Karbon tetraflorür

Karbon tetraflorür veya R-14 olarak da bilinen tetraflorometan, en basit perflorokarbondur (CF₄). IUPAC adından da anlaşılacağı gibi, tetraflorometan, hidrokarbon metanın perflorlanmış karşılığıdır. Tetraflorometan kullanışlı bir soğutucudur, lâkin aynı zamanda da güçlü bir sera gazıdır.^[3]

Karbon tetraflorür

Adlandırmalar
IUPAC adı Tetrafluoromethane Carbon tetrafluoride
Diğer adlar Karbon tetraflorür, Perflorometan, Tetraflorokarbon, Freon 14, Halon 14, Arcton 0, CFC 14, PFC 14, R 14, UN 1982
Tanımlayıcılar
CAS numarası	75-73-0
3D model (JSmol)	Etkileşimli görüntü
ChEBI	CHEBI:38825
ChemSpider	6153
ECHA InfoCard	100.000.815
EC Numarası	200-896-5
PubChem CID	6393
RTECS numarası	FG4920000
UNII	94WG9QG0JN
CompTox Bilgi Panosu (EPA)	DTXSID30894934 DTXSID2041757, DTXSID30894934
InChI InChI=1S/CF4/c2-1(3,4)5  Key: TXEYQDLBPFQVAA-UHFFFAOYSA-N  InChI=1/CF4/c2-1(3,4)5
SMILES FC(F)(F)F
Özellikler
Molekül formülü	CF4
Molekül kütlesi	88.0043 g/mol
Görünüm	renksiz gaz
Koku	kokusuz
Yoğunluk	3.72 g/L, gas (15 °C)
Erime noktası	-1.836 °C (-3.273 °F; -1.563 K)
Kaynama noktası	-1.278 °C (-2.268 °F; -1.005 K)
Çözünürlük (su içinde)	0.005%V at 20 °C 0.0038%V at 25 °C
Çözünürlük	soluble in benzene, chloroform
Buhar basıncı	3.65 MPa at 15 °C 106.5 kPa at −127 °C
Henry yasası sabiti (kH)	5.15 atm-cu m/mole
Kırınım dizimi (nD)	1.0004823[1]
Akmazlık	17.32 μPa·s[2]
Yapı
Koordinasyon geometrisi	Tetragonal
Moleküler geometri	Tetrahedral
Dipol momenti	0 D
Tehlikeler
NFPA 704 (yangın karosu)	1 0 0 SA
Parlama noktası	yanıcı değil
Güvenlik bilgi formu (SDS)	ICSC 0575
Benzeyen bileşikler
Diğer anyonlar	Tetraklorometan Tetrabromometan Tetraiyodometan
Diğer katyonlar	Silisyum tetraflorür Germanyum tetraflorür Kalay tetraflorür Kurşun tetraflorür
Benzeyen fluoromethanes	Fluoromethane Difluoromethane Fluoroform
Aksi belirtilmediği sürece madde verileri, Standart sıcaklık ve basınç koşullarında belirtilir (25 °C [77 °F], 100 kPa).
Bilgi kutusu kaynakları

Tetraflorometan, karbonun kendisi de dâhil olmak üzere herhangi bir karbon bileşiğinin bir flor atmosferinde yakılmasıyla elde edilen üründür. Hidrokarbonlarla, hidrojen florürün bir yan üründür. İlk kez 1926'da üretildiği bildirildi.^[4]

Tetraflorometan bazen düşük sıcaklıkta soğutucu (R-14) olarak kullanılır. Elektronik mikro fabrikasyonda tek başına veya silisyum, silisyum dioksit ve silisyum nitrür için bir plazma dağlayıcı olarak oksijenle kombinasyon hâlinde kullanılır.^[5]

Kaynakça

1. Abjean, R.; A. Bideau-Mehu; Y. Guern (15 Temmuz 1990). "Refractive index of carbon tetrafluoride (CF4) in the 300-140 nm wavelength range". Nuclear Instruments and Methods in Physics Research Section A: Accelerators, Spectrometers, Detectors and Associated Equipment. 292 (3): 593-594. Bibcode:1990NIMPA.292..593A. doi:10.1016/0168-9002(90)90178-9.
2. Kestin, J.; Ro, S.T.; Wakeham, W.A. (1971). "Reference values of the viscosity of twelve gases at 25°C". Transactions of the Faraday Society. 67: 2308-2313. doi:10.1039/TF9716702308.
3. Siegemund, Günter; Schwertfeger, Werner; Feiring, Andrew; Smart, Bruce; Behr, Fred; Vogel, Herward; McKusick, Blaine (2002). "Fluorine Compounds, Organic". Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry
4. Greenwood & Earnshaw
5. K. Williams, K. Gupta, M. Wasilik. Etch Rates for Micromachining Processing – Part II J. Microelectromech. Syst., vol. 12, pp. 761–777, December 2003.