From Wikipedia, the free encyclopedia
Seattle SuperSonics — Milliy Basketbol Assotsiatsiyasida oʻynaydigan professional basketbol jamoasi. Jamoa 1967-yilda tashkil topgan. Klub Vashington shtatining Sietl shahrida joylashgan.
2008-yilda jamoa egasi Kley Bennet jamoani Oklaxoma Sitiga koʻchirdi. Buning uchun u Sietl hukumatiga 75 million dollar toʻladi — darhol 40 million va keyingi besh yil ichida yana 35 million dollar toʻlaydi[1] Jamoa hozirda Oklahoma Siti Thunder deb ataladi. SuperSonics nomi, logotipi va jamoa ranglari har qanday yangi Sietl NBA jamoasi uchun mavjud. Klub tarixi Oklahoma Siti Thunder va Sietlning SuperSonics deb nomlangan yangi jamoasi (agar paydo boʻlsa) oʻrtasida „boʻlinadi“[2]
Sietl SuperSonics 1967-yilda tashkil etilgan. Sonics ketma-ket ikki marta, 1978 va 1979-yillarda NBA finaliga chiqdi. Ikkala safar ham Sietl Vashington Bullets (hozirgi Wizards) bilan toʻqnash keldi. 1978-yilda Sonics yettita oʻyinda[3] magʻlub boʻldi va 1979-yilda beshta][4] seriyada gʻalaba qozondi. Shundan soʻng jamoa muntazam ravishda pley-offga chiqqan boʻlsa-da, boshqa chempionlikni qoʻlga kirita olmadi. Bu Shon Kemp[5] va 1990 — yilda tanlangan Gari Payton jamoada paydo boʻlgunga davom etdi. 1992-yilda Jorj Karl bosh murabbiy boʻldi va Sonics yana NBA chempionligi uchun daʼvogarlar qatoriga kirdi — 1991-yildan 1998-yilgacha jamoa birorta ham pley-off qur’asini oʻtkazib yubormadi.
1995/96 yilgi mavsumda SuperSonics bir mavsumda eng koʻp gʻalaba qozonish boʻyicha klub rekordini oʻrnatdi — 64 gʻalaba, 18 magʻlubiyat (gʻalabalarning 78 %) va uchinchi marta NBA finaliga chiqdi. Hal qiluvchi seriyada ularni yanada ajoyib oʻyin koʻrsatadigan klub kutayotgan edi — oʻsha mavsumda 10 ta magʻlubiyat bilan 72 marta gʻalaba qozongan Maykl Jordan boshchiligidagi „Chikago Bullz“ edi. Sonics oltita oʻyindan iborat boʻlgan ushbu finalda magʻlub boʻldi. Bu mavsumdan soʻng jamoa oʻz yetakchilarini yoʻqota boshladi va boshqa bunday choʻqqilarni zabt etmadi. 2004-2005-yillar mavsumi alohida avj oldi, unda Sietl Rey Allen va Rashard Lyuis saʼy-harakatlari tufayli 52 ta oʻyinda gʻalaba qozonishga muvaffaq boʻldi, ammo pley-offning ikkinchi bosqichida Sonics San Antonio Spursga qarshi oltita oʻyinda magʻlubiyatga uchradi.
Naismith Memorial Basketball Hall of Fame aʼzolari | ||||
---|---|---|---|---|
O'yinchilar | ||||
No. | Ismi | Pozitsiyasi | Faoliyati | Faoliyat boshlagan yili |
19 | Lenny Wilkens | G | 1968–1972 | 1989 |
44 | David Thompson | F/G | 1982–1984 | 1996 |
33 | Patrick Ewing | C | 2000–2001 | 2008 |
24 | Dennis Johnson | G | 1976–1980 | 2010 |
2 20 | Gary Payton | G | 1990–2003 | 2013 |
30 | Šarūnas Marčiulionis | G | 1994–1995 | 2014 |
24 | Spencer Haywood | F/C | 1970–1975 | 2015 |
34 | Ray Allen | G | 2003–2007 | 2018 |
43 | Jack Sikma | C | 1977–1986 | 2019 |
44 | Paul Westphal | G | 1980–1981 | 2019 |
Murabbiylar | ||||
Ismi | Pozitsiyasi | Faoliyati | Faoliyat boshlagan yili | |
Lenny Wilkens | Head coach | 1969–1972 1977–1985 | 1998 | |
Bill Russell | Head coach | 1973–1977 | 2021 | |
George Karl | Head coach | 1992–1998 | 2022 | |
Homiylar | ||||
44 | Rod Thorn | G | 1967–1971 | 2018 |
Rick Welts | Executive | 1969–1979 | 2018 |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.