Uremiya
From Wikipedia, the free encyclopedia
Uremiya (lotincha: uraemia; qadimgi yunoncha: οὖρον — siydik va αἷμα — qon; Sinonimlar: siyish) — azotli metabolitlar (azotemiya) va boshqa toksik moddalarning tanadan chiqishining qiyinlashishi, suv-tuz, kislota-asos va osmotik gomeostazning buzilishi natijasida ogʻir buyrak etishmovchiligi bilan rivojlanadigan oʻtkir yoki surunkali avtointoksikatsion sindrom hisoblanadi. Uremiya bilan ikkilamchi metabolik va gormonal buzilishlar, umumiy toʻqimalar distrofiyasi va barcha organlar va tizimlarning disfunktsiyasi bilan birga namoyon boʻladi. „Uremiya“ atamasi 1840-yilda P. A. Piorri va D. Leritier tomonidan birinchi marta tibbiyotda foydalanilgan[1].