《我們的祖國》（亞美尼亞語：Մեր Հայրենիք）是亞美尼亞的國歌，原來是1918年建立的亞美尼亞民主共和國的國歌，亞美尼亞加入蘇聯後，於1945年重新制定新國歌，1991年蘇聯解體，獨立後的亞美尼亞重新起用原來的國歌，但更改了歌詞，歌詞作者為米卡爾·納爾班丁（1829年–1866年），曲作者為巴爾塞格·卡納恰昂（1885年–1967年）。[1][2]
Quick Facts Մեր Հայրենիք, 作詞 ...
〈我們的祖國〉| Մեր Հայրենիք |
|---|
|
 |
 亞美尼亞國歌
|
| 作詞 | 米卡爾·納爾班丁（1829–66），1859 |
|---|
| 作曲 | 巴爾塞格·卡納恰昂（1885–1967） |
|---|
| 採用 | 1991 |
|---|
|
|
Мер Һајрениқ |
|
|
Close
Quick Facts 亞美尼亞國歌歷史, 1918–22 ...
Close
More information 亞美尼亞字母, 亞美尼亞語拉丁字母 ...
| 亞美尼亞字母
|
亞美尼亞語拉丁字母
|
國際音標
|
漢語翻譯
|
Մեր Հայրենիք, ազատ անկախ,
Որ ապրել է դարեդար
𝄆 Յուր որդիքը արդ կանչում են
Ազատ, անկախ Հայաստան։ 𝄇
Ահա եղբայր քեզ մի դրոշ,
Որ իմ ձեռքով գործեցի
𝄆 Գիշերները ես քուն չեղայ,
Արտասուքով լվացի։ 𝄇
Նայիր նրան՝ երեք գոյնով,
Նուիրական մեր նշան
𝄆 Թող փողփողի թշնամու դեմ
Թող միշտ պանծայ Հայաստան։ 𝄇
Ամենայն տեղ մահը մի է
Մարդ մի անգամ պիտ մեռնի,
𝄆 Բայց երանի՝ որ յուրր ազգի
Ազատության կզոհվի։ 𝄇[1][3][4]
|
Mer Hayreníq, azát ankákh,
Vor aprél e daredár
𝄆 Yur vordíqe ard kanchúm en
Azát, ankákh Hayastán. 𝄇
Aha yeghbáyr qez mi drosh,
Vor im dzerrqóv gortzetsí
𝄆 Gishernére yes qun chegháy,
Artasuqóv lvatsí. 𝄇
Nayír nran yeréq guynóv,
Nvirakán mer nshan
𝄆 Thogh phoghphoghí thshnamú dem
Thogh misht pantzá Hayastán. 𝄇
Amenáyn tegh máhe mi e
Mard mi angám pit merrní,
𝄆 Bayts yeraní, vor yur azgí
Azatuthyán kzohví. 𝄇
|
[mɛɹ hɑj.ɾɛ.ˈnikʰ ǀ ɑ.ˈzɑt ɑŋ.ˈkɑχ ǀ]
[voɹ ɑ.ˈpɾɛl ɛ dɑ.ɾɛ.ˈdɑɹ ‖]
𝄆 [juɹ voɾ.ˈdi.kʰə ɑɾd kɑn.ˈt͡ʃʰum ɛn ǀ]
[ɑ.ˈzɑt ǀ ɑŋ.ˈkɑχ hɑ.jɑs.ˈtɑn ‖] 𝄇
[ɑ.ˈhɑ jɛʁ.ˈbɑjɹ kʰɛz mi də.ˈɾoʃ ǀ]
[voɹ im d͡zɛr.ˈkʰov goɾ.t͡sˀɛ.ˈt͡sʰi ‖]
𝄆 [gi.ʃɛɾ.ˈnɛ.ɾə jɛs kʰun t͡ʃʰɛ.ˈʁɑ(j) ǀ]
[ɑɾ.tɑ.su.ˈkʰov lə.vɑ.ˈt͡sʰi ‖] 𝄇
[nɑ.ˈjiɹ nə.ˈɾɑn ǀ jɛ.ˈɾɛkʰ guj.ˈnov ǀ]
[nə.vi.ɾɑ.ˈkɑm mɛɹ nə.ˈʃɑn ‖]
𝄆 [tʰoʁ pʰoʁ.pʰo.ˈʁi tʰəʃ.nɑ.ˈmu dɛm ǀ]
[tʰoʁ miʃt pɑn.ˈt͡sˀɑ hɑ.jɑ.ˈstɑn ‖] 𝄇
[ɑ.mɛ.ˈnɑjn tɛʁ ǀ ˈmɑ.hə mi ɛ ǀ]
[mɑɾd mi ɑŋ.ˈgɑm pit mɛr.ˈni ‖]
𝄆 [bɑjt͡sʰ jɛ.ɾɑ.ˈni voɹ juɹ ɑz.ˈgi ǀ]
[ɑ.zɑ.tutʰ.ˈjɑn kə.zoɦ.ˈvi ‖] 𝄇
|
我們的祖國自由、獨立，
千萬年永存，
𝄆 現在召喚她的兒女，
為了自由和獨立的亞美尼亞。𝄇
這是給你的旗幟，我的兄弟，
是我親手縫製的
𝄆 經過多少不眠之夜，
浸透了我的淚水。𝄇
看這三色旗，
是我們價值的象徵。
𝄆 願它照耀著我們打擊敵人。
祝亞美尼亞永遠輝煌。𝄇
世界各地都有死亡，
每人只能死亡一次，
𝄆 為祖國自由而犧牲，
永遠會受到祝福！𝄇
|
Close
Alexandre Siranossian, «Mer Hairénik, cet inconnu», Nouvelles d'Arménie Magazine, N. 143, Paris, France.
