Loading AI tools
Vikipedi'den, özgür ansiklopediden
Postacı, 1994 İtalya yapımı dramatik dönem filmidir. Özgün adı II Postino olan film ABD ve İngiltere'de II Postino: The Postman adıyla gösterilmiştir. Film Türkiye'de 5 Ocak 1996 tarihinde gösterime girmiştir.
| Il Postino | |
 "Postacı" (Il Postino) filminin sinema afişi | |
| Yönetmen | Michael Radford |
|---|---|
| Yapımcı | Mario Cecchi Gori Vittorio Cecchi Gori Gaetano Daniele |
| Senarist | Michael Radford Anna Pavignano Massimo Troisi Furio Scarpelli Giacomo Scarpelli Pablo Neruda (şiirler) Antonio Skármeta (roman) |
| Oyuncular | Philippe Noiret Massimo Troisi Maria Grazia Cucinotta |
| Müzik | Luis Enríquez Bacalov |
| Görüntü yönetmeni | Franco Di Giacomo |
| Kurgu | Roberto Perpignani |
| Dağıtıcı | Miramax Films |
| Cinsi | Sinema filmi |
| Türü | Dram, dönem filmi, biyografik |
| Renk | Renkli (Eastmancolor) |
| Yapım yılı | 1994 |
| Çıkış tarih(ler)i | 1 Eylül 1994, Venedik Film Festivali 14 Haziran 1995, ABD 5 Ocak 1996, Türkiye |
| Süre | 108 dakika |
| Ülke | İtalya |
| Dil | İtalyanca Yer yer İspanyolca |
İngiliz yönetmen Michael Radford'un yönettiği filmin senaryosu, Antonio Skármeta'nın Ardiente Paciencia (Ateşli Sabır) adlı tiyatro eserinden Anna Pavignano, Michael Radford, Furio Scarpelli, Giacomo Scarpelli ve filmin oyuncularından Massimo Troisi tarafından birlikte uyarlanıp yazılmıştır. Şilili yazar Antonio Skármeta, bir yıl önce de, 1983'te kendi oyununu Şili'de sinemaya uyarlamıştı. Bu Şili filmi oyunla aynı adı taşıyordu. "Postacı" bu filmin yeniden çevrimidir.[1]
Antonio Skármeta Ateşli Sabır adlı eserini önce radyo oyunu, sonra 1982'de tiyatro oyunu,[2] nihayet 1985'te bir kez de roman halinde yazdı.[3] Türkiye'de önce Afa Yayınları tarafından 1987 yılında Tülin Şenruh'un Türkçe çevirisiyle ve Ateşli Sabır adıyla (ISBN 975-414-311-0), sonra da Can Yayınları tarafından 1989 yılında Aziz Çalışlar'ın Türkçe çevirisiyle ve yine Ateşli Sabır adıyla (ISBN 975-510-134-9) yayımlandı. Son olarak da 1998 yılında da roman şekliyle 'Aksoy Yayıncılık' tarafından Zeynep Kumruluoğlu'nun Türkçesiyle Neruda'nın Postacısı adıyla yayımlandı (ISBN 975-312-141-5).
Şilili ünlü şair Pablo Neruda'nın yaşamından hayâli bir kesitin anlatıldığı "Postacı" da, Neruda'nın şiirlerine de sık sık yer verilmiştir. Fransız aktör Philippe Noiret'nin şair Pablo Neruda'yı canlandırdığı filmde, siyasi fikirlerinden ötürü İtalya'da bir adada sürgünde olan şaire bisikletiyle mektuplarını taşıyan basit bir postacının yavaş yavaş şiiri sevmeye başlaması ve şairle aralarında gelişen sıcak dostluk anlatılmaktadır. Filmin diğer önemli rollerinde İtalyan oyuncular Massimo Troisi ve Maria Grazia Cucinotta rol almıştır.
Filmin senaristlerinden ve filmde postacıyı canlandıran başrol oyuncularından Massimo Troisi bu filmi tamamlayabilmek için önemli bir kalp ameliyatını ertelemişti. Nitekim film tamamlanır tamamlanmaz da bir kalp krizi geçirerek hayata veda etti. Öldüğünde 41 yaşındaydı ve filmin eriştiği başarıyı göremedi.[4] Film Massimo Troisi'ye ithaf edilmiştir.
İlk gösterimi 1 Eylül 1994'te Venedik Film Festivali'nde yapılan "Postacı", "en iyi film", "en iyi yönetmen", "en iyi senaryo", "en iyi erkek oyuncu" dallarında Oscar'a aday gösterilmiş, "en iyi orijinal şarkı" dalında bu ödülü almıştır. Ayrıca filme çeşitli yarışma ve festivallerde, aralarında 3 BAFTA, 1 David di Donatello ödülünün de bulunduğu tam 20 ödül verilmiş, 10 ödüle de aday gösterilmiştir.
Filmdeki hayali olaylar 1950'li yıllarda İtalya'da tenha bir adada geçer. (Oysa Antonio Skármeta'nın özgün romanında ve bundan uyarlanan 1983 yapımı Şili filminde olaylar 1970'lerde Şili'de Isla Negra adında küçük bir kasabada geçer)[5] Ünlü Şilili şair Pablo Neruda siyasi fikirlerinden dolayı buraya sürgüne gönderilmiştir. (Gerçek hayatta Neruda 1952 yılında İtalya'nın Capri adasında İtalyan tarihçi Edwin Cerio'nun villasında bir süre yaşamıştı, filme bu da esin kaynağı olmuştur, filmin çekimleri ise Sicilya'da Salina adasında yapılmıştır[6] Kitapta Mario Jimenez 17 yaşında bir gençken filmde Massimo Troisi'nin canlandırdığı Mario Ruoppolo 35-40 yaşları arasındadır.
1950'li yılların başında İtalya'da tenha bir adanın fakir balıkçı köyünde yaşayan yoksul Mario Ruoppolo (Massimo Troisi), baba mesleği balıkçılık yerine postacı olmayı tercih etmiştir. Gelen postaları adanın dört bir yanına bisikletiyle dağıtır. Zaten hemen hemen tek bir kişi için çalışıyor gibidir, o da adada sürgün olarak yaşayan Şilili ünlü şair Pablo Neruda (Philippe Noiret)'dır. Doğal olarak Dünyanın dört bir tarafıyla yazışan bu ünlü şahsiyet Marksist düşüncelerinden dolayı ülkesinden uzaklaştırılmıştır. Bu saf yürekli posta dağıtıcısıyla yazar arasında zamanla sıcak bir dostluk gelişir. Neruda zaman içerisinde postacıya şiiri sevdirmiştir. Hatta Postacı Mario, tanıştığı ve bir görüşte âşık olduğu güzel bir genç kızla Neruda'nın şiirlerindeki mecazları kullanarak iletişim kurar. Pablo Neruda'nın şiirleri onları birbirlerine yaklaştırmıştır. Neruda'yla postacı arasında şöyle bir konuşma geçer:
Neruda: Benim şiirimle kızı baştan çıkarmışsın.
Postacı: Senin yazdığın şiirle kızı baştan çıkardığım doğru. Ama o şiir sana ait değil.
Neruda: Benim yazdığım şiirin bana ait olmadığını mı söylüyorsun?
Postacı: Evet. Şiir, yazana değil ihtiyacı olana aittir.
Köyün tek kafesini işleten kadının yeğeni olan Beatrice Russo (Maria Grazia Cucinotta) ve Mario evlenirler. Neruda'nın nikâh şahitliğini yaptığı düğünde gelen bir telgraf Neruda'nın sürgün günlerinin sona erdiğini haber verir. Büyük şair Karısı Matilde (Anna Bonaiuto) ile birlikte çok sevdiği ülkesi Şili'ye geri döner. Mario ve Beatrice Neruda'dan uzun bir süre haber alamazlar. Onu sadece basında çıkan haberlerden takip edebilirler. Kendilerini aramadığı için de ona biraz kırılır gibi olurlar.
Aradan 5-6 yıl geçmiştir, bir gün Neruda ve karısı turist olarak adaya çıkar gelirler. Kafede Beatrice ve 5 yaşlarındaki oğlu Pablito (Çocuğa Neruda'nın adı verilmiştir)'yla tanışırlar. Ancak Mario yoktur. Mario'nun Napoli'de düzenlenen siyasi bir miting sırasında çıkan kargaşada öldüğünü ve çocuğunu hiç göremediğini öğrenirler. Beatrice Neruda'ya Mario'nun adada kaydettiği doğanın seslerini dinletir, bunu yapmasını ondan yıllar önce Neruda istemiştir.
| Oyuncu | Rolü |
|---|---|
| Philippe Noiret | Pablo Neruda |
| Massimo Troisi | Mario Ruoppolo |
| Maria Grazia Cucinotta | Beatrice Russo |
| Renato Scarpa | Telgraf Memuru |
| Linda Moretti | Donna Rosa |
| Anna Bonaiuto | Matilde |
| Mariano Rigillo | Di Cosimo |
| Sergio Solli | |
| Carlo Di Maio | |
| Nando Neri | |
| Vincenzo Di Sauro | |
| Orazio Stracuzzi | |
| Alfredo Cozzolino |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
