Mahāprajñāpāramitopadeśa
From Wikipedia, the free encyclopedia
Mahāprajñāpāramitopadeśa (Mahā-prajñā-pāramito-padeśa[2]; Tāi tì-tōo lūn; Mahā-prajñā-pāramitā-śāstra; hàn-gí: 大智度論 (Dà zhìdù lùn/DZDL); ji̍t-gí: Daichido-ron (tō-sī tē 1509 hō ê Taishō Tripiṭaka) sī Tāi-sìng Hu̍t-kàu [en] king-tén ê phîng-lūn tén-tsi̍k, hām tsù-sik "Tāi-phín pua̍t-jiá king [zh]" (Nn̄g-bān góo-tshing siōng tang-tiong ê tshiau-jên tì-huī; Mahā-prajñā-pāramitā Sūtra) tsi lūn-su̍t tsok-phín.[3] Piau-tê í-king hông tiông-kòo tsiâñ-tsò huān-bûn "Mahāprajñāpāramitopadeśa" (Tāi tì-tōo lūn).[3] "Tāi tì-tōo lūn" pēn-nā-sī tāi-sìng hu̍t-kàu kàu-gī ê pik-kho tsuan-su, hi̍k-tsiá sī khài-iàu ê tén-tsi̍k.
Chok-chiá | Nagarjuna (?) |
---|---|
Hoan-e̍k-chiá | Kumārajīva |
Kok-ka | Ìn-tōo |
Gí-giân | Huān-gí, hàn-gí |
Chhut-pán ji̍t-chí | Kong-guân 3 sè-kí |
Mā-sī tiong-kok Sam-lūn tsong [en], Then-tâi tsong [en], Huà-giām tsong hām Sên tsong huat-tén ê ki-tshóo.[1] |
"Tāi tì-tōo lūn" iû Kucina huê-siūñ Kumārajīva (kong-guân 344-413 nî) hām i-ê tiong-kok huan-i̍k thuân-tuī kā "Tāi tì-tōo lūn" huan-i̍k tsò tiong-bûn. Tsit-pōo tsok-phín ê pán-kuân siañ-bîng sing-tshing "Tāi tì-tōo lūn" sī-iû Hu̍t-kàu tet-ha̍k-tsiá Nagarjuna (tāi-iok kong-guân 2 sè-kí lâng) sóo siá ê, m̄-ku Étienne Lamotte [en] tíng-tíng ê gén-kiù ha̍k-tsiá tuì tsit-ê kui-sio̍k suat-huat thê-tshut tsit-gî.[4] Kin-kù "Hans-Rudolf Kantor" ê kóng-huat, "Tāi tì-tōo lūn" tsit-pōo bûn-pún sī "tiong-kok Sam-lūn tsong [en], Then-tâi tsong [en], Huà-giām tsong hām Sên tsong huat-tén ê ki-tshóo".[1]