Михаил Колесников (хәрби башлык)

Михаил Петрович Колесников ( 30 июнь 1939, Ейск, Краснодар крае, РСФСР, СССР -  26 март 2007, Мәскәү ) - совет һәм Россия хәрби лидеры. Россия Федерациясы Кораллы Көчләренең Генераль штабы начальнигы - Россия Федерациясе Оборона Министрының беренче урынбасары (1992-1996). Армия генералы (1995).

Михаил Колесников
Туган	30 июнь 1939(1939-06-30) Ейск, Краснодар крае, РСФСР, СССР
Үлгән	26 март 2007(2007-03-26) (67 яшь) Мәскәү, Россия
Үлем сәбәбе	баш миендәге кан тамырлары авыруы[d]
Күмү урыны	Троекуров зираты[d]
Ватандашлыгы	Россия
Әлма-матер	Омск танк инженерлары институты[d]
Һөнәре	сәясәтче
Сәяси фирка	Советлар Берлеге коммунистик фиркасе
Хәрби дәрәҗә	әрме янаралы һәм армия генералы[d]
Михаил Колесников Викиҗыентыкта

Биографиясе

Михаил Петрович Колесников Краснодар краеның Ейск шәһәрендә туган. Төзүче гаиләсеннән. Ул Омск урта мәктәбен 1956 елда тәмамлый. Совет армиясендә 1956 елның августыннан.

Белеме

• 1959 - Омск танк техникумы .
• 1975 - Р. Я.Малиновский исемендәге бронетанк гаскәрләренең Хәрби академиясе
• 1983 - К.Е.Ворошилов исемендәге СССР Кораллы Көчләренең Генераль штабының Хәрби академиясе.

СССРда хәрби хезмәте

Хәрби машиналарны ремонтлау буенча взвод командиры — мотоукчылар полкының механик-шоферларын әзерләү буенча уку-укыту ротасының өлкән танк технигы булып хезмәт итә, 1961 елның декабреннән танк полкы ремонтлау цехында сугыш машиналарын һәм машиналарын ремонтлау буенча кыр остаханәсе начальнигы, 1963 елның декабреннән-укыту танк ротасының өлкән технигы, 1966 елдан — техник әзерлек буенча укыту — танк ротасы командиры урынбасары, 1967 елның июненнән — танк полкының танк ротасы командиры, 1968 елның сентябреннән — танк батальонының техник өлеше буенча командир урынбасары, 1970 елның ноябреннән Ерак Көнчыгыш хәрби округының 129 нчы мотоукчылар дивизиясендә танк батальоны командиры.

1975 елдан — 27 нче гвардия мотоукчылар дивизиясендә танк полкы командиры, 1977 елның февраленнән — ГДРдагы совет гаскәрләре төркемендә штаб начальнигы — 7 нче гвардия танк дивизиясе командиры урынбасары, 1979 елның мартыннан — Киев хәрби округында 17 нче гвардия танк дивизиясе командиры. 1981 елның августында академиягә укырга җибәрелә.

1983 елдан - 31 нче Армия Корпусы командиры, 1984 елның июленнән - Кавказ арты хәрби округында 7 нче гвардия гомум ихәрби армиясе командующие.

1987 елның февраленнән - штаб начальнигы - Себер хәрби округы командирының беренче урынбасары. 1988 елның июненнән - штаб начальнигы - Көньяк секторның Югары Командасы баш командирының беренче урынбасары. 1990 елның октябреннән — баш штаб башлыгы-Коры җир гаскәрләре баш командующие урынбасары. 1991 елның августында ГКЧП вакыйгаларыннан соң берникадәр вакыт Коры җир гаскәрләре баш командующие вазыйфаларын башкаручы була. 1991 елның сентябреннән-Баш оештыру — мобилизация идарәсе башлыгы-СССР Кораллы Көчләре Генераль штабы башлыгының беренче урынбасары.

Россиядә хәрби хезмәте

1992 елның июненнән - Россия Кораллы Көчләре Генераль штабы начальнигының беренче урынбасары ^[1] .

1992 елның 23 декабрендә Россия Федерациясе Президенты Б. Н. Ельцин Указы белән Россия Федерациясе Кораллы көчләренең Генераль штабы башлыгы — Россия Федерациясе Оборона министрының беренче урынбасары итеп тиз генә вафат булган армия генералы В. П. Дубынин урынына билгеләнә, Россия Федерациясе Президентының 1995 елның 5 маендагы Указы белән хәрби армия генералы исеме бирелә

В. Баранц фикеренчә, 4 ел Кораллы Көчләрдә төп вазыйфада булу дәверендә үзен күрсәтмәгән; чит илләрдән гаскәрләрнең әзер булмаган чыгарылуы, берәмлекләрнең һәм формацияләрнең сугышка әзерлеген югалту, һәм Беренче Чечен сугышында Россия гаскәрләренең уңышсыз гамәлләре өчен җаваплылыкны үз өлешенә ала ^[2] . 1994-1996 елларда ул бер үк вакытта Россия Федерациясе Куркынычсызлык Советы әгъзасы, һәм 1996 елның июль-ноябрь айларында Россия Федерациясе Оборона Советы әгъзасы.

Хәзерге сәяси һәм икътисадый шартларда, армиянең сугышка әзерлегенең кимүенә каршы тора алмый, ул Стратегик ракета көчләренең көчен сакларга басым ясый.

Россия Федерациясе Оборона Министры П. С.Грачев эштән алынганнан соң, 1996 елның июнь-июль айларында ул вакытлыча Оборона Министры булып эшли^{[3] [4]} . 1996 елның октябрендә ул Генераль штабы җитәкчесе вазифасыннан азат ителә^[5] һәм Россия Федерациясе Оборона министры карамагына кертелә. 1996 елның март-октябрь айларында Бәйсез Дәүләтләр бердәмлегендә (БДБ) катнашучы дәүләтләрнең хәрби хезмәттәшлек штабы башлыгы вазыйфаларын башкаручы булып эшли. 1997 елның ноябрендә аның кандидатурасы Россия Президенты Б. Н.Ельцин тарафыннан әлеге вазифада БДБ дәүләтләре башлыкларының очрашуның көн тәртибенә кертелә, ләкин расланмый

Россия Федерациясе оборона министры карамагында булган. 1998 елның июленнән — Россия Федерациясе Президенты каршындагы Дәүләт техник комиссиясе рәисе. 1999 елның сентябрендә хәрби хезмәттә иң чик яшькә җиткәч, запаста

2007 елның 26 мартында вафат була. Аны Мәскәүдәге Троекуров зиратында җирлиләр^[6] .

Хәрби исемнәре

• майор (1981 елның мае)
• генерал-лейтенант (1985)
• генерал полковник (1990)
• армия генералы (05.05.1995)

Бүләкләре

• Ватан алдындагы хезмәтләре өчен ордены, III дәрәҗә ( 1999 елның 1 июле ) - дәүләт алдында казанышлары һәм ил оборонасын ныгытуда зур өлеш кертү өчен ^[7]
• Кызыл Йолдыз ордены
• "ССРБ Кораллы көчләрендә Ватанга хезмәт иткән өчен" ордены, II дәрәҗә
• "ССРБ Кораллы көчләрендә Ватанга хезмәт иткән өчен" ордены III дәрәҗә

Искәрмәләр

1. Указ Президента РФ от 10.06.1992 № 612 «О первом заместителе начальника Генерального штаба Вооружённых Сил Российской Федерации», archived from the original on 2016-08-20, retrieved 2020-08-26
2. Баранец В. Ельцин и его генералы: Записки полковника Генштаба. — М.: Совершенно секретно, 1998. — ISBN 5-89048-058-8
3. Указ Президента РФ от 18.06.1996 № 927 «Об исполняющем обязанности Министра обороны Российской Федерации». әлеге чыганактан 2016-05-12 архивланды. 2016-04-20 тикшерелгән.
4. Указ Президента РФ от 24.07.1996 № 1087 «О Колесникове М. П.». әлеге чыганактан 2016-05-12 архивланды. 2016-04-20 тикшерелгән.
5. Указ Президента РФ от 18.10.1996 № 1460 «О Колесникове М. П.». әлеге чыганактан 2016-05-12 архивланды. 2016-04-20 тикшерелгән.
6. Могила М. П. Колесникова
7. Указ Президента РФ от 1 июля 1999 г. № 861

Әдәбият

• Военная энциклопедия в 8 т. Т. 4. — М.: Воениздат, 1994—2002. — С. 95-96.
• Большая Российская Энциклопедия. Т. 14:"Киреев"—"Конго". — М.: Большая Российская энциклопедия, 2009. — С. 471.

Сылтамалар

• Колесников Михаил Петрович на сайте Министерства обороны Российской Федерации