ბერძენული მითოლოგია
From Wikipedia, the free encyclopedia
ჯვეშბერძენული მითოლოგია — ჯვეში ბერძენეფიშ მითეფიშ დო ისტორიეფიშ ნაკორობა, ნამუეფით თინეფიშ ღორონთეფს დო გერგეზეფს, ხოლო ოქიანუშ მონწყუალას დო თინეფიშ დორხველი კულტიშ დო რიტუალური პრაქტიკაშ გაჭყაფუს დო შანულობას ოწაწჷ. თეხანური მარკვიალეფი თე მითეფს გჷმირინუანა ჯვეში საბერძნეთიშ დო ჯვეში ბერძენული ცივილიზაციაშ რელიგიური დო პოლიტიკური ინსტიტუტეფიშ დაგურაფალო, ხოლო კინ თე მითეფიშ გოჭყაფაშ ორთაშ გჷთანაკვერალო[1].
ბერძენული მითოლოგია წჷმორინაფილი რე მუჭოთ თხობელურ ფორმაშ მინუშეფიშ დიდი მუდანობათ, ხოლო ეიოხანტალი ხელუანობასჷთ, მუჭოთი რე სამანგათ; ხანტუა კერამიკულ ლარნაკეფს დო თიჯგ. ბერძენულ მითეფს ენწყუმილი რე ოქიანუშ გოჭყაფა დო შხვადოშხვა ღორონთეფიშ, ოსურღორონთეფიშ, გერგეზეფიშ დო მითური რინუეფიშ რინაშ დო დუდგინალეფიშ დეტალეფი. თე ამბეეფი დუდმაართაშე ზეპირზიტყვიერო იფაჩუდჷ ზეპირ-პოეტური ტრადიციათ, მარა ასე ბერძენული მითეფი თარო ბერძენული ლიტერატურაშე რე ჩინებული. უჯვეშაში ლიტერატურული წყუ, ილიადაშ დო ოდისეაშ ეპიკური პოემეფი, თარო ტროაშ ლჷმაშ განმიკის მუნახვამილა მოლინეფს თხობელანს. ჰომეროსიშ თეხანური ჰესიოდოსიშ ჟირი პოემა, „თეოგონია“ დო „ხანდეფი დო დღალეფი“ იკათუანს ოქიანუშ გენეზისიშ ეჭარუას, ღორონთიერ მართუალაშ იერარქიას, ადამიერეფიშ რინაშ ეპოქეფს, ოზალუეშ პრაქტიკაშ გოჭყაფას დო თიჯგ. მითეფი ხოლო ასქილადირი რე ჰომეროსიშ ჰიმნეფს, ჯვ. წ. V ოშწანურაშ პერიოდიშ ტრაგედიეფს, ელინისტური ეპოქაშ ჭარუეფიშ დო მენცარეფიშ ნახანდეფს, რომიშ იმპერიაშ პერიოდიშ ჭარუეფიშ, მუჭოთ რე პლუტარქე დო პუსანიასიშ, ნაჭარეფს.
ბერძენულ მითოლოგიას უდიდაში გოლინა უღუდჷ ბჟადალური ცივილიზაციაშ კულტურაშა, ხელუანობაშა დო ლიტერატურაშა დო ასეშა ბჟადალური მონძალა დო ნინაშ ნორთო სქიდჷ. ჯვეშ ბორჯის ბერძენეფს წანდეს, ნამჷ-და ოქიანუს გომორძგვილი უღური ღორონთეფი მართჷნდესჷნ. ამბეეფს ღორონთეფშე დო გერგეზეფშე — მითეფი ჯოხო. ჯვეშ ბერძენეფი მითიურ სცენეფს ლარნაკეფს, თასეფს დო შხვა მეკონეფს გეთმიოხანტანდეს. თაშ ნამჷ-და, მითეფქ თეშნერო მორთ ჩქინ ბორჯიშახ. 2 000 წანაშ კინოხ, საბერძნეთი ნოჭახნაკეფით დო მითური ფრიზეფით რდჷ დოსქვამაფირი, მიარე ოხიდაქ აკიგჷ. მარა ასე თინეფშე აკნაცჷმეფქ ქჷდოსქიდჷ.