia, entón baixo o dominio da dinastía Lusignan e sumido nun conflito relixioso interno, caeu finalmente en 1375.[6]
As relacións comerciais e militares cos europeos trouxeron novas influencias occidentais á sociedade armenia de Cilicia. Moitos aspectos da vida de Europa occidental foron adoptados pola nobreza, incluíndo a cabalería, as modas na roupa e o uso de títulos, nomes e idiomas franceses. Ademais, a organización da sociedade cilicia pasou do seu sistema tradicional para achegarse ao feudalismo occidental.[7] Os propios cruzados europeos tomaron prestados coñecementos dos armenios, como elementos da construción de castelos e da arquitectura da igrexa. A Cilicia armenia prosperou economicamente, co porto de Ayas servindo como centro para o comercio leste-oeste.[7]