Rosalind (uydu)

Rosalind (aynı zamanda Uranüs XIII^[6] olarak da bilinir), Uranüs'ün iç uydularından biridir. 13 Ocak 1986'da Voyager 2 tarafından çekilen görüntülerden keşfedilmiş ve geçici olarak S/1986 U 4 adı verilmiştir.^[7] William Shakespeare'in Size Nasıl Geliyorsa adlı oyununda sürgüne gönderilen Dük'ün kızı olan Rosalind'in adını almıştır.

Rosalind

Hubble Uzay Teleskobu 1997 yılında Uranüs'ün yörüngesindeki minik Rosalind'i görüntüledi
Keşif
Keşfeden	Stephen P. Synnott / Voyager 2
Keşif tarihi	13 Ocak 1986
Adlandırmalar
MPC belirtmesi	Uranus XIII
Sıfatlar	Rosalindian
Yörünge özellikleri
Ortalama yörünge yarıçapı	69.926,795 ± 0,053 km[1]
Dış merkezlik	0,00011 ± 0,000103[1]
Yörünge periyodu	0,558459529 ± 0,000000019 g[1]
Eğiklik	0,27876 ± 0,045° (Uranüs'ün ekvatoruna)[1]
Doğal uydusu	Uranüs
Grup	halka çobanı
Fiziksel özellikler
Boyutlar	72 × 72 × 72 km[2]
Ortalama yarıçap	36 ± 6 km[2][3][4]
Yüzey alanı	~16.000 km2[lower-alpha 1]
Hacim	~200.000 km3[lower-alpha 1]
Kütle	~2,5×1017 kg[lower-alpha 1]
Ortalama yoğunluk	~1,3 g/cm3 (varsayılan)[3]
Yüzey kütle çekimi	~0,012 m/s2[lower-alpha 1]
Kurtulma hızı	~0,031 km/s[lower-alpha 1]
Sinodal dönme süresi	eşzamanlı[2]
Eksen eğikliği	sıfır[2]
Albedo	0,08 ± 0,01[5]
Sıcaklık	~64 K[lower-alpha 1]
Wikimedia Commons'ta ilgili ortam

Benzer yörüngelere ve fotometrik özelliklere sahip,^[5] Bianca, Cressida, Desdemona, Portia, Juliet, Cupid, Belinda ve Perdita uydularını içeren Portia grubu'nun üyesidir.^[5] Yörüngesi,^[1] 36 km'lik yarıçapı^[2] ve 0,08'lik geometrik albedosu^[5] dışında hakkında neredeyse hiçbir şey bilinmemektedir.

Voyager 2'den gelen görüntülerde neredeyse küremsi bir şekilde görünüyor. Rosalind'in uzatılmış küremsi şeklinin eksen oranı 0,8 ± 1,0'dır ve yüzeyi gri renktedir.^[2]

Rosalinda, Cordelia ile 3:5 yörünge rezonansındadır.^[8]

Ayrıca bakınız

• Uranüs'ün uyduları

Notlar

1. Diğer parametrelere göre hesaplanmıştır.

Kaynakça

1. Jacobson, R. A. (1998). "The Orbits of the Inner Uranian Satellites From Hubble Space Telescope and Voyager 2 Observations". The Astronomical Journal. 115 (3): 1195-1199. Bibcode:1998AJ....115.1195J. doi:10.1086/300263.
2. Karkoschka, Erich (2001). "Voyager's Eleventh Discovery of a Satellite of Uranus and Photometry and the First Size Measurements of Nine Satellites". Icarus. 151 (1): 69-77. Bibcode:2001Icar..151...69K. doi:10.1006/icar.2001.6597.
3. "Planetary Satellite Physical Parameters". JPL (Solar System Dynamics). 24 Ekim 2008. 1 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Aralık 2008.
4. Williams, Dr. David R. (23 Kasım 2007). "Uranian Satellite Fact Sheet". NASA (National Space Science Data Center). 5 Ocak 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Aralık 2008.
5. Karkoschka, Erich (2001). "Comprehensive Photometry of the Rings and 16 Satellites of Uranus with the Hubble Space Telescope". Icarus. 151 (1): 51-68. Bibcode:2001Icar..151...51K. doi:10.1006/icar.2001.6596.
6. "Planet and Satellite Names and Discoverers". Gazetteer of Planetary Nomenclature. USGS Astrogeology. 21 Temmuz 2006. 19 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ağustos 2006.
7. Smith, B. A. (16 Ocak 1986). "Satellites of Uranus". IAU Circular. 4164. 5 Kasım 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Kasım 2011.
8. Murray, Carl D.; Thompson, Robert P. (6 Aralık 1990). "Orbits of shepherd satellites deduced from the structure of the rings of Uranus". Nature. 348 (6301): 499-502. Bibcode:1990Natur.348..499M. doi:10.1038/348499a0. ISSN 0028-0836.