Pergament (qadimgi yunoncha: Πέργαμον, Pergamon; miloddan avvalgi 2-asrda xat yozish uchun xizmat qiladigan material pergament tayyorlana boshlangan Pergam shahri nomidan) — 1) maxsus ishlov berilgan mol va choʻchqaterisi; doira, doʻmbira, baraban va baʼzi mashina detallari uchun ishlatilgan; 2) sulfat kislota (H2SO4) bilan ishlov berilgan qogʻoz; shaffof, yogʻ va suvni oʻtkazmaydi. Materiallarni oʻrashda, izolyasiya materiali sifatida va boshqa maqsadlarda ishlatiladi.[1]
Dougherty, Raymond P. (1928). „Writing upon parchment and papyrus among the Babylonians and the Assyrians“. Journal of the American Oriental Society. 48-jild. 109–135-bet. doi:10.2307/593130. JSTOR593130.
Eisenlohr, Erika.Europäische Technik im Mittelalter: 800 bis 1400: Tradition und Innovation, 4th,Berlin:Gebr. Mann Verlag,1996—429–432-bet. ISBN3-7861-1748-9.
Murray, Fiona (2003). „Parchment craft“. Australian Paper Crafts. 23-jild. 10–13-bet.
Roberts, Colin H.;Skeat, T. C..The Birth of the Codex.London:Oxford University Press,1983. ISBN0-19-726024-1.
Ryder, Michael L. (1964). „Parchment: its history, manufacture and composition“. Journal of the Society of Archivists. 2-jild, №9. 391–399-bet. doi:10.1080/00379816009513778.
Stinson, Timothy L. (2009). „Knowledge of the flesh: using DNA analysis to unlock bibliographical secrets of medieval parchment“. Papers of the Bibliographical Society of America. 103-jild, №4. 435–453-bet. doi:10.1086/pbsa.103.4.24293890. JSTOR24293890. PMID20607890. S2CID37203626.