trô dins li dvanteure del måjhon, wice k' on mete ene posteure di l' Aviedje.
Il avént flori tote les potales.
L' djoû d' Notru-Dame Foû-Tchestea Dvins 'ne pitite rouwale, Dji pou dire k' il a fwait bea Cwand on meta l' potale— François Barillié, divins Li camarad′ dè l'joie, 1852 (fråze rifondowe).
Dj’ endè a veyou s’ adjeni sol pavêye, Divant ene potale, priyî, djemi, plorer Mostrer leus pougnes, dire totes sôres di boignreyes. — Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.116, “Li Cholèrâ” (fråze rifondowe).
Et l’ ome sinant k’ a må fwait, S’ abaxhe a totes les potales Avou s’ mizere a crås-vea. — Jules Claskin, «Airs di flûte et autres poèmes wallons», édition critique de Maurice Piron, 1956, «Terza Rima», 1923, p.42 (fråze rifondowe).
F. niche.
trô, ricatchî pa ene toele, dins les spès meurs did dinltins, wice k' on meteut l' amagnî.
Vos n' savoz nén des noveles? Nosse tchet a tchî al potale.
ronde finiesse d' eyou çk' on rwaite ådfoû, muchyî åddins.
fé (drovî) des ouys come des potales di gurnî : fé des grands ouys, pask' on voet åk k' on n' a måy veyou. evnd. rl a: reyusse, marcote.