源自เมษ (mêet, 「公綿羊」) + อายน (「到來」);字面意思為「公綿羊(白羊座)的到來」;一般認為是德瓦旺社·瓦羅巴甲 (1858–1923) 和帕亞西·孫通沃漢 (1822–1891) 所造[1],官方上最早用於1890年4月1日拉瑪五世頒布的法令。[2]
寫法 | เมษายน e m ʂ ā y n |
音素 | เม-สา-ยน e m – s ā – y n | [束縛形] เม-สา-ยน- e m – s ā – y n – | [束縛形] เม-สา-ยน-นะ- e m – s ā – y n – n a – |
泰語羅馬化 | 派汶拼音 | mee-sǎa-yon | mee-sǎa-yon- | mee-sǎa-yon-ná- |
皇家轉寫 | me-sa-yon | me-sa-yon- | me-sa-yon-na- |
(標準泰語) IPA(說明) | /meː˧.saː˩˩˦.jon˧/(R) | /meː˧.saː˩˩˦.jon˧./ | /meː˧.saː˩˩˦.jon˧.na˦˥./ |
เมษายน (mee-sǎa-yon)
- (เดือน~, ~มาส) 四月
2017年4月6日, 「รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย (พุทธศักราช ๒๕๖๐) [泰王國憲法 (佛曆2560年)]」, 出自 ราชกิจจานุเบกษา [泰國皇家政府公報][3], 第 134 卷, 第 40 A 期 (pdf), Bangkok: สำนักเลขาธิการคณะรัฐมนตรี, retrieved 2018-07-14,第 1 頁:
- ศุภมัสดุ พระพุทธศาสนกาลเป็นอดีตภาค ๒๕๖๐ พรรษา ปัจจุบันสมัย จันทรคตินิยม กุกกุฏสมพัตสร จิตรมาส ชุณหปักษ์ ทสมีดิถี สุริยคติกาลเมษายนมาส ฉัฏฐสุรทิน ครุวาร
- sùp-pá-mát-sà-dù · prá pút-tá-sàat-sà-ná-gaan bpen à-dìit-dtà-pâak · sɔ̌ɔng-pan hâa-rɔ́ɔi hòk sìp · pan-sǎa · bpàt-jù-ban-ná-sà-mǎi · jan-trá-ká-dtì ní-yom · gùk-gù-dtà sǒm-pát-sɔ̌ɔn · jìt-dtrà mâat · chun-hà-bpàk · tót-sà-mii dì-tǐi · sù-rí-yá-ká-dtì gaan mee-sǎa-yon-ná mâat · chàt-tà sù-rá-tin · ká-rú-waan
- 願有德。佛曆已過二千五百六十年。此時此刻,是陰曆雞年一月盈月的第十天,或陽曆四月六日,木曜日[星期四]。
2013, สุภฤกษ์ บุญทอง, สะบายดี ลาว ฉบับการ์ตูน: หนังสือชุดอาเซียน, Bangkok: Skybook, →ISBN,第 21 頁:
- ลาวมี ๒ ฤดู คือ ฤดูร้อน (พฤศจิกายนถึงเมษายน)...
- laao mii · sɔ̌ɔng · rʉ́-duu · kʉʉ · rʉ́-duu rɔ́ɔn · (prʉ́t-sà-jì-gaa-yon tʉ̌ng mee-sǎa-yon) ...
- 老撾有兩個季節,即熱季(十一月至四月)...
2012, สุภฤกษ์ บุญทอง, สวัสดีเมืองไทย: สวัสดีเมืองไทย มารู้จักเมืองไทย กันเถอะ, Bangkok: Skybook, →ISBN,第 23 頁:
- ไทยตอนบนมีโอกาสเกิดพายุฟ้าคะนองมากในช่วงเดือนเมษายนถึงตุลาคม
- tai dtɔɔn bon mii oo-gàat gə̀ət paa-yú fáa ká-nɔɔng mâak nai chûuang dʉʉan mee-sǎa-yon tʉ̌ng dtù-laa-kom
- 每年四月至十月,泰國北部都經常有暴風雨天氣。
2010, ประชาคม ลุนาชัย, ฝั่งแสงจันทร์: ชุดประชาคม ลุนาชัย, Bangkok: Nanmeebooks, →ISBN,第 201 頁:
- ฤดูลมร้อนเดือนเมษายน ไม่เพียงบนฝั่งเท่านั้นที่แล้งแห้ง ตลอดอ่าวไทยด้านทิศเหนือพลอยแล้งไร้ฝูงปลาทูไปด้วย
- rʉ́-duu lom rɔ́ɔn dʉʉan mee-sǎa-yon · mâi piiang bon fàng tâo-nán tîi lɛ́ɛng-hɛ̂ɛng · dtà-lɔ̀ɔt àao-tai dâan tít nʉ̌ʉa plɔɔi lɛ́ɛng rái fǔung bplaa tuu bpai dûai
- 在熱風吹拂的四月時節,不只是海岸乾燥,泰國灣北部[的水域]也會乾涸,更難以看見短體羽鰓鮐。
- (格里曆月份) มกราคม (má-gà-raa-kom), กุมภาพันธ์ (gum-paa-pan), มีนาคม (mii-naa-kom), เมษายน (mee-sǎa-yon), พฤษภาคม (prʉ́t-sà-paa-kom), มิถุนายน (mí-tù-naa-yon), กรกฎาคม (gà-rá-gà-daa-kom), สิงหาคม (sǐng-hǎa-kom), กันยายน (gan-yaa-yon), ตุลาคม (dtù-laa-kom), พฤศจิกายน (prʉ́t-sà-jì-gaa-yon), ธันวาคม (tan-waa-kom) (Category: 泰語_格里曆月份)
ส.พลายน้อย (2019-04-12), 「ชื่อ "วัน–เดือน" ของไทยมาจากไหน การใช้วันที่ ๑, ๒, ๓... เริ่มเมื่อใด?」,ศิลปวัฒนธรรม[1] (泰語),Bangkok:มติชน, 取回於2020-01-01
พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว (1890-04-01), 「พระบรมราชโองการประกาศให้ใช้วันอย่างใหม่ [ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้ใช้การนับวันเดือนปีตามสุริยคติ และสถาปนารัตนโกสินทรศกขึ้น ทั้งนี้ วัน ๒ เดือน ๕ ขึ้น ๑ ค่ำ ปีฉลู ยังเป็นสัมฤทธิศก จุลศักราช ๑๒๕๐ ถือเป็นวันที่ ๑ เมษายน รัตนโกสินทรศก ๑๐๘]」,ราชกิจจานุเบกษา[2] (泰語),第 5 卷, 期52,Bangkok:โรงพิมพ์อักษรพิมพการ, 取回於2020-01-01,第 451–456 頁