Tahrir Meydanı
Vikipedi'den, özgür ansiklopediden
Tahrir Meydanı (Arapça: ميدان التحرير Mīdān at-Taḥrīr, Türkçe: Özgürlük Meydanı), Mısır'ın başkenti Kahire'nin merkezinde bulunan meydan.
Meydan önceleri, şehir merkezini Nil'in Paris'i tasarımıyla yenileyen, 19. yüzyıl hidivi İsmail Paşa'nın adıyla İsmailiye Meydanı (Arapça: ميدان الإسماعيلية Mīdān al-Ismā‘īliyyah) olarak biliniyordu. 1919 Mısır Devrimi'nin ardından meydan Tahrir (Özgürlük) Meydanı olarak anılmaya başladı. Fakat meydanın adı ülke yönetimini parlamenter monarşiden cumhuriyete dönüştüren 1952 Mısır Devrimi'ne kadar resmî olarak değiştirilmedi. Meydan, 2011 Mısır Devrimi için de bir merkez olarak kullanıldı.[1]
.jpg)
Tahrir Meydanı'nın merkezinde büyük ve kalabalık bir kavşak bulunmaktadır. Kuzey batı yakasında Napolyon'un Mısır'ı işgaline direnişiyle bilinen millî kahraman Ömer Makram'ın heykelinin bulunduğu bir plaza yer alır. Bunların arkasında ise Ömer Makram Camii bulunur.[2]
Meydan, tarihi Kasr al-Ayni Sokağı'nın kuzeyinde, Talaat Harb Sokağı'nın batısında yer alır. Güney bölümünden geçen Kasr al-Nil Sokağı'yla da Nil Nehri'ni kesen Kasr al-Nil Köprüsü'ne bağlanır.
Tahrir Meydanı çevresindeki alanda Mısır Müzesi, Millî Demokrat Parti merkez binası, Mogamma hükûmet binası, Arap Birliği merkez binası, Nil Oteli, Kasr El Dobara Evanjelik Kilisesi ve Kahire Amerikan Üniversitesi'nin merkez kampüsü yer alır.
Kahire metrosu, Tahrir Meydanı'na sistemin iki hattının merkez kesişme noktası olan Sedat istasyonundan hizmet vermektedir. Metronun yer altı geçitleri yayalara, geniş ve yoğun trafiğe sahip yolların karşısına geçebilme imkânı vermektedir.
Tahrir Meydanı, yıllarca 1977 Mısır Ekmek İsyanı ve Mart 2003'teki Irak Savaşı karşıtı protesto gösterileri gibi önemli protestolar ve gösterilerin düzenlendiği geleneksel bir mekan olmuştur.[3]
2011 Mısır Devrimi
Tahrir Meydanı, eski devlet başkanı Hüsnü Mübarek'e karşı yapılan 2011 Mısır Devrimi'nin odak noktasıydı.[4] 50.000'in üzerinde protestocu 25 Ocak günü meydanı işgal etti. Bu süre içinde bölgenin kablosuz internet hizmetinin arızalandığı bildirilmiştir.[5] Takip eden günlerde de Tahrir Meydanı, Kahire'deki protesto gösterilerinin merkezi olmayı sürdürdü.[6] 29 Ocak'ta Mısır avcı uçakları meydanda toplanan insanların üzerinden alçak uçuş yapmıştır. 30 Ocak'ta, protestoların yedinci gününde, BBC ve bölgedeki diğer muhabirler göstericilerin sayısının en azından 100.000'e çıktığını bildirmişlerdir.[7] 31 Ocak'taysa Al Jazeera muhabirleri göstericilerin 250.000 kişi civarından olduğunu bildirmiştir.[8] 1 Şubat'ta Al Jazeera meydanda ve çevresindeki sokaklarda 1 milyondan fazla protestocunun olaysız bir şekilde toplandığını söylemiştir.[9] Fakat, Kahire'nin en büyük meydanında bu kadar insan toplandığına dair bildirimlerin siyasi amaçlarla abartıldığına inanılmaktadır. STRATFOR analizlerine göre toplanan protestocuların gerçek sayısı hiçbir zaman 300.000'i geçmemiştir.[10][11]
Meydan, Mısır'da süregelen demokrasi gösterilerinin merkezi ve sembolü olarak kabul edilmiştir. 2 Şubat günü burada Mübarek yanlıları ile demokrasi yanlıları arasında şiddet olayları patlak verdi. 3 Şubat'ta ise bunu, meydanda düzenlenen "... günü" etkinliklerinden biri olan 'Ayrılış Cuma'sı' gösterileri izledi. Bir hafta içinde Tahrir Meydanı'nın adı ve görüntüsü uluslararası medya çapında bilinir hale geldi.[12]
"Tahrir Meydanı" adından bir Facebook sayfası ميدان التحرير ayaklanma sırasında, yirmi kişi tarafından dönüşümlü olarak idame ettirildi. Sayfa özellikle olaylar ve tepkiler hakkında devlet kanalıyla yayın yapan medya organlarının etkisini dengelemek için kullanıldı.[13][14]
6 Mayıs 2011'de Tahrir Square adından bir iPhone ve Blackberry uygulaması yayınlandı. Uygulama, her yerdeki Mısırlılara toplu ve sansürsüz bir şekilde Mısır'daki gelişmeler hakkında fikirlerini belirtme imkânı sunuyor. Sonuçlar, herkesin görebilmesi için grafikler ve tablolar halinde sunuluyor. Etkileşimli mobil uygulama ondan fazla Mısır haber ajansı, hükûmet birimleri, askeri komisyon ve yüzlerce sosyal medya sitesine düzenli olarak dağıtılacaktır.[15]
Meydanda devam eden 18 günlük ayaklanma, Mısır Askerî Kuvvetleri'ne 11 Şubat 2011 Cuma günü Hüsnü Mübarek'i devirme şansı verdi.[16] Mübarek'in tüm yetkilerini Askerî Kuvvetler Konseyi'ne bıraktığı açıklaması eski istihbarat şefi ve yeni başka yardımcısı Ömer Süleyman tarafından yapılmıştır.[17][18] Tahrir Meydanı gece boyu süren kutlamalara ve sabaha karşı yapılan "Başınızı dik tutun, sizler Mısırlısınız.", "Mısır'ı seven herkes, gelin ve Mısır'ı yeniden inşa edin" ve benzeri anonslara sahne oldu.[19] Ertesi gün, Kahireli erkek ve kadınlar meydana gelerek kendi devrimlerinin çöpleri ve graffitilerini temizlediler.[19]
Devrim sonrası
Tahrir Meydanı, 'demokrasinin yıldönümü' kutlamaları ve diğer ülkelerden gelen önemli insanların ziyaretleriyle 2011 Mısır Devrimi için bir sembol olmayı sürdürüyor.[20][21] Britanya Başbakanı David Cameron, Avrupa Birliği Dış İlişkiler Yüksek Temsilcisi Catherine Ashton, ABD Dışişleri Bakanı Hillary Clinton, Amerikan Senatosu Dış İlişkiler Komitesi Başkanı John Kerry ve Amerikalı aktör Sean Penn, 2011 Mısır Devrimi'nin ardından Tahrir Meydanı'nı ziyaret etti.
İsrail ablukasını kırmak için yola çıkması planlanan Gazze filosundaki gemilerden biri meydanın anısına Tahrir olarak adlandırıldı. Geminin yolcuları arasında Mısır'dan Haaretz muhabiri Amira Hass da bulunuyordu, fakat gemiler yola çıkarılmadı.[22]
29 Haziran 2011'de Mısır polisi, meydandaki isyancı gençlere gözyaşartıcı gaz ve öldürücü olmayan silahlarla saldırdı. Gençler, 2011 Mısır Devrimi'nde indirilen eski hükûmet görevlilerinin davalarının daha hızlı ilerlemesini talep ediyordu. Bunun üzerine İçişleri Bakanı, bölücü ve yıkıcı grupların sebep olduğu karışıklığı suçladı.[23]
- Bastille Meydanı (Fransa)
- Wencelas Meydanı (Prag)
- Azadi Meydanı (İran)
- Plaza de Mayo Meydanı (Arjantin)
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
