Анадирська затока
З Вікіпедії, вільної енциклопедії
З Вікіпедії, вільної енциклопедії
Анадирська затока — найбільша затока Берингового моря, у берегів Чукотки між мисом Чукотський і мисом Наварин.
64° пн. ш. 178° зх. д. | |
Частина від | Берингове море |
---|---|
Прибережні країни | Росія |
Максимальна глибина | 105 м |
Вливаються | |
ідентифікатори і посилання | |
GeoNames | 4031773 |
Анадирська затока у Вікісховищі |
У верхів'ях затоки розташовані затока Хреста і Анадирський лиман. У затоці Онемен в Анадирську затоку впадає річка Анадир і Велика. Значну частину року покрита плавучими льодами. Припливи півдобові, на півдні — змішані. Їх величина до 3 м. На узбережжі місто Анадир.
Відкрита в 1648 році під час експедиції Семена Дежньова. Перша карта затоки була складена в 1665 році Іваном Курбатовим.
В акваторії Анадирської затоки зустрічаються 19 видів ссавців, з яких 7 видів занесені до Червоної Книги РФ.
Тут мешкають великі популяції гренландських і сірих китів, лахтака, білухи, горбача, косатки, акіби, ларги, крилатки, а також білий ведмідь[1].
Риба: сайка, лососеві, камбала, бичок, корюшка, мойва, тріска.
Зустрічаються синій і полярний краб, кілька видів молюсків, асцидії[2].
На узбережжі і в акваторії Анадирської затоки виявлені запаси нафти і газу. Найбільшим є Західно-Озерне багатопластове газове родовище[3].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.