Vahagn

Vahagn veya Vahakn (Ermenice: Վահագն), Vahagn Vişapakağ olarak da bilinir (Վահագն Վիշապաքաղ, "Ejder-biçici Vahagn"), Ermeni mitolojisinde bir savaşçı tanrıdır.^[1] Akademisyenler onu Hristiyanlık öncesi Ermeni panteonunun şimşek ya da güneş ve ateş tanrısı, ayrıca savaş, yiğitlik ve zafer tanrısı olarak görmektedirler.^[2][3] Aramazd ve Anahit ile bir üçlü oluşturmaktaydı.^[4] Vahagn etimolojik olarak Hint-İran tanrısı Verethragna'nın Part dilindeki adı olan *Varhraγn'dan türetilmiştir. Ancak iki tanrı arasında önemli farklılıklar vardır.^[5]

Erivan'da bir ejderhayı boğan Ejderha Katili Vahagn'ın heykeli

Vahagn'a, Taron ilçesinde, Aştisat yerleşimi yakınlarındaki Karke adlı bir dağın eteklerinde, gelini Astğik ve tanrıça Anahit ile birlikte üçlü bir tapınak kompleksinde ibadet edilirdi.^[3][6][7] Ermenistan antik çağda Helenistik etki altına girdikten sonra Vahagn, Yunan tanrısı Herakles ile, nadiren de Apollon ile özdeşleştirildi.^[1]

İsim

Vahagn adı, Avesta'da bahsedilen Hint-İran zafer tanrısının adı olan Verethragna ve gök gürültüsü tanrısı Indra'nın olağan lakabı olan Vedik Vŗtrahan ile aynı kökenlidir.^[1] Ermeniceye Part dilindeki *Varhraγn' kelimesinden geçmiştir ve daha önceki *Varhagn biçiminden geliştirilmiştir.^[8] Eski Ermeni takviminde ayın yirmi yedinci günü Vahagn olarak adlandırılırdı.^[3] Ek olarak, Mars gezegeni eski Ermeniler tarafından Vahagn'a atıfta bulunarak Atraher ("ateş saç") olarak adlandırılmıştır.^[3] Vahagn günümüzde Ermeniler arasında bir erkek ismi olarak kullanılmaktadır.

Kaynakça

1. Petrosyan 2007, s. 6.
2. Petrosyan 2002, s. 36.
3. Katvalyan 1985.
4. Russell 1987, s. 192.
5. Petrosyan 2002, s. 35.
6. Petrosyan 2007, ss. 6-7.
7. Petrosyan 2018, s. 207.
8. Ivanov 2011, s. 8.

Bibliyografya

• Abegi͡an, Manuk (1948). Istorii͡a drevnearmi͡anskoĭ literatury [History of Old Armenian Literature] (Rusça). Erevan: Izd.-vo Akedemii nauk Arm. SSR. 10 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Nisan 2023.
• Dumézil, George (1970). The Destiny of the Warrior. Hiltebeitel, Alf tarafından çevrildi. University of Chicago Press.
• Ivanov, Vyacheslav (2011). "A Probable Structure of a Protoform of the Ancient Armenian Song of Vahagn" (PDF). Aramazd: Armenian Journal of Near Eastern Studies. 6: 7-23. ISSN 1829-1376. 16 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 11 Nisan 2023.
• Katvalyan, M. (1985). "Vahagn". Hambardzumyan, Viktor (Ed.). Soviet Armenian Encyclopedia (Ermenice). 11. Erivan. s. 242.
• Thomson, Robert W. (1978). Moses Khorenatsʻi, History of the Armenians. Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press. ISBN 0-674-39571-9.
• Petrosyan, Armen (2018). "From Armenian Demonology: the K'ajs". Journal of Indo-European Studies. 46: 206-218. ISSN 0092-2323. 12 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Nisan 2023.
• Petrosyan, Armen (2007). "State Pantheon of Greater Armenia: Earliest Sources". Aramazd: Armenian Journal of Near Eastern Studies. 2: 174-201. ISSN 1829-1376. 10 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Nisan 2023.
• Petrosyan, Armen (2002). The Indo‑european and Ancient Near Eastern Sources of the Armenian Epic. Washington, D.C.: Institute for the Study of Man. ISBN 9780941694810. 5 Kasım 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Nisan 2023.
• Russell, James R. (1987). Zoroastrianism in Armenia. Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press. ISBN 0-674-96850-6.
• Russell, J. R. (1986). "ARMENIA AND IRAN iii. Armenian Religion". Yarshater, Ehsan (Ed.). Encyclopædia Iranica, Volume II/4: Architecture IV–Armenia and Iran IV (İngilizce). Londra ve New York: Routledge & Kegan Paul. ss. 438–434. ISBN 978-0-71009-104-8.

Konuyla ilgili yayınlar

• Ermenistan Tarihi (Ermeni Mitolojisi), Vahan M. Kurkjian. Amerika Ermeni Genel Hayırseverler Birliği tarafından yayınlandı 1958/YR.