Muhadiye Muharebesi

Muhadiye Boğazı Muharebesi, 1787-1791 Osmanlı-Avusturya Savaşı sırasında yapılan ve Osmanlıların zaferi ile sonuçlanan muharebenin adıdır. Muhadiye, Romanya'da Caraş-Severin ili'nde şimdi adı "Mehadia" olan şehrin adıdır.

Muhadiye Boğazı Muharebesi
1787-1791 Osmanlı-Avusturya Savaşı
Tarih 27-29 Ağustos 1788 Bölge Muhadiye (Mehadia, Caraș-Severin ili), Romanya Sonuç Osmanlı zaferi
Taraflar
Avusturya Arşidüklüğü	Osmanlı İmparatorluğu
Komutanlar ve liderler
II. Joseph	Koca Yusuf Paşa
Güçler
15 Tabur[1] 14 Süvari birliği[1]	70.000 asker[2][3]
Kayıplar
Bilinmiyor (Ancak Osmanlılardan fazla kayıp olduğu sanılıyor)	Bilinmiyor

Öncesi

1768-1774 Osmanlı-Rus Savaşında kaybedilen ve sonrasında Rus işgaline uğrayan Kırım'ı geri almak için Osmanlı İmparatorluğu 1787'de Rus İmparatorluğu'na savaş ilan etti. Ancak beklemediği şekilde Rusya yanında 1735-1739 Osmanlı-Rus-Avusturya Savaşında kaybedilen Belgrad'ı geri almak isteyen Avusturya'nın savaş ilanı ile karşılaştı. Osmanlı divanında veziri azam komutasında Osmanlı Ordusunun ilk olarak Avusturya üzerine yürüyüp, Avusturya'nın engellenmesi ardından Rusların üzerine yürünmesine karar verildi. Osmanlı Padişahı I. Abdülhamit'in emriyle Serdar-ı Ekrem olan Sadrazam Koca Yusuf Paşa Osmanlı ordusunu Sofya üzerinden harekete geçirtti.

Savaş

Lazarathâne isimli bir mevkide Avusturya ordusuyla karşılaşan Memiş Paşa'nın süvarileri, şiddetli bir hücumla Avusturya ordusunu istihkâmlarından söktü. İki yüz bin kişilik orduya sâhib olan Avusturya İmparatoru II. Josef, sayıca üstün olmasına karşın bu saldırı karşısında tutunabilmek için ordusunu Muhadiye Boğazı'na doğru çekmek zorunda kaldı. Muhadiye Boğazı, çok sarp ve geçilmesi ve zapt edilmesi zor bir yerdi. Aynı zamanda Temeşvar eyaletinin kilit noktası sayılırdı. Ortasından bir de nehir geçiyordu.

Sadrâzam Koca Yûsuf Paşa, serasker Kethüda Cenaze Hasan Paşa ve diğer komutanlarıyla hareket tarzını istişare ettikten sonra, evvelâ boğazın iki tarafındaki tabyaların zaptına karar verdi. Üç gün süren Muhadiye Muharebesi çarpışmalarında Avusturya ordusu ağır bir yenilgiye uğratılıp boğazdaki tabyalar ele geçirildi. Muhadiye Muharebesi'nin kaybedilmesiyle, Muhadiye boğazında tutunamayan Avusturya İmparatoru II. Joseph, Şebeş boğazına güçlükle kaçabildi.^[4]

Sonuçları

Osmanlılar bu savaşın ardından Şebeş Muharebesi'ni de kazanıp Temeşvar bölgesine akınlar düzenlediler, belli toprakları işgal edip, Avusturyalıları zor duruma düşürdüler. Ancak aynı başarıyı Ruslar üzerinde gösteremediler. Ruslar, Odesa ve Özi kalelerini alıp Besarabya'ya kadar ilerlediler. İzmail, Yaş, Kili, Akkerman'da dahil pek çok şehri kuşattılar. Osmanlılarda Rus ilerlemesini durdurmak için kuvvetlerini Ruslar üzerine yönlendirmek zorunda kaldılar. Bu arada geçen bir yıllık zamanda toparlanan Avusturya kuvvetleri Prens Josias of Saxe-Coburg-Saalfeld komutasında bir kuvvetle tekrar ilerlemeye başladılar. Meşhur Rus general Aleksandr Suvorov komutasındaki Rus Kuvvetleri ile birleşip Fokşan ve Boze Muharebesi'ni kazandılar. Belgrad Avusturya işgaline uğradı. Ancak Avusturya Arşidüklüğü, Fransız İhtilali sonucu artan Fransız askeri tehdidi yanında, ülkesindeki toplumlarda Fransız İhtilalinden kaynaklanan fikirlerden milliyetçi bir ayaklanma tehdidi ve aynı anda iki cephede savaş durumu belirince Osmanlı İmparatorluğu ile apar topar Ziştovi Antlaşmasını imzalayarak savaştan çekildi. Bu antlaşma ile Belgrad Osmanlılara geri verilirken, Avusturya sadece bugünkü Romanya topraklarında bulunan Orşova şehri ve şimdiki Hırvatistan topraklarında kalan iki küçük yerin (iki küçük köyün) kendisine bırakılmasına razı olmak zorunda kaldı.

Kaynakça

1. Oscar Criste, p 162
2. József Bánlaky
3. Matthew Z Mayer, p. 42
4. Uzunçarşılı, İsmail Hakkı (2003). Osmanlı Tarihi III. Cilt 1. Kısım: II. Selim'in Tahta Çıkışından 1699 Karlofça Andlaşmasına Kadar. Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları. ISBN 975-16-0013-8. say.532