ثم

Ayrıca bakınız: بم, تم, نم, يم

Arapça

Köken 1

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /θum.ma/

• dinle

  (dosya)

Bağlaç

ثم (ثُمَّ)

1. (daha) sonra; (zaman içindeki sıralama. Bir şeyin daha sonra meydana geldiğini, hatta daha az etkileyici olduğunu belirtmek için kullanılır)
2. ve öyle ya da böyle, aynı şekilde, buna göre, öyle; (bir konuşmacının ifade sırasını belirtmek için kullanılır, iki ifade arasındaki bir sırayı veya gecikmeyi belirtmezs)
   • أَعْجَبَنِي مَا صَنَعْتَ اليَوْمَ ثُمَّ مَا صَنَعْتَ أَمْسِ أَعْجَبُ — Bugün yaptıkların beni çok etkiledi; buna göre dün yaptığın şey çok etkileyiciydi.}
3. ve tekrar; (bir kelimeyi veya kısa cümleyi tekrarlarken vurgulamak için kullanılır)

Türevleri

• Osmanlı Türkçesi: ثم‎ (“sümme”)
  • Türkçe: sümme

Köken 2

İbranice שָׁם‎ (“šām”) , שָׁמָּה‎ (“šā́mmā”), Aramice תַּמָּה‎ (“tammā”) , תַּמָּן‎ (“tammān”).

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /θam.ma/

Edat

ثَمَّ (s̱emme)

1. orada

Türevleri

• Maltaca: hemm
• Fas Arapçası: تم‎ (“temma”), تم‎ (“temm”)

Köken 3

ث م م‎ (s̱-m-m).

Eylem

ثَمَّ (s̱emme) I, geniş zaman يَثُمُّ‎‎ (yes̱ümmü)

1. iyi hâle getirmek, to tamir etmek, düzenli bir şekilde bir araya gelmek
2. müracaat etmek (ثُمَام‎ (s̱ümām))

Çekimleme

mastar الْمَصْدَر						ثَمّ s̱emm
ism-i fail اِسْم الْفَاعِل						ثَامّ‎ s̱āmm
ism-i meful اِسْم الْمَفْعُول						مَثْمُوم‎ mes̱mūm
etken eylem الْفِعْل الْمَعْلُوم
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	ثَمَمْتُ‎ s̱ememtü	ثَمَمْتَ‎ s̱ememte	ثَمَّ s̱emme		ثَمَمْتُمَا‎ s̱ememtümā	ثَمَّا‎ s̱emmā		ثَمَمْنَا‎ s̱ememnā	ثَمَمْتُمْ‎ s̱ememtüm	ثَمُّوا‎ s̱emmū
	dişil		ثَمَمْتِ‎ s̱ememti	ثَمَّتْ‎ s̱emmet			ثَمَّتَا‎ s̱emmetā			ثَمَمْتُنَّ‎ s̱ememtünne	ثَمَمْنَ‎ s̱ememne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أَثُمُّ‎ ʾes̱ümmü	تَثُمُّ‎ tes̱ümmü	يَثُمُّ‎ yes̱ümmü		تَثُمَّانِ‎ tes̱ümmāni	يَثُمَّانِ‎ yes̱ümmāni		نَثُمُّ‎ nes̱ümmü	تَثُمُّونَ‎ tes̱ümmūne	يَثُمُّونَ‎ yes̱ümmūne
	dişil		تَثُمِّينَ‎ tes̱ümmīne	تَثُمُّ‎ tes̱ümmü			تَثُمَّانِ‎ tes̱ümmāni			تَثْمُمْنَ‎ tes̱mümne	يَثْمُمْنَ‎ yes̱mümne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أَثُمَّ‎ ʾes̱ümme	تَثُمَّ‎ tes̱ümme	يَثُمَّ‎ yes̱ümme		تَثُمَّا‎ tes̱ümmā	يَثُمَّا‎ yes̱ümmā		نَثُمَّ‎ nes̱ümme	تَثُمُّوا‎ tes̱ümmū	يَثُمُّوا‎ yes̱ümmū
	dişil		تَثُمِّي‎ tes̱ümmī	تَثُمَّ‎ tes̱ümme			تَثُمَّا‎ tes̱ümmā			تَثْمُمْنَ‎ tes̱mümne	يَثْمُمْنَ‎ yes̱mümne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أَثُمَّ‎ veya أَثُمِّ‎ veya أَثْمُمْ‎ ʾes̱ümme veya ʾes̱ümmi veya ʾes̱müm	تَثُمَّ‎ veya تَثُمِّ‎ veya تَثْمُمْ‎ tes̱ümme veya tes̱ümmi veya tes̱müm	يَثُمَّ‎ veya يَثُمِّ‎ veya يَثْمُمْ‎ yes̱ümme veya yes̱ümmi veya yes̱müm		تَثُمَّا‎ tes̱ümmā	يَثُمَّا‎ yes̱ümmā		نَثُمَّ‎ veya نَثُمِّ‎ veya نَثْمُمْ‎ nes̱ümme veya nes̱ümmi veya nes̱müm	تَثُمُّوا‎ tes̱ümmū	يَثُمُّوا‎ yes̱ümmū
	dişil		تَثُمِّي‎ tes̱ümmī	تَثُمَّ‎ veya تَثُمِّ‎ veya تَثْمُمْ‎ tes̱ümme veya tes̱ümmi veya tes̱müm			تَثُمَّا‎ tes̱ümmā			تَثْمُمْنَ‎ tes̱mümne	يَثْمُمْنَ‎ yes̱mümne
emir الْأَمْر	eril		ثُمَّ veya ثُمِّ veya اُثْمُمْ‎ s̱ümme veya s̱ümmi veya us̱müm			ثُمَّا‎ s̱ümmā				ثُمُّوا‎ s̱ümmū
	dişil		ثُمِّي‎ s̱ümmī							اُثْمُمْنَ‎ us̱mümne
edilgen eylem الْفِعْل الْمَجْهُول
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُwخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	ثُمِمْتُ‎ s̱ümimtü	ثُمِمْتَ‎ s̱ümimte	ثُمَّ s̱ümme		ثُمِمْتُمَا‎ s̱ümimtümā	ثُمَّا‎ s̱ümmā		ثُمِمْنَا‎ s̱ümimnā	ثُمِمْتُمْ‎ s̱ümimtüm	ثُمُّوا‎ s̱ümmū
	dişil		ثُمِمْتِ‎ s̱ümimti	ثُمَّتْ‎ s̱ümmet			ثُمَّتَا‎ s̱ümmetā			ثُمِمْتُنَّ‎ s̱ümimtünne	ثُمِمْنَ‎ s̱ümimne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أُثَمُّ‎ ʾüs̱emmü	تُثَمُّ‎ tüs̱emmü	يُثَمُّ‎ yüs̱emmü		تُثَمَّانِ‎ tüs̱emmāni	يُثَمَّانِ‎ yüs̱emmāni		نُثَمُّ‎ nüs̱emmü	تُثَمُّونَ‎ tüs̱emmūne	يُثَمُّونَ‎ yüs̱emmūne
	dişil		تُثَمِّينَ‎ tüs̱emmīne	تُثَمُّ‎ tüs̱emmü			تُثَمَّانِ‎ tüs̱emmāni			تُثْمَمْنَ‎ tüs̱memne	يُثْمَمْنَ‎ yüs̱memne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أُثَمَّ‎ ʾüs̱emme	تُثَمَّ‎ tüs̱emme	يُثَمَّ‎ yüs̱emme		تُثَمَّا‎ tüs̱emmā	يُثَمَّا‎ yüs̱emmā		نُثَمَّ‎ nüs̱emme	تُثَمُّوا‎ tüs̱emmū	يُثَمُّوا‎ yüs̱emmū
	dişil		تُثَمِّي‎ tüs̱emmī	تُثَمَّ‎ tüs̱emme			تُثَمَّا‎ tüs̱emmā			تُثْمَمْنَ‎ tüs̱memne	يُثْمَمْنَ‎ yüs̱memne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أُثَمَّ‎ veya أُثَمِّ‎ veya أُثْمَمْ‎ ʾüs̱emme veya ʾüs̱emmi veya ʾüs̱mem	تُثَمَّ‎ veya تُثَمِّ‎ veya تُثْمَمْ‎ tüs̱emme veya tüs̱emmi veya tüs̱mem	يُثَمَّ‎ veya يُثَمِّ‎ veya يُثْمَمْ‎ yüs̱emme veya yüs̱emmi veya yüs̱mem		تُثَمَّا‎ tüs̱emmā	يُثَمَّا‎ yüs̱emmā		نُثَمَّ‎ veya نُثَمِّ‎ veya نُثْمَمْ‎ nüs̱emme veya nüs̱emmi veya nüs̱mem	تُثَمُّوا‎ tüs̱emmū	يُثَمُّوا‎ yüs̱emmū
	dişil		تُثَمِّي‎ tüs̱emmī	تُثَمَّ‎ veya تُثَمِّ‎ veya تُثْمَمْ‎ tüs̱emme veya tüs̱emmi veya tüs̱mem			تُثَمَّا‎ tüs̱emmā			تُثْمَمْنَ‎ tüs̱memne	يُثْمَمْنَ‎ yüs̱memne

ثَمَّ

çekimi (biçim-I muzaaf, mastar ثَمّ)

Ad

ثَمّ (s̱emm) e

1. ثَمَّ‎ (s̱emme) fiilinden isim

Çekimleme

tekil	basit tekil munsarıf
	belirsiz	belirli	kurgu
ölçüsüz	ثَمّ s̱emm	الثَّمّ‎ es̱-s̱emm	ثَمّ s̱emm
yalın	ثَمٌّ s̱emmün	الثَّمُّ‎ es̱-s̱emmü	ثَمُّ s̱emmü
belirtme	ثَمًّا‎ s̱emmen	الثَّمَّ‎ es̱-s̱emme	ثَمَّ s̱emme
tamlayan	ثَمٍّ s̱emmin	الثَّمِّ‎ es̱-s̱emmi	ثَمِّ s̱emmi

ثَمّ (s̱emm) ad çekimi

Ad

ثُمّ (s̱ümm) e

1. ev eşyaları, bir çadırı veya evi tertipleyen alet edevat

Çekimleme

tekil	basit tekil munsarıf
	belirsiz	belirli	kurgu
ölçüsüz	ثُمّ s̱ümm	الثُّمّ‎ es̱-s̱ümm	ثُمّ s̱ümm
yalın	ثُمٌّ s̱ümmün	الثُّمُّ‎ es̱-s̱ümmü	ثُمُّ s̱ümmü
belirtme	ثُمًّا‎ s̱ümmen	الثُّمَّ‎ es̱-s̱ümme	ثُمَّ s̱ümme
tamlayan	ثُمٍّ s̱ümmin	الثُّمِّ‎ es̱-s̱ümmi	ثُمِّ s̱ümmi

ثُمّ (s̱ümm) ad çekimi

Kaynakça

• Lane (1863). Arabic-English Lexicon.
• Hans Wehr (1976), “ثم”, A Dictionary of Modern Written Arabic, J. Milton Cowan, editör, 4. baskı, Ithaca, NY, A.B.D.: Spoken Language Services, ISBN 0-87950-001-8