Quentin Tarantino
Amerikalı film yapımcısı ve yönetmeni; senarist Vikipedi'den, özgür ansiklopediden
Quentin Jerome Tarantino (d. 27 Mart 1963), Amerikalı yönetmen, senarist, oyuncu ve yazar. Stilize edilmiş şiddet, bol küfürlü ve popüler kültüre göndermelerle dolu uzun diyaloglar filmlerinin ayırıcı özelliğidir. Filmleri, hem eleştirmenlerden olumlu eleştiriler almış hem de ticari başarı kazanmış ve aynı zamanda kült takipçi kitlesi oluşturmuştur. Bazı eleştirmenler onu kuşağının en etkili yönetmeni olarak nitelendirmiştir. İki Akademi Ödülü, iki BAFTA Ödülü ve dört Altın Küre Ödülü başta olmak üzere birçok ödül ve adaylığa layık görülmüştür.
Quentin Tarantino | |
|---|---|
 2015'te Tarantino | |
| Doğum | Quentin Jerome Tarantino 27 Mart 1963 Knoxville, Tennessee, ABD |
| Meslek | Yönetmen, yapımcı, senarist, oyuncu, yazar |
| Etkin yıllar | 1987-günümüz |
| Boy | 1,85 m (6 ft 1 in) |
| Evlilik | Daniella Pick (e. 2018) |
| Çocuk(lar) | 2 |
| İmza | |
 | |
Tarantino'nun yönetmenlik kariyeri bağımsız polisiye gerilim filmi Rezervuar Köpekleri (1992) ile başladı. İkinci filmi Ucuz Roman (1994), büyük bir başarı yakalayarak Cannes Film Festivali'nde Altın Palmiye ve En İyi Özgün Senaryo dalında Akademi Ödülü başta olmak üzere birçok ödül kazandı. Ardından, 1996 yapımı aksiyon korku filmi Gün Batımından Şafağa'nın senaryosunu yazdı ve filmde başrol oynadı. Üçüncü yönetmenlik denemesi olan Jackie Brown (1997) ise blaxploitation (siyahi istismar) türüne saygı niteliğindeydi.
Tarantino, dövüş sanatları türündeki, iki bölümüyle tek bir yapım kabul edilen, Kill Bill: Volume 1 (2003) ve Kill Bill: Volume 2 (2004) filmlerinin hem senaryosunu yazdı hem de yönetmenliğini üstlendi. 2007 yılında Ölüm Geçirmez adlı istismar slasher türündeki filmi yönetti. Bu film, Robert Rodriguez'in Dehşet Gezegeni filmiyle birlikte Grindhouse başlığı altında, iki film birden formatında aynı gün ve aynı sinemada gösterime girdi. Tarantino'nun bir sonraki filmi Soysuzlar Çetesi (2009), II. Dünya Savaşı'nı alternatif bir kurguyla ele alıyordu. Bunu, bir kölenin intikam hikâyesini konu alan Spaghetti Western türündeki Zincirsiz (2012) takip etti. Bu film, Tarantino'ya En İyi Özgün Senaryo dalında ikinci Akademi Ödülü'nü kazandırdı. Tarantino'nun sekizinci filmi The Hateful Eight (2015), Revizyonist Western türünde bir gerilim filmiydi.
Tarantino'nun dokuzuncu ve en son filmi olan Bir Zamanlar… Hollywood'da (2019), 1960'ların sonlarında Klasik Hollywood'dan Yeni Hollywood'a geçiş sürecini konu alan bir komedi drama filmidir. Tarantino, filmin romanlaştırılmış versiyonunu 2021 yılında yayımlamıştır. Kesin olmamakla birlikte, onuncu filmini çektikten sonra emekli olmayı düşündüğünü dile getirmiştir.
İlk yılları
Özetle
Bakış açısı
Quentin Jerome Tarantino, 27 Mart 1963'te Knoxville, Tennessee'de doğdu.[1] Annesi Connie McHugh ve babası Tony Tarantino'dur. Annesi onu doğurduğunda 16 yaşındaydı. Babası, İtalyan kökenli bir oyuncu ve müzisyen, annesi ise İrlanda ve Çeroki kökenli bir hemşireydi. Babası, doğumundan önce aileyi terk etti.[2][3] Annesi, "Quentin" adını western dizisi Gunsmoke'da Burt Reynolds'un oynadığı Quint karakterinden esinlenerek koydu.[4] Tarantino'nun annesi, babasıyla Los Angeles'a yaptığı bir seyahat sırasında tanıştı; kısa süren evliliklerinin ardından boşandılar ve annesi ailesinin yaşadığı Knoxville'e taşındı. 1966 yılında ise Los Angeles'a geri döndüler.[5][6]
Tarantino'nun annesi, Los Angeles'a geldikten kısa bir süre sonra müzisyen Curtis Zastoupil'le evlendi ve aile, Torrance, Kaliforniya'da yaşamaya başladı.[7][8] Annesi, Tarantino'yu henüz altı yedi yaşlarında sinemaya film seyretmeye götürüyordu. Bu filmler arasında Carnal Knowledge (1971) ve Deliverance (1972) gi gibi yetişkinlere yönelik filmler de vardı.[9] 1973 yılında annesi ve üvey babası Zastoupil boşandı. Aynı dönemde annesi ciddi bir sağlık sorunu olabileceğinden endişelenerek (Hodgkin lenfoması teşhisi konulmuş ancak sonradan yanlış teşhis olduğu anlaşılmıştır) Tarantino'yu geçici olarak Tennessee'deki ebeveynlerinin yanına gönderdi. Tarantino yaklaşık bir yıl Knoxville'de kaldıktan sonra yeniden annesinin yanına Torrance'a döndü.[10][11]
Tarantino, 14 yaşındayken Smokey and the Bandit (1977) filminden esinlenerek Captain Peachfuzz and the Anchovy Bandit adında bir senaryo yazdı. Gençken yazma yeteneğinin annesi tarafından küçümsediğini ve bu yüzden gelecekte onu maddi olarak desteklemeyeceğine dair kendine söz verdiğini açıkladı.[12] 15 yaşındayken, mağazadan Elmore Leonard'ın The Switch adlı romanını çaldığı için annesi tarafından cezalandırıldı ve yalnızca Torrance Community Theater'daki tiyatro etkinliklerine katılmasına izin verildi. Burada, Two Plus Two Makes Sex ve Romeo ve Juliet gibi oyunlarda sahne aldı. 16 yaşında, Narbonne Lisesi'nden ayrılarak eğitimini yarıda bıraktı.[13][14]
Kariyeri
Özetle
Bakış açısı
1980-1989: İlk işleri ve senaryo denemeleri
Tarantino, 1980'ler boyunca birçok işte çalıştı. Yaşını büyük göstererek yetişkin film gösterimi yapan Pussycat Theater adlı sinemada yer göstericiliği yaptı. Bir süre havacılık endüstrisinde işe alım sorumlusu olarak çalıştı. 1985 yılında Manhattan Beach, Kaliforniya'daki Video Archives adlı video kaset dükkânında tezgâhtarlık yapmaya başladı.[15] Burada, video kaset kiralamaya gelen müşterilerle filmler üzerine konuşup tartışıyor ve film tavsiyelerinde bulunuyordu.[16][17] Tarantino, "İnsanlar bana film okuluna gidip gitmediğimi soruyorlar, bense onlara 'Hayır' diyorum, 'ben filmlere gittim.'" demiştir.[18] 1986 yılında, Video Archives'tan arkadaşı Roger Avary ile birlikte, Dolph Lundgren'in egzersiz videosu Maximum Potential'da prodüksiyon asistanı olarak çalıştı.[19]
Tarantino, Video Archives'ta çalışmaya başlamadan önce Scott Magill ile birlikte Love Birds In Bondage adlı bir senaryo kaleme aldı. Bu kısa filmi çekip yapımcılığını üstlenmeyi planlıyordu. Ancak, Magill'in 1987'de intihar etmesi üzerine çekilen tüm görüntüleri yok etti.[20] Bu dönemde Tarantino, James Best Theatre Company'de oyunculuk dersleri almaya başlade buradav e ilerleyen yıllarda birlikte çalışacağı bazı isimlerda tanıştı.[21][22] 1987 yılında ilk yönetmenlik denemesi olan My Best Friend's Birthday adlı kısa filmi yazıp yönetti ancak film tamamlanamadı; yalnızca bazı diyalogları, senaristliğini üstlendiği True Romance (1993) filminde kullanıldı.[23]
Bir yıl sonra, 1988 yılında The Golden Girls isimli komedi dizisinde bir Elvis taklitçisi olarak yer aldığı ilk profesyonel rolüyle izleyici karşısına çıktı.[16] Tarantino, bu rol için aldığı ödemenin Rezervuar Köpekleri'nin (1992) ön hazırlık sürecine maddi destek sağladığını söyledi. Başlangıçta yaklaşık 650 dolar kazandığını, ancak bölümün defalarca yayımlanması sayesinde üç yılda toplamda 3.000 dolar civarında telif geliri elde ettiğini belirtti.[24]
1990-1999: İlk filmleri ve başarıları
Tarantino, My Best Friend's Birthday (1997) adlı yarım kalan çalışmanın ardından ikinci film denemesinin otuz bin dolara mâl olamasını planlamıştı.[25] Bir barbekü partisinde Lawrence Bender'le tanıştı. Ona, diyalog ağırlıklı bir soygun filmi yapma fikrinden bahsetti. Bender, Tarantino'yu senaryoyu yazmaya teşvik etti. Yaklaşık üç buçuk hafta içinde senaryoyu tamamlayan Tarantino, ilk taslağı Bender'a sundu.[10] Senaryoyu okuyan Bender, çok etkilendi ve bu iş için para bulmayı teklif etti.[25] Lawrence Bender, bir tanıdığı aracılığıyla senaryonun yönetmen Harvey Keitel'a ulaşmasını sağladı, ardından Keitel filmin prodüktörlerden biri olmak ve yapılmasına yardım etmek istediğini söyledi, ayrıca filmde başrollerden birini canlandırdı (Mr. White). Ardından Monte Hellman senaryonun Live Entertainment'ın (bugünkü Lionsgate) sorumlusu Richard Gladstein'e ulaşmasını sağladı. Senaryoyu çok beğenen Gladstein, filmin de yazarı tarafından yönetilmesini istedi.[26] Filmin bütçesi otuz bin dolardan, bir buçuk milyon dolara çıktı.[27] Tarantino'nun yazıp yönettiği ve Mr. Brown karakterini canlandırdığı polisiye gerilim filmi Rezervuar Köpekleri'nin ilk gösterimi, Ocak 1992'de Sundance Film Festivali'nde yapıldı. Film, eleştirmenlerden olumlu tepkiler alarak büyir yankı uyandırdı.[28]
1990'lı yıllarda Tarantino, kendi yönettiği filmlerin senaryoları dışında başka filmler için de senaryo çalışmaları yaptı. Yönetmenliğini yapmadığı filmler için senaryolar dımışya de düzenlemeler yaptı. Tarantino'nun senaristliğini üstlendiği filmlerden biri de 1993 yapımı True Romance oldu. Daha sonra, 1995 yapımı Natural Born Killers filminin senaryosunu yazsa da senaryo daha sonra Dave Veloz, Richard Rutowski ve yönetmen Oliver Stone tarafından yeniden düzenlendi ve Tarantino'ya yalnızca öykü kredisi verildi. Tarantino, bir röportajında filmin başarılı olmasını dilediğini belirtse de, daha sonra filmi sahiplenmediğini dile getirdi.[29][30] Ayrıca, 1994 yapımı komedi filmi It's Pat üzerinde de adı geçmeyen senarist olarak senaryo düzenlemesi yaptı.[31][32] Bunun yanı sıra, Crimson Tide (1995) ve The Rock (1996) filmlerinde de adı geçmeyen senarist olarak katkıda bulundu.[33][34]
Rezervuar Köpekleri filminin başarısının ardından, büyük film stüdyoları Tarantino'ya Speed (1994) ve Men in Black (1997) gibi projelerde yer alması için teklifler sunsa da bu teklifleri reddetti. Tarantino, Fransa ve Hollanda seyahatleri sırasında Ucuz Roman filminin senaryosunu yazmaya başladı.[35][36] Senaryosunu yazdığı, yönettiği ve oyuncu olarak yer aldığı 1994 yapımı Ucuz Roman,[37] kara mizah öğeleri içeren bir suç filmi olarak büyük başarı elde etti. Film, 1994 Cannes Film Festivali'nde Altın Palmiye kazandı. Tarantino, En İyi Özgün Senaryo Akademi Ödülü'nü Roger Avary ile paylaştı ve En İyi Yönetmen ve En İyi Film de dâhil toplamda yedi Akademi Ödülü'ne aday gösterildi. Dünya çapında 200 milyon doların üzerinde gişe hasılatı yapan film,[38] eleştirmenlerden de olumlu yorumlar aldı.[39][40]
1995 yılında Tarantino, Robert Rodriguez, Allison Anders ve Alexandre Rockwell ile birlikte Four Rooms adlı projede yer aldı. Tarantino, "The Man from Hollywood" adlı dördüncü bölümü yönetti ve rol aldı.[41][42] Aynı yıl, Robert Rodriguez ile yeniden bir araya gelerek Desperado filminde yardımcı oyuncu olarak rol aldı.[43][44] Tarantino'nun para karşılığı ilk senaristlik işlerinden biri, Rodriguez'in yönettiği From Dusk Till Dawn (1996) filmi oldu. Tarantino, bu filmde Harvey Keitel, George Clooney ve Juliette Lewis ile birlikte oyuncu olarak da yer aldı.[45][46] Tarantino'nun üçüncü uzun metraj filmi, Elmore Leonard'ın Rum Punch romanından uyarlanan Jackie Brown (1997) oldu. Blaxploitation (siyahi istismar) filmlerine saygı niteliği taşıyan yapımda, 1970'lerde bu türdeki birçok filmde rol almış Pam Grier başrolde yer aldı. Film, eleştirmenlerden olumlu yorumlar aldı ve Grier ile yardımcı oyuncu Robert Forster için "geri dönüş" olarak nitelendirildi.[47] Yazar Elmore Leonard, Jackie Brown'ı roman ve kısa hikâyelerinden uyarlanan 26 farklı sinema filmi arasında en beğendiği yapım olarak nitelendirdi.[48]
Tarantino, 1990'larda çeşitli küçük rollerde oynadı. Bunlar arasında Eddie Presley (1992),[49] The Coriolis Effect (1994),[50] Sleep With Me (1994),[51][52] Somebody to Love (1994),[53] All-American Girl (1995), Destiny Turns on the Radio (1995)[54] ve Girl 6 (1996)[55] gibi yapımlar bulunur. Ayrıca, 1996 yılında simülasyon video oyunu Director's Chair'de başrolde yer aldı.[56] 1998 yılında Broadway'de ilk kez sahne alan Tarantino, 1966 yapımı Wait Until Dark adlı oyunun yeniden sahnelenen versiyonunız bir psikopat katili canlandırdı. Ancak eleştirmenler, performansına yönelik olumsuz yorumlar yaptı.[57][58]
2000-2009: Devam eden başarıları
_2_cropped.jpg)
Tarantino, 2003 yılında Çin dövüş sanatları, Japon dönem sineması, Spaghetti Western ve İtalyan korku filmlerinden öğeler barındıran, estetize edilmiş şiddet içeren bir intikam filmi olan Kill Bill'i yazıp yönetti.[59] The Bride adlı karakterin intikam serüvenine dayanan hikâye, filmin başrol oyuncusu Uma Thurman ile birlikte, Ucuz Roman çekimleri sırasında Tarantino tarafından tasarlanmıştı.[60] Başlangıçta tek film olarak planlanan Kill Bill, yaklaşık dört saatlik süresi nedeniyle iki bölüme ayrıldı.[61]:1:02:10 Ancak Tarantino, genel filmografisi içinde tek bir film olarak değerlendirdiğini belirtir. Kill Bill: Volume 1 2003 yılında, Volume 2 ise 2004 yılında gösterime girdi.[62][63]
2002 ile 2004 yılları arasında Tarantino, ABC televizyon dizisi Alias'ta kötü karakter McKenas Cole'u canlandırdı.[64] 2004 Cannes Film Festivali'ne jüri başkanlığını üstlendi ve Kill Bill: Volume 2, yarışma dışı olarak festivalde gösterildi.[65][66] 2005 yılında, Robert Rodriguez'in yönettiği neo-noir filmi Sin City'de Clive Owen ve Benicio del Toro'nun yer aldığı araba sahnesini yöneterek "Özel Konuk Yönetmen" olarak projeye dâhil oldu.[67] Mayıs 2005'te, CSI: Crime Scene Investigation dizisinin beşinci sezon finali olan "Grave Danger" bölümünün ortak senaristliğini üstlendi ve yönetti. Bu çalışmasıyla, 57. Primetime Emmy Ödülleri'nde Drama Dizilerinde En İyi Yönetmenlik kategorisinde aday gösterildi.[68]
2007 yılında Tarantino, istismar ve slasher filmi Ölüm Geçirmez'i yönetti. 1970'lerin çift film gösterimlerine saygı niteliği taşıyan yapım, Grindhouse başlığı altında yayımlandı. Proje, Robert Rodriguez ile ortak bir çalışma olup, Rodriguez'in yönettiği diğer film ise korku türündeki Planet Terror filmiydi.[69] Gişe hasılatı düşük olsa a, film eleştirmenlerden genel olarak olumlu yorumlar aldı.[70][71]
Tarantino'nun 2009 yılında gösterime giren filmi Soysuzlar Çetesi, alternatif bir II. Dünya Savaşı hikâyesini konu alıyordu.[72] Tarantino, bu projeye Jackie Brown'dan sonra başlamayı planlalamış, ancak Uma Thurman ile yaptığı bir görüşmenin ardından Kill Bill'i çekmeye karar vererek projeyi ertelemiştir.[73] Film, Ekim 2008'de çekilmeye başlandı.[74] Ağustos 2009'da vizyona giren yapım, eleştirmenlerden olumlu yorumlar aldı ve gösterime girdiği hafta sonu ABD ve Kanada'da en yüksek gişe hasılatına ulaştı.[75] Tarantino, bu filmle En İyi Yönetmen ve En İyi Özgün Senaryo dallarında ikinci kez Akademi Ödülü'ne aday gösterildi.[76]
2010-günümüz: Kendini kanıtlamış bir auteur
2011 yılında, Zincirsiz'in yapım süreci başladı. Film, 1858 yılında ABD'nin güney eyaletlerindkki bir kölenin intikam hikâyesini konu alır. Tarantino, bu projeyi, Amerika'nın İç Savaş öncesi (Antebellum) döneminde geçen bir Spaghetti Western yapma isteğinden yola çıkarak geliştirdi. Tarantino, bu tarzı "bir güney filmi" olarak tanımlayarak,[77] "Amerika'nın kölelik geçmişi gibi korkunç konularını işlemek, ancak bunu büyük toplumsal mesajlar veren filmler gibi değil, bir Spaghetti Western tarzında yapmak istiyorum. Bu filmler, Amerika'nın utanıp yüzleşemediği konuları işleyen tür yapımları olacak. Diğer ülkeler de bu meseleleri işlemeye cesaret edemiyor çünkü buna hakları olup olmadığını bile bilmiyorlar" şeklinde açıklamada bulundu.[77] Film, Aralık 2012'de vizyona girdi ve Tarantino'nun o güne kadarki en yüksek gişe hasılatını elde eden yapım oldu.[78][79] Ayrıca, bu filmle En İyi Özgün Senaryo dalında ikinci Akademi Ödülü'nü kazandı.[80]
Kasım 2013'te Tarantino, yeni bir film üzerinde çalıştığını ve bunun bir Western olacağını ancak Zincirsiz'in devamı olmayacağını açıkladı.[81] 11 Ocak 2014'te filmin adının The Hateful Eight olacağı duyuruldu. Ancak senaryo Ocak 2014'te internete sızdırıldı.[82] Gizliliğin ihlal edilmesinden dolayı rahatsız olan Tarantino, o kış başlaması planlanan yapımı iptal etmeyi ve senaryoyu bir roman olarak yayımlamayı düşündü.[83] Senaryoyu yalnızca güvendiği birkaç meslektaşına verdiğini belirten Tarantino, bunlar arasında Bruce Dern, Tim Roth ve Michael Madsen'ın da bulunduğunu söyledi.[84][85] 19 Nisan 2014'te, Tarantino sızdırılan senaryonun canlı okuma etkinliğini Los Angeles'taki Ace Hotel'de bulunan United Artists Theater'da Live Read serisi kapsamında yönetti.[86] Etkinlik sırasında ilk taslağı okuyacaklarını ve ayrıca farklı bir sona sahip iki yeni taslak üzerinde çalıştığını açıkladı.[87] Çekimler planlandığı gibi Ocak 2015'te güncellenmiş senaryo ile başladı.[88] The Hateful Eight, 25 Aralık 2015'te 70 mm film formatında roadshow gösterimi olarak vizyona girdi ve 30 Aralık 2015'te dijital sinemalarda gösterilmeye başlandı.[89] Film, eleştirmenlerden genel olarak olumlu yorumlar aldı.[90]
.jpg)
Temmuz 2017'de, Tarantino'nun bir sonraki projesinin Manson Ailesi cinayetlerini konu alan bir film olacağı bildirildi.[91] Şubat 2018'de, filmin adının Bir Zamanlar... Hollywood'da olacağı ve Leonardo DiCaprio'nun televizyon Western'lerinde ün yapmış kurgusal bir yıldız olan Rick Dalton'u, Brad Pitt'in ise onun dublörü Cliff Booth'u canlandıracağı açıklandı. Margot Robbie ise Dalton'un komşusu, aktris Sharon Tate'i oynayacaktı.[92] Çekimler 2018 yazında gerçekleştirildi.[93] Bu süreçte, Harvey Weinstein'a yönelik cinsel istismar suçlamalarının ardından, Tarantino kariyeri boyunca çalıştığı The Weinstein Company ve Miramax ile bağlarını kopardı ve filmi için yeni bir dağıtımcı buldu.[94]
Film, 2019 Cannes Film Festivali'nde prömiyerini yaptı ve Altın Palmiye için yarıştı.[95] Dağıtımını Sony Pictures'in üstlendiği film, Temmuz 2019'da sinemalarda gösterime girdi.[96] Eleştirmenlerden olumlu yorumlar aldı.[97] 92. Akademi Ödülleri'nde 10 dalda Oscar'a aday gösterildi ve Tarant;ino En İyi Film, En İyi Yönetmen ve En İyi Özgün Senaryo dallarında üç adaylık kazandı.[98]
Kasım 2022'de Tarantino, 2023 yılında sekiz bölümlük bir televizyon dizisi çekmeyi planladığını açıkladı. Ancak, projeyle ilgili herhangi bir ayrıntı verilmedi.[99]
Onuncu ve son filmi
Tarantino, onuncu filmini çektikten sonra emekli olmayı düşündüğünü defalarca dile getirmiştir. 2009 yılında, 60 yaşına geldiğinde yönetmenliği bırakıp roman ve sinema yazıları yazmaya odaklanmak istediğini belirtmiştir. Ayrıca, sektörün dijitale yönelmesinden duyduğu endişeyi dile getirerek, 35 mm film gösterimi artık mümkün olmazsa daha erken emekli olabileceğini söylemiştir.[100][101] Ancak daha sonra, bu planının kesin olmadığını açıklamıştır. 2025 Sundance Film Festivali'nde Tarantino, son filmini çekmek için acele etmediğini doğrulamış ve başlamadan önce en az bir yıl beklemek istediğini belirtmiştir.[102] Bunun yerine, öncelikle bir tiyatro oyunu yazmaya odaklanmayı tercih ettiğini söylemiştir.[103]
Yapımcılığı
Tarantino, Hollywood'daki etkisini kullanarak daha küçük çaplı ve uluslararası filmlerin tanıtımında önemli bir rol oynadı. Bu filmlerin çoğu, "Presented by Quentin Tarantino" veya "Quentin Tarantino Presents" adıyla gösterime sunuldu. 1995 yılında, bağımsız ve yabancı yapımları dağıtmak veya yeniden piyasaya sürmek amacıyla Miramax ile ortaklaşa Rolling Thunder Pictures adlı dağıtım şirketini kurdu. Ancak, düşük satış rakamları nedeniyle Miramax, 1997 yılında şirketi kapattı.[104] Kısa ömrüne rağmen Rolling Thunder Pictures şu filmleri yayımladı: Chungking Express (1994, Wong Kar-wai), Switchblade Sisters (1975, Jack Hill), Sonatine (1993, Takeshi Kitano), Hard Core Logo (1996, Bruce McDonald), The Mighty Peking Man (1977, Ho Meng Hua), Detroit 9000 (1973, Arthur Marks) The Beyond (1981, Lucio Fulci), Curdled (1996, Reb Braddock).[105]
2001 yılında, Hong Kong yapımı dövüş sanatları filmi Iron Monkey'in ABD'de gösterime girmesini sağladı. Film, dünya çapında 14 milyon doların üzerinde gişe hasılatı elde etti.[106][107] 2004 yılında ise Çin yapımı dövüş sanatları filmi Hero'yu ABD izleyicisiyle buluşturdu. Film, gişede açılışını birinci sırada yaparak toplamda 53,5 milyon dolar kazandı.[108]
Tarantino, 2006 yılında yayımlanan Macar spor belgeseli Freedom's Fury'nin yapımına katkıda bulundu. 1956 Melbourne Olimpiyatları'nda Macaristan ile Sovyetler Birliği arasında oynanan su topu maçını konu alan bir belgesel için kendisine teklif götürüldüğünde, Tarantino "Bu, şimdiye kadar bana anlatılan en iyi hikâye. Bu projede yer almayı çok isterim" dedi.[109]
2006 yılında, "Quentin Tarantino Presents" ifadesiyle yayımlanan bir diğer yapım olan Hostel, açılış hafta sonunda 20,1 milyon dolarlık gişe hasılatı elde ederek gişede birinci sırada yer aldı.[110] Aynı yıl, The Protector filmini sundu ve 2007 yapımı Hostel: Part II'nin yapımcıları arasında yer aldı.[111][112] 2008 yılında ise Larry Bishop'un yönettiği, intikam temalı motosiklet filmi Hell Ride'ın yapımcılığını üstlendi.[113]
Film gösterimciliği
Şubat 2010'da Tarantino, Los Angeles'taki New Beverly Cinema'yı satın aldı. Önceki sahiplerinin sinema salonunu işletmeye devam edeceğini ancak zaman zaman programlama konusunda önerilerde bulunacağını belirtti. Konuyla ilgili olarak, "Ben hayatta olduğum ve zengin olduğum sürece, New Beverly orada olacak ve 35 mm film gösterimleri yapmaya devam edecek" dedi.[114] 2014 yılından itibaren Tarantino, New Beverly'deki film gösterimlerinde daha aktif rol oynayarak kendi filmlerinin yanı sıra kişisel koleksiyonundaki filmlerin gösterimlerini de gerçekleştirdi.[115] 2021'de, Tarantino Los Angeles'taki Vista Theatre'ı da satın aldığını duyurdu. Buranın ilk gösterim sineması olarak kalacağını ve New Beverly gibi yalnızca film ruloları üzerinden gösterimler yapacağını açıkladı.[116]
Film eleştirmenliği
Haziran 2020'de Tarantino, inceleme derleyici Rotten Tomatoes tarafından resmî bir eleştirmen olarak tanındı ve yorumları "Tomatometer" derecelendirme sistemine dâhil edildi.[117][118] O tarihten itibaren, New Beverly Cinema'nın web sitesinde 30'dan fazla film incelemesi ve yönetmenler üzerine makalesi yayımladı.[119]
Tarantino, ana akım film eleştirisinin genel görüşlerine ters düşen filmleri yeniden değerlendirmiştir. Örneğin, 1983 yapımı Psycho II'nin, 1960 yapımı orijinal Psycho filminden daha iyi olduğunu düşünmektedir.[120][121] Ayrıca, Martin Scorsese ve Edgar Wright gibi birkaç yönetmenle birlikte, gişede büyük bir başarısızlık yaşamasına ve tüm zamanların en kötü filmlerinden biri olarak anılmasına rağmen, Elaine May'in 1987 yapımı Ishtar filmini beğenen isimler arasındadır.[122][123]
Sineması ve etkilendikleri
Özetle
Bakış açısı
İlk dönem etkilendiği filmler ve yönetmenler
2002 yılında Sight & Sound dergisinin yönetmenler anketinde Tarantino, en sevdiği 12 filmin şunlar olduğunu belirtti: Apocalypse Now, The Bad News Bears, Carrie, Dazed and Confused, The Great Escape, His Girl Friday, Jaws, Pretty Maids All in a Row, Rolling Thunder, Sorcerer, Taxi Driver ve The Good, the Bad and the Ugly.[124]
Tarantino'nun başlıca ilham kaynaklarından biri, özellikle Once Upon a Time in the West olmak üzere, Sergio Leone'nin Spaghetti Western filmleridir.[125] Tarantino ayrıca Brian De Palma'nın 1981 yapımı Blow Out filmini büyük bir hayranlıkla takip etmiş ve bu film, Ucuz Roman'da John Travolta'yı seçme kararında belirleyici bir rol oynamıştır.[126] Benzer şekilde, Jim McBride'ın 1983 yapımı Breathless yeniden çevrimi, özellikle Richard Gere'in karizmatik ancak protogonist bir karakteri canlandırması, onun için önemli bir ilham kaynağı olmuştur.[127][128] Tarantino'nun popüler kültüre olan ilgisi de filmlerine yansımaktadır. Örneğin, McBride'ın Breathless filminde yer alan Silver Surfer çizgi romanı, Tarantino'yu Rezervuar Köpekleri'nde Mr. Orange'ın dairesine bir Silver Surfer posteri yerleştirmeye yönlendirmiştir.[129] Bunun yanı sıra, Rio Bravo'yu önemli bir ilham kaynağı olarak görmektedir.[130] Avustralya yapımı Roadgames (1981) filmini en sevdiği filmler arasında göstermektedir.[131]
Tarantino'nun sinema anlayışını şekillendiren diğer filmler arasında Hong Kong dövüş sanatları filmleri (Five Fingers of Death, Enter the Dragon), John Woo'nun aksiyon filmleri (A Better Tomorrow II, The Killer), John Carpenter'ın yapımları (Assault on Precinct 13, The Thing), blaxploitation türündeki filmler (The Mack, Foxy Brown), Jean-Luc Godard'ın filmleri (Bande à Part, 1960 yapımı Breathless) ve Sonny Chiba'nın çalışmaları (The Street Fighter, Shadow Warriors) yer almaktadır.[129]
Ağustos 2007'de, Manila'da düzenlenen 9. Cinemanila Uluslararası Film Festivali kapsamında dört saatlik bir sinema dersi veren Tarantino, 1970'lerde kendisine ilham veren yönetmenler arasında Filipinli yönetmenler Cirio H. Santiago, Eddie Romero ve Gerardo de León'u saymıştır.[132] Tarantino, Filipinler'de yerel bir gazeteye verdiği demeçte, "Filipin sinemasının büyük bir hayranıyım" demiştir.[133]
Tarzı
Tarantino'nun filmleri sıklıkla grafik şiddet unsurları içerir ve bu eğilimi zaman zaman eleştirilmiştir.[134][135][136] Rezervuar Köpekleri, işkencenin eğlence unsuru olarak kullanıldığı gerekçesiyle Birleşik Krallık'ta ilk başta gösterim onayı alamamıştır.[137] Ancak Tarantino, filmlerindeki şiddeti sıkça savunarak, "Şiddet çok güçlü bir şey. Seyirciler üzerinde büyük bir etkisi var." demiştir.[138] Kill Bill: Volume 1 ile ilgili bir röportajda, filmlerindeki aşırı şiddet sahneleri sorulduğunda ise "Çünkü çok eğlenceli!" şeklinde yanıt vermiştir.[139] Veri analizi platformu FiveThirtyEight, Tarantino'nun filmlerinde kullanılan küfürler ve ölüm sahnelerinin istatistiklerini incelemiştir. Buna göre, Rezervuar Köpekleri filminde yalnızca 10 ölüm sahnesi bulunmasına rağmen 421 kez küfür kullanılmıştır. Zincirsiz ise 262 küfür ve 47 ölüm sahnesi içermektedir.[140] Tarantino, sinemasında sıkça favori yönetmenlerine ve klasik filmlere görsel göndermeler yapar. Örneğin, Kill Bill'de çizgi roman estetiğini ve görsel anlatımını canlı aksiyon sahneleriyle birleştirmiş, bazı sahnelerde ise doğrudan çizgi film ve anime sekansları kullanmıştır.[141][1]
Tarantino, filmlerinde zaman zaman doğrusal olmayan zaman öykü akışını kullanmıştır. Bu anlatım tekniği özellikle Ucuz Roman'da belirgin şekilde öne çıkarken, aynı yapı Rezervuar Köpekleri, Kill Bill ve The Hateful Eight'te de kullanılmıştır.[142] Tarantino'nun yazdığı True Romance'ın senaryosu da aslında doğrusal olmayan bir yapıyla tasarlanmıştı, ancak yönetmen Tony Scott, filmi daha geleneksel bir kronolojik yapı ile çekmeye karar verdi.[143][144] Eleştirmenler, Tarantino'nun filmlerinde zaman akışını değiştirme tekniğine "Tarantino Efekti" adını vermiştir.[145] Oyuncu Steve Buscemi, Tarantino'nun kendine özgü sinema stilini "enerji dolu" ve "odaklanmış" olarak tanımlamıştır.[146] Tarantino'ya göre filmlerinin en ayırt edici özelliklerinden biri, her birinde farklı bir mizah anlayışının olmasıdır, bu da seyircinin normalde komik olmayan sahnelerde gülmesini sağlar.[147] Ancak Tarantino, filmlerinin komedi değil, dramatik yapımlar olduğunu özellikle vurgulamaktadır.[148]
Tarantino'nun diyalog kullanımı, gündelik konuşmalar ile popüler kültür referanslarını harmanlamasıyla öne çıkmaktadır. Örneğin, Ucuz Roman'da Jules ve Vincent, Fransa'da McDonald's'ın "Quarter Pounder with Cheese" menüsünün, metrik sistem nedeniyle "Royale with Cheese" olarak adlandırıldığını tartışır. Rezervuar Köpekleri'nin açılış sahnesinde, Mr. Brown (Tarantino'nun canlandırdığı karakter), Madonna'nın "Like a Virgin" şarkısını yorumlar. Jackie Brown filminde ise, Jackie ve Max, bir fincan kahve eşliğinde Delfonics'in "Didn't I (Blow Your Mind This Time)" adlı şarkısını dinlerken sohbet eder.[149][150]
Tarantino, filmlerinin iki farklı sinematik evrende geçtiğini belirtmiştir. Birincisi, Rezervuar Köpekleri ve Ucuz Roman gibi daha gerçekçi ve dünyaya bağlı bir anlatı evrenidir. İkincisi ise, meta-kurgusal bir evrendir. Tarantino, bu ikinci evrenin, birinci evrende yaşayan karakterlerin izlediği filmler olduğunu ifade eder. Bu ayrım, From Dusk till Dawn ve Kill Bill gibi yapımları, Tarantino'nun ana anlatı evreninden ayırmaktadır.[151] Tarantino, filmlerinde kendine özgü markalar ve ürünler yaratarak bunları çeşitli sahnelerde kullanmaktadır.[152] Gerçek markalar yerine, "Acuña Boys Tex-Mex Food", "Big Kahuna Burger", "G.O. Juice", "Jack Rabbit Slim's", "K-Billy", "Red Apple cigarettes", "Tenku Brand Beer" ve "Teriyaki Donut" gibi kurgusal markalar oluşturmuştur. Bu markalar, kimi zaman ürün yerleştirme uygulamasının parodisini yapmak için esprili bir şekilde kullanılmıştır.[153][1] Tarantino, filmlerinde müzik seçimleriyle de öne çıkmaktadır.[154] Özellikle 1960'lar ve 1970'lerden şarkılar içeren film müzikleri, onun sinemasının önemli bir parçasıdır.[155][156][157] 2011 yılında, 16. Eleştirmenlerin Seçimi Film Ödülleri'nde ilk kez verilen Music+Film Ödülü'ne layık görülmüştür.[158][159]
Filmlerinde yinelenen bir görüntü, kadınların çıplak ayaklarının belirgin bir şekilde öne çıktığı sahnelerdir. Ayak fetişizmi sorulduğunda Tarantino şöyle yanıt vermiştir: "Bunu ciddiye almıyorum. Pek çok iyi yönetmenin filminde çok fazla ayak var. Bu sadece iyi bir yön. Mesela benden önce ayak fetişizmini tanımlayan kişi bir başka film yönetmeni Luis Buñuel'di. Ve Alfred Hitchcockbununla suçlandı ve Sofia Coppola da bununla suçlandı."[160][161]
Tarantino, yazım sürecini sık sık bir roman yazmaya benzetmiş ve senaryoya dönüştürmeden önce hikâyeyi bu şekilde kurguladığını belirtmiştir. Bu yaklaşımın, filmin temel yapısını oluşturduğunu ve anlatısına edebi bir nitelik kazandırdığını ifade etmektedir. Yazım süreci hakkında The Talks adlı internet sitesine verdiği röportajda şunları söylemiştir: "Kafam bir sünger gibi. İnsanların söylediklerini dinlerim, küçük tuhaf davranışları gözlemlerim, biri bana bir şaka anlatır ve ben onu hatırlarım. İnsanlar hayatlarındaki ilginç hikâyeleri paylaşır ve ben onları aklımda tutarım. Yeni karakterlerimi yazmaya başladığımda ise kalemim bir anten gibi çalışır, bu bilgileri yakalar ve karakterler neredeyse tamamlanmış hâlde ortaya çıkar. Ben onların diyaloglarını yazmam, sadece konuşmaya başlamalarına izin veririm."[162]
Çalıştığı kişiler
Tarantino, filmlerinde sıkça aynı oyuncularla çalışarak kendine özgü bir sabit oyuncu kadrosu oluşturmuştur.[163][164] Bu oyuncular arasında en dikkat çekeni, beş Tarantino filminde rol alan ve Tarantino'nun senaryosunu yazdığı True Romance'ta da yer alan Samuel L. Jackson'dır.[165][166] Sık çalıştığı diğer isimler ise Tarantino'nun "ilham perisi" olarak adlandırdığı ve üç filminde başrol verdiği Uma Thurman; yedi filminde oyuncu veya dublör olarak yer alan Zoë Bell; ayrıca beş filmde Michael Madsen, dört filmde James Parks ve üç filmde Tim Roth'tur. Bunun yanı sıra, Roth, Tarantino'nun son bölümünü yönettiği antoloji filmi Four Rooms'da rol almış ve Bir Zamanlar… Hollywood'da filminde bir sahnede rol alsa da sahnesi kurgu sürecinde çıkarılmıştır.[166][167][168]
Tarantino'nun birden fazla filminde yer alan diğer oyuncular arasında, üçer kez rol alan Michael Bacall, Michael Bowen, Bruce Dern, Harvey Keitel, Michael Parks, Kurt Russell ve Craig Stark bulunmaktadır.
Leonardo DiCaprio ve Brad Pitt, Tarantino'nun iki filminde rol almış olup, Bir Zamanlar… Hollywood'da filminde birlikte yer almışlardır.[169][170] Samuel L. Jackson gibi, Pitt de Tarantino'nun senaryosunu yazdığı True Romance filminde rol almıştır. Christoph Waltz, Soysuzlar Çetesi ve Zincirsiz olmak üzere iki Tarantino filminde yer almış ve her iki rolüyle de En İyi Yardımcı Erkek Oyuncu Oscar Ödülü kazanmıştır. Waltz, 1970'lerden beri birçok Alman filminde ve televizyon yapımında yer almış olsa da, Tarantino'nun Soysuzlar Çetesi filminde Hans Landa karakterini canlandırana dek Amerika'da görece bilinmeyen bir oyuncuydu.[171][172]
Tarantino'nun bütün filmlerinde, 2010'daki ölümüne dek, kurgucu olarak çalışan Sally Menke; Tarantino tarafından "şüphesiz en önemli çalışma arkadaşım" olarak nitelenmiştir.[173][174]
| İsim | Rol | Rezervuar Köpekleri | Ucuz Roman | Jackie Brown | Kill Bill: Volume 1 | Kill Bill: Volume 2 | Ölüm Geçirmez | Soysuzlar Çetesi | Zincirsiz | The Hateful Eight | Bir Zamanlar... Hollywood'da | Toplam |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Michael Bacall | Oyuncu |  |
|
|
3 | |||||||
| Zoë Bell | Oyuncu | |
|
|
|
|
|
|
7 | |||
| Lawrence Bender | Yapımcı | |
|
|
|
|
|
6 | ||||
| Michael Bowen | Oyuncu | |
|
|
|
4 | ||||||
| Bruce Dern | Oyuncu | |
|
|
3 | |||||||
| Omar Doom | Oyuncu | |
|
|
3 | |||||||
| Walton Goggins | Oyuncu | |
|
|
3 | |||||||
| Samuel L. Jackson | Oyuncu | |
|
|
|
|
|
6 | ||||
| Harvey Keitel | Oyuncu | |
|
|
3 | |||||||
| Michael Madsen | Oyuncu | |
|
|
|
|
5 | |||||
| Shannon McIntosh | Yapımcı | |
|
|
|
4 | ||||||
| Sally Menke | Kurgucu | |
|
|
|
|
|
|
7 | |||
| James Parks | Oyuncu | |
|
|
|
|
5 | |||||
| Michael Parks | Oyuncu | |
|
|
|
4 | ||||||
| Brad Pitt | Oyuncu | |
|
2 | ||||||||
| Fred Raskin | Kurgucu | |
|
|
3 | |||||||
| Robert Richardson | Görüntü yönetmeni | |
|
|
|
|
|
6 | ||||
| Tim Roth | Oyuncu | |
|
|
3 | |||||||
| Kurt Russell | Oyuncu | |
|
|
3 | |||||||
| Uma Thurman | Oyuncu | |
|
|
3 | |||||||
| David Wasco | Prodüksiyon tasarımcısı | |
|
|
|
|
|
6 | ||||
| Bob Weinstein | Yapımcı | |
|
|
|
|
|
|
7 | |||
| Harvey Weinstein | Yapımcı | |
|
|
|
|
|
|
|
8 |
Tartışmalar ve eleştiriler
Diğer eserleri
Kitapları
2020 yılında Tarantino, HarperCollins ile iki kitaplık bir anlaşma imzaladı.[175] İlk kitabı, Once Upon a Time in Hollywood'un roman uyarlaması, Haziran 2021'de yayımlandı. The New York Times ve The Guardian tarafından olumlu eleştiriler aldı.[176][177] İkinci kitabı Cinema Speculation, 1 Kasım 2022'de yayımlandı. Yeni Hollywood dönemi filmlerine odaklanan kitap, sinema eleştirmeni Pauline Kael'den ilham alarak oluşturuldu.[175][178]
Podcast
Haziran 2021'de Quentin Tarantino, Roger Avary ile birlikte bir podcast başlatmayı planladığını duyurdu. Podcast, her iki yönetmenin de film kariyerlerinden önce çalıştığı bir video kiralama dükkânından esinlenerek Video Archives adını aldı. Her bölümde Tarantino, Avary ve bir konuk, dükkândan kiralanabilecek filmlerden birini incelemektedir.[179] Podcast, 19 Temmuz 2022'de yayına başlamıştır.[180]
Özel hayatı
Filmografi
Tarantino, filmografisinde genel kaliteyi korumak amacıyla yönetmen olarak onuncu filmini çektikten sonra emekli olmayı düşündüğünü belirtmiştir. Tarantino, çoğu yönetmenin son filmlerinin kötü olduğunu, "düzgün bir filmle" kariyeri sonlandırmanın nadir görüldüğünü ve "iyi bir filmle" bitirmenin olağanüstü bir şey olduğunu düşünmektedir.[181] Tarantino, Kill Bill: Volume 1 ve Kill Bill: Volume 2'yi tek bir yapım kabul etmektedir.[182]
| # | Yıl | Film | Sinema dağıtım |
|---|---|---|---|
| 1 | 1992 | Rezervuar Köpekleri | Miramax Films |
| 2 | 1994 | Ucuz Roman | |
| 3 | 1997 | Jackie Brown | |
| 4 | 2003 | Kill Bill: Volume 1 | |
| 2004 | Kill Bill: Volume 2 | ||
| 5 | 2007 | Ölüm Geçirmez | Dimension Films |
| 6 | 2009 | Soysuzlar Çetesi | The Weinstein Company / Universal Pictures |
| 7 | 2012 | Zincirsiz | The Weinstein Company / Sony Pictures Releasing |
| 8 | 2015 | The Hateful Eight | The Weinstein Company |
| 9 | 2019 | Bir Zamanlar... Hollywood'da | Sony Pictures Releasing |
Başarıları
Özetle
Bakış açısı
Tarantino ve filmleri; Akademi Ödülleri, BAFTA Ödülleri, Altın Küre Ödülleri, Directors Guild of America Ödülleri ve Saturn Ödülleri gibi önemli ödüllere birçok kez aday gösterilmiştir. Tarantino, Ucuz Roman ve Zincirsiz filmleriyle iki kez En İyi Özgün Senaryo dalında Akademi Ödülü kazanmıştır. Ayrıca, Cannes Film Festivali'nde Altın Palmiye ödülüne dört kez aday gösterilmiş ve 1994 yılında Ucuz Roman filmiyle bu ödülü kazanmıştır. Film yazarlığı ve yönetmenliğindeki başarılarının yanı sıra Tarantino, beş kez de Grammy Ödülü'ne aday gösterilmiş ve bir Primetime Emmy Ödülü kazanmıştır.
2005 yılında Tarantino, 10. Empire Ödülleri'nde onursal "On Yılın Simgesi" ödülüne layık görüldü.[183] Ayrıca, 2007 yılında Cinemanila'dan ve 2012'de Roma Film Festivali'nden Yaşam Boyu Onur Ödülü aldı.[184][185] 2011 yılında ise Tarantino, Fransız Akademisi tarafından verilen César Ödülleri'nde Onursal César'a layık görüldü.[186]
Tarantino, Ucuz Roman filmiyle "Büyük Dörtlü" eleştirmen ödüllerini (LA, NBR, NY, NSFC) kazanan ilk yönetmen oldu ve 2025 itibarıyla bunu başaran beş yönetmenden (Curtis Hanson, Steven Soderbergh, David Fincher ve Barry Jenkins) ilki oldu.
Övgü ve ödüller
Kariyeri boyunca Tarantino'nun filmleri hem bir kült takipçi kitlesi edinmiş hem de eleştirel ve ticari başarı elde etmiştir.[1][187] 2005 yılında, Time dergisinin hazırladığı, dünyadaki en etkili 100 kişinin sıralandığı listeye dâhil edildi.[188] 2007 yılında ise The Daily Telegraph'ın "Yaşayan 100 Büyük Dahi" listesinde yer aldı.[189] Yönetmen ve tarihçi Peter Bogdanovich, onu "kendi neslinin en etkili yönetmeni" olarak nitelendirdi.[190][191] Sinemaya yaptığı katkılar dolayısıyla Hollywood Bulvarı'nda bir yıldızla onurlandırıldı.[191]
2013 yılında, son beş yılda film üzerine yazılmış akademik makale ve tezlerde hangi yönetmenlere en sık atıfta bulunulduğunu belirlemek amacıyla yedi akademisyenin katılımıyla bir araştırma gerçekleştirildi. Bu araştırma sonucunda Tarantino'nun; Alfred Hitchcock, Christopher Nolan, Martin Scorsese ve Steven Spielberg gibi isimleri geride bırakarak Birleşik Krallık'ta hakkında en çok çalışma yapılan yönetmen olduğu ortaya çıktı.[192]
| Yıl | Film | Akademi Ödülleri | Altın Palmiye | BAFTA Ödülleri | Altın Küre Ödülleri | Saturn Ödülleri | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Adaylık | Kazandı | Adaylık | Kazandı | Adaylık | Kazandı | Adaylık | Kazandı | Adaylık | Kazandı | ||
| 1994 | Ucuz Roman | 7 | 1 | 1 | 1 | 9 | 2 | 6 | 1 | 1 | 1 |
| 1997 | Jackie Brown | 1 | 2 | 2 | |||||||
| 2003 | Kill Bill: Volume 1 | 5 | 1 | 7 | 2 | ||||||
| 2004 | Kill Bill: Volume 2 | 2 | 7 | 3 | |||||||
| 2007 | Ölüm Geçirmez | 1 | 1 | ||||||||
| 2009 | Soysuzlar Çetesi | 8 | 1 | 1 | 6 | 1 | 4 | 1 | 7 | 1 | |
| 2012 | Zincirsiz | 5 | 2 | 5 | 2 | 5 | 2 | 4 | 1 | ||
| 2015 | The Hateful Eight | 3 | 1 | 3 | 1 | 3 | 1 | 5 | |||
| 2019 | Bir Zamanlar... Hollywood'da | 10 | 2 | 1 | 10 | 1 | 5 | 3 | 7 | 3 | |
| Toplam | 34 | 7 | 4 | 1 | 40 | 7 | 28 | 8 | 42 | 11 | |
Yönettiği Akademi Ödülü ve adaylığı alan performanslar
Tarantino'nun yönettiği filmlerde rol alan oyuncular, performanslarıyla Akademi Ödülleri'ne aday gösterilmiş ve kazanmışlardır.
| Yıl | Sanatçı | Film | Sonuç |
|---|---|---|---|
| En İyi Erkek Oyuncu Akademi Ödülü | |||
| 1994 | John Travolta | Ucuz Roman | Aday gösterildi |
| 2019 | Leonardo DiCaprio | Bir Zamanlar... Hollywood'da | Aday gösterildi |
| En İyi Yardımcı Erkek Oyuncu Akademi Ödülü | |||
| 1994 | Samuel L. Jackson | Ucuz Roman | Aday gösterildi |
| 1997 | Robert Forster | Jackie Brown | Aday gösterildi |
| 2009 | Christoph Waltz | Soysuzlar Çetesi | Kazandı |
| 2012 | Christoph Waltz | Zincirsiz | Kazandı |
| 2019 | Brad Pitt | Bir Zamanlar... Hollywood'da | Kazandı |
| En İyi Yardımcı Kadın Oyuncu Akademi Ödülü | |||
| 1994 | Uma Thurman | Ucuz Roman | Aday gösterildi |
| 2015 | Jennifer Jason Leigh | The Hateful Eight | Aday gösterildi |
Bibliyografi
- Once Upon a Time in Hollywood: A Novel (2021)
- Cinema Speculation (2022)
Notlar
Kaynakça
Konuyla ilgili yayınlar
Dış bağlantılar
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.