From Wikipedia, the free encyclopedia
Tartariya (lotincha: Tartaria , fransuzcha: Tartarie , nemischa: , ruscha: Тартария) yoki Tataria (ruscha: Татария) Gʻarbiy Yevropa adabiyoti va kartografiyasida Kaspiy dengizi, Ural togʻlari, Tinch okeani va Xitoy, Hindiston va Forsning shimoliy chegaralari bilan chegaralangan Osiyoning katta qismi uchun qoʻllanilgan umumiy atama boʻlib, bu mintaqa oʻsha paytda Yevropa geograflariga koʻp maʼlum boʻlmagan. Atamaning faol ishlatilishini 13—19-asrlarda kuzatish mumkin. Yevropa manbalarida tatarcha Markaziy Osiyo uchun mintaqaning haqiqiy siyosati yoki etnik guruhlari bilan hech qanday aloqasi boʻlmagan eng keng tarqalgan nomga aylandi; 19-asrga qadar bu hudud haqidagi Yevropa bilimlari juda kam va parchalanib ketgan. Zamonaviy ingliz tilida soʻzlashuvchi anʼanaga koʻra, ilgari Tartar deb nomlanuvchi mintaqa odatda Ichki yoki Markaziy Evroosiyo deb ataladi. Bu hududning katta qismi qurgʻoqchil tekisliklardan iborat boʻlib, ularning asosiy aholisi oʻtmishda chorvachilik bilan shugʻullangan[1].
Bunday nazariyalar Tatariya (yoki „Tartariya“) ilgʻor texnologiya va madaniyatga ega boʻlgan va keyin yoʻqolgan tsivilizatsiya ekanligini taʼkidlaydi[2]. Hozirgi vaqtda Tatar mintaqasi Afgʻonistonning markaziy qismidan shimoliy Qozogʻistongacha boʻlgan hududni, shuningdek, hozirgi Moʻgʻuliston, Xitoy va Rossiyaning Uzoq Sharqidagi " Xitoy tatariyasi " hududlarini qamrab oladi.
18-asrgacha Yevropada Manchuriya, Sibir va Markaziy Osiyo haqidagi bilimlar cheklangan edi. Butun hudud oddiygina „tartaria“ va uning aholisi „tartarlar“ deb atalgan[3]. Ilk zamonaviy davrda, geografiyani tushunish ortib borishi bilan, Yevropaliklar tatarlarni hukmron kuch nomini yoki geografik joylashuvini bildiruvchi prefikslar bilan boʻlimlarga boʻlishni boshladilar. Shunday qilib, Sibir buyuk tatar, Qrim xonligi kichik tatarlar, Manchuriya xitoy tatarlari, gʻarbiy Oʻrta Osiyo (Rossiya Oʻrta Osiyoni egallagunga qadar) mustaqil tatarlar sifatida tanilgan[4]. Bular esa asli turklar va yevropa manbalarida barcha turklar „Tartars“ deb atalgan.XVII asrga kelib esa, asosan, katolik missionerlik yozuvlari taʼsirida „tatar“ soʻzi manjurlar va ular hukmronlik qilgan yerlarga „tartar“ deb atala boshlandi[5].
"Tatariya" atamasidan foydalanish mintaqa Yevropa geograflariga koʻproq maʼlum boʻlganligi sababli kamaydi, ammo, bu atama 19-asrgacha koʻp ishlatilgan[4].Xitoydagi yezuit missionerlari tomonidan toʻplangan etnografik maʼlumotlar XVIII asr boshlarida Yevropa geografiyasida " Xitoy tatarlari "ning Manchuriya bilan almashtirilishiga olib keldi[3] . Egor Meyendorf va Aleksandr fon Gumboldtning bu hududga qilgan sayohatlari 19-asr boshlarida Oʻrta Osiyo atamasi bilan bir qatorda Ichki Osiyo[4] kabi qoʻshimcha atamalarni, rus ekspansionizmi esa " Sibir " atamasini keltirib chiqardi.
20-asrga kelib, Sibir va Markaziy Osiyo uchun atama sifatida tatar tili eskirgan. Biroq, bu sarlavha Piter Flemingning 1936-yilda chop etilgan " Tatariya yangiliklari " kitobida berilgan boʻlib, unda uning Markaziy Osiyo boʻylab sayohatlari haqida batafsil maʼlumot berilgan.
Buyuk Tatariya nazariyasi yoʻqolgan yoʻqolgan yer yoki tsivilizatsiya sifatida Rossiyada paydo boʻlgan, bu jihatlar birinchi navbatda Anatoliy Fomenkoning Yangi xronologiyasida paydo boʻlgan, soʻngra Nikolay Levashovning irqiy okkultizm tarixi tomonidan ommalashtirilgan. Oʻzining millatchiligi bilan mashhur boʻlgan rus psevdofanida Tartariya Rossiyaning „haqiqiy“ nomi sifatida taqdim etilgan boʻlib, u Gʻarbda yomon niyat bilan „eʼtiborsiz qolgan“[6][7]. Rossiya Geografiya Jamiyati fitna nazariyasini ekstremistik fantaziya sifatida rad etdi[8].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.