Loading AI tools
Amerikalı müzisyen Vikipedi'den, özgür ansiklopediden
Jack White (John Anthony Gillis) (d. 9 Temmuz 1975; Detroit, Michigan) pek çok kez Grammy Ödülü kazanmış [2] Amerikalı yapımcı, aktör, multi-enstrümantalist rock müzisyeni ve bestecidir. Özellikle, Şubat 2011'de dağılan The White Stripes grubuyla tanınır. İlk solo albüm çalışması olan Blunderbuss'ı 24 Nisan 2012'de çıkaran White, The Raconteurs ve The Dead Weather gruplarının da kurucu üyesidir.
| Jack White John Anthony Gillis | |
|---|---|
.jpg) Jack White, Ottawa, 2021 | |
| Genel bilgiler | |
| Doğum | John Anthony Gillis 9 Temmuz 1975 Detroit, Michigan, ABD |
| Tarzlar | Punk rock, blues, blues rock, garaj rock, alternatif rock |
| Meslekler | Müzisyen, şarkıcı, söz yazarı, prodüktör, aktör, multi-enstrümantalist |
| Çalgılar | Vokal, gitar, bas gitar piyano, klavye, bateri marimba, mandolin, org |
| Etkin yıllar | 1990 - günümüz |
| Müzik şirketi | Third Man Records Warner Bros. V2 Records XL Recordings Italy Records |
| İlişkili hareketler | Meg White, The White Stripes The Raconteurs, The Dead Weather Wanda Jackson, Conan O'Brien Alicia Keys, Bob Dylan Norah Jones, Loretta Lynn Beck, The Rolling Stones Stephen Colbert, The Upholsterers The Go, Holly Golightly Soledad Brothers, The Black Belles Black Milk, Lanie Lane Pokey LaFarge and the South City Three Karen Elson, Danger Mouse Daniele Luppi, Ruby Amanfu, |
| Resmî site | Jack White III |
| Çocukları | “Scarlet Theresa” ve “Henry Lee”[1] |
| Önemli çalgılar | |
1965-JB Hutto Montgomery Airline 1970-Crestwood Astral II Gretsch Penguin 1950-Kay Hollowbody Gretsch Triple Jet Gretsch Jupiter Thunderbird Gretsch Anniversary Jr."Triple Green Machine" Ludwig Bateri | |
2007 yılında Rolling Stone dergisinin yaptığı En İyi 100 Gitarist sıralamasında U2' nun efsanevi basçısı The Edge ve Cazcı Kardeşlerin gitaristi Steve Cropper gibi yıllanmış sanatçıları geride bırakarak 17. sırada yer almıştır.[3] Müzik sektörünün Oskarı olarak kabul edilen Grammy Ödül Törenlerinin 46.sında The White Stripes grubunda yaptığı "Seven Nation Army" en iyi rock şarkısı ödülü kazanmıştır.
Polonya, İskoç ve Kanada kökenli[4] ‘John Anthony Gillis’, 9 Temmuz 1975 tarihinde Detroit, Michigan' da “ Teresa” ve “Gorman Gillis” çiftinin on çocuğunun dokuzuncusu olarak dünyaya gelmiştir.[5] Bu geniş ailenin yedinci erkek çocuğu olan Gillis'in üç de kız kardeşi vardır. Detroit yerel Başpiskoposluğu'nda babası muhafaza memurluğu, annesi sekreterlik yapmıştır.[6] Kilise ve inançları Katolik bir ailede büyüyen Gillis'in hayatını şekillendirirken kararlarında etkili olmuştur. Jack ayrıca çocukluğunda Detroit Mason Tapınağı'nda Masonik bir şekilde büyümüştür.[7]
Beş yaşındayken müzik aletleri kullanmaya başlayan Jack, ilk olarak bateri çalmayı öğrenmiştir. Abisiyle beraber şarkı kayıtları yapan Gillis, müzik eğitimine bateri ile başlamasının Surf Gitarın Kralı Dick Dale örneğindeki gibi avantaj olduğunu, gitar çalmayı daha kolay öğrendiğini söylemiştir.[8][9]
Detroit'in güneybatısında orta halli sınıfın ikamet ettiği bir mahallede, 1910'lu yıllarda inşa edilmiş ahşap üç katlı bir evde büyümüştür. Yaşıtları elektronik müzik ve hip hop dinlerken,o, ergenlik çağlarından itibaren 60'ların rock gruplarını, Son House ve “Blind Willie McTell” gibi blues müzik sanatçılarını sevmektedir. Verdiği pek çok röportajda en sevdiği şarkının Son House'un “Grinnin In Your Face” isimli eseri olduğunu söylemiştir. 1987'de 12 yaşındayken "The Rosary Murders" (Tesbih Cinayetleri) filminde “sunaktaki çocuk” olarak küçük bir rolde oynamıştır.[10]
2005 yılında “60 Minutes” programında “Mike Wallace” adındaki muhabirle yaptığı röportajda 14 yaşındayken bir rahip olmaya karar verdiğini söylemiştir. Wisconsin'da bir seminere katılıp, yatılı Katolik eğitimi alacakken, daha yeni bir amfi aldığını göz önünde bulundurup müziği tercih ederek din adamı olmaktan vazgeçmiştir.[11]
Neredeyse bir Katolik rahip olacakken fikrini değiştiren Gillis, Detroit'te “Cass Tech” Teknik Lisesi müzik bölümü mezunudur.[12] 2005 yılında boşaltılan lise binasının, 2010 yılında konser için geldiğinde yıkıldığını gördüğünde ‘Detroit Free Press’ basınına çok üzüldüğünü ifade etmiştir. Binanın eski yerinin karşısına 'yenisi' inşa edilmiş olsa da değişimin geçmişi özlemesini sağladığını “Genel açıdan bakarsanız 'yenilenmesi' iyi bir şey olabilir. Ama ben kişisel bakıyorum. Detroit'te özlediğim bir şeyler var, artık kaybolup gitmiş şeyler...” sözleriyle ifade etmiştir.[13] Lisans eğitimini ise Michigan' daki Wayne State Üniversitesi' nde almıştır.[14]
15 yaşındayken, 1990 yılında, kariyerini ticaret sektöründe çizmeye karar verdiği için aile dostları olan “Brian Muldoon”ın yanında, mobilyacı atölyesinde yarı zamanlı, çırak olarak çalışmaya başlamıştır. Bir müddet daha farklı yerlerde de mobilya sektöründe çalıştıktan sonra kendi başına 1993 yılında, “Third Man Döşemelik” adında atölye kurmuştur. Sloganı Mobilyalarınız henüz ölmedi olan iş yerinin kartviziti sarı-siyah-kırmızı temalıdır. Sarı Ford kamyonetli, sarı-siyah üniformalı, sarı-siyah tabelalı atölyesinde ayrıca heykeltıraşlık yapmaktadır.[15] Detroit'teki diğer mobilyacılarla rekabet edemeyeceği için kendi alanını seçmiş, antika mobilya tamir edip satmıştır. Masrafları çok yüklü olduğundan dolayı iş yerini kapatmıştır.
Döşeme işini bıraksa da tam olarak vazgeçememiştir. Çocukluk arkadaşı “Dominic Suchyta” ile birlikte “The Upholsterers” (döşemeciler) adını verdikleri amatör grubunda, evlerinin çatı katında 60'ların rock şarkılarından 4 parçalık bir demo kayıt yapmışlardır. Mobilyacı ustası Brian Muldoon'ın kurduğu ‘Two Part Resin’ isimli grupta gitar çalıp vokal yapmıştır. Kısa bir süre sonra, 18 yaşında, Detroit'li “Goober & The Peas” adındaki yerel bir punk rock grubunda bateristlik yapmıştır. Bu grupla verdiği mini konserler müzik kariyerinin başlangıcı olmuştur. İlk konserini ise Hamtramck'taki “Planet Ant” adındaki bir kafede vermiştir. “Goober & The Peas” dağıldıktan sonra R&B grubu “2 Star Tabernacle” ile çalışmaya başlamış, grup için piyano ve dobro çalıp geri vokal yapmıştır. “Bricks” gibi birkaç yerel grupta daha yer almıştır. Gitaristlik yaptığı indie rock grubu “The Go”' da Nirvana nın kurulduğu Seattle' daki “Sub Pop Record” plak şirketiyle, yer aldığı ilk albümü yapmıştır.[16]
Jack White 1997 yılında Meg White ile The White Stripes grubunu kurmuştur.[17] 1997 yılına kadar eline hiç baget almamış olan Meg, Jack'in kendinden bateri çalmasını istediğinde ne yapması gerektiğini bilmeyen bir çocuk gibi olduğunu ve bu kadar büyük bir başarıya ulaşacaklarını düşünmediğini söylemiştir.[18] Meg Bateri çalarken, Jack gitar, piyano, org, mandolin vs. çalıp grubun vokalistliğini yapmıştır. Kırmızı-beyaz ve siyah dizaynların grubun enstrümanlarına kadar yansıdığı grubun kuruluşuyla ilgili olarak Jack “Grup tamamen komik olmadan 'çocukluğa dönme' fikrinden çıktı. Çocuklar bu işi yapsa nasıl görünürdü... Hepsinin altında derin bir mizah duygusu yatıyor. Bizi izlemeye başlayan insanların bir noktadan sonra gülümsemesini istemiştim.” demiştir.[13][19]
Blues, punk ve garaj rock tarzının hakim olduğu ‘The White Stripes’ adı altında 1997 yazında Detroit'teki bir gece kulübünde ilk performansını sergilemiştir. İki yıl boyunca Detroit'te isim yapmak için çalışan Jack ve Meg, çok güzel eleştiriler alan fakat tirajı düşük, çıkış singleları olan "The Big Three Killed My Baby" isimli şarkının yer aldığı gruplarının adını taşıyan The White Stripes isimli ilk albümlerini 1999 yılında çıkarmışlardır.[17] 2000'de yaptıkları sekiz şarkılık analog bant albümleri De Stijl ile albüm eleştirmenleri tarafından neredeyse evrensel bir övgü almışlarıdır.[20][21] 2001'de White Blood Cells albümlerindeki "Fell in Love with a Girl" isimli şarkı ile başarılı bir çıkış yakalamışlardır.[22]
Yaptıkları diğer albümlerle de Avrupa, Amerika ve UK listelerinde yükselen grubun dünyaca tanınmalarını sağlayan, şimdiden klasikleşip coverları yapılan şarkıları "Seven Nation Army" olmuştur. Dünyanın pek çok yerinde turneler ve konserler vermişlerdir. 2007 yılından sonra herhangi bir faaliyette bulunmayan grup 2 Şubat 2011'de resmi web sitelerinden yaptıkları duyuruyla 'resmen' ayrıldıklarını açıklamışlardır.[17][23]
Temelleri 2005 yılına dayanan grup Brendan Benson ve Jack White'ın beraber "Steady, As She Goes" isimli şarkıyı yazdıktan sonra Jack Lawrence ve Patrick Keeler'ı dahil etmeleriyle kurulmuştur. Avustralya'da daha önceden aynı isimle kurulmuş bir grup olduğundan dolayı The Saboteurs olarak bilinmektedir.[17][24] Jack White'ın kurduğu ikinci grup olan The Raconteurs'ın ilk albümleri Broken Boy Soldiers ABD ve İngiltere listelerinde ilk onda yer almıştır.[25]‘Mojo’ dergisi albümü yılın albümü ilan ederken, 2007 Grammy Ödülü için iki dalda aday olmuş fakat kazanamamışlardır.[26] 2006 yılında çıkardıkları ikinci albümleri Consolers of the Lonely için Lollapalloza, Coachella Vadisi Müzik ve Sanat Festivali, New Orleans Jazz ve Miras Festivali, Bonnaroo Müzik Festivali, Austin City dahil birçok önemli müzik festivalleri dahil olmak üzere yoğun konser programlarını 2008 ve 2009'da yapmışlardır.
Müzik eleştirmenlerince “süper grup” olarak adlandırılan The Dead Weather White'ın aynı anda dahil bulunduğu üçüncü grubu olmuştur. Kuruluşunu “mutlu kaza” olarak tanımlayan grubun üyeleri Alison Mosshart, Dean Fertita ve Jack Lawrence' dır. Kurucu üye Jack White bu sefer müzik severlerin karşısına baterist olarak çıkmıştır. İlk albümleri Horehound (2009) ve ikinci albümleri Sea of Coward (2010) Billboard listelerinde ilk ona yükselmiştir. 2011 yılında grup üyeleri dahil oldukları diğer gruplarına dönmüş müzik kariyerlerini devam ettirmişlerdir.
2003'te White Electric Six grubunun "Danger! High Voltage" şarkısına vokal yapmıştır.[27] 2003 yapımı Cold Mountain filminin fon müzikleri için "Sittin' On Top Of The World," "Wayfaring Stranger," "Never Far Away," "Christmas Time Soon Will Be Over" ve "Great High Mountain" isimli beş şarkı seslendirmiştir.
2006 yılında Coca-Cola için Love Is The Truth isimli reklam cingılını bestelemiş ve seslendirmiştir. O dönemde dahil olduğu The White Stripes'ın teması olan kırmızı-siyah-beyaz tonlarında hazırlanan reklam 2 Şubat 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. İngiltere'de ve Avustralya'da yayınlanmıştır.[28][29] 2008 yılında James Bond filmi “Quantum of Solace”'in tema şarkısı " Another Way to Die " için White ve Alicia Keys birlikte çalışmıştır. Film yapımcıları ayrıca bu şarkıyı Coca-Cola Zero 007 ürününün reklamında[ölü/kırık bağlantı] kullanmışlardır.[30]
Kasım 2010'da yapımcı Danger Mouse, Daniele Luppi ve Norah Jones ile yaptıkları Rome albümü için White, "The Rose with the Broken Neck," "Two Against One" ve "The World" isimli üç şarkıya vokal yapmıştır.[31][32] "You Know That I Know," isimli şarkıyı 4 Ekim 2011'de yayınlanan "The Lost Notebooks of Hank Williams," filmi için bestelemiş ve söylemiştir.
| Soundtrack çalışmaları | ||
|---|---|---|
| Başlık | Tarih | Notlar |
| "Cold Mountain" | (2003) | soundtrack |
| "Love Is The Truth" | (2006) | reklam cingılı |
| "Another Way to Die" | (2008) | Alicia Keys ile, James Bond filmi Quantum of Solace soundtracki |
| "Shine a Light" | (2008) | soundtrack, The Rolling Stones belgeseli |
| "Fly Farm Blues" | (2009) | Solo, It Might Get Loud rock belgeselinde |
The Dead Weather grubundayken verdiği röportajlarda bir daha başka bir grupta yer almayacağını belirtmiştir.[34][35] 30 Ocak 2012'de kendi imzası altında çıkardığı ilk single olan Love Interruption kendisinin yönettiği müzik videosu ile yayınlanmıştır. Şarkıda White'a Ruby Amanfu isimli country müzik şarkıcısı eşlik etmektedir.[36] [37] Bu single'ın yer aldığı ilk solo albümü Blunderbuss'ın 24 Nisan 2012 tarihinde piyasaya sunulmuştur.[38] Albümünü 3 Mart 2012 tarihinde, Saturday Night Live isimli programda Lindsay Lohan'ın sunumuyla müzikal konuk olarak ilk kez görücüye çıkarmıştır.[39] Yeni albümünden Love Interruption ve Sixteen Saltines isimli şarkılarını seslendirmiştir.[40] Albümün üçüncü single'ı olan Freedom At 21, “Third Man Records” tarafından bir ilke imza atılarak, 1 Nisan 2012'de, kayıt şirketinin merkezi olan Nashville stüdyosundan helyum balonlarına bağlı 1000 adet flexi-diskle müzik severlere ulaşması umuduyla dağıtılmıştır.[41][42]
Farklı yapımlarda kısa rollerde oynayan White, müzik-belgesel tarzı filmler de yapmıştır. Film eleştirmenleri tarafından oyunculuk kabiliyeti üzerine ortalamanın üstünde (74 puan) değerlendirmeler almıştır.[43]
| Jack White Filmografisi | ||
|---|---|---|
| Başlık | Tarih | Rolü |
| The Rosary Murders | (1987) | mihraptaki çocuk |
| Mutant Swinger from Mars | (2003) | Mikey |
| Cold Mountain | (2003) | Georgia |
| Coffee and Cigarettes | (2003) | Jack White |
| Under Blackpool Lights | (2004) | Jack White |
| The Fearless Freaks | (2005) | Jack White |
| Walk Hard | (2007) | Elvis Presley |
| Shine a Light | (2008) | Jack White |
| It Might Get Loud | (2009) | Jack White |
| Under Great White Northern Lights | (2010) | Jack White |
| Conan O'Brien Can't Stop | (2011) | Jack White |
| American Pickers | (2012) | Jack White |
Jack White, müzik kariyerine başladığı zamanlarda temelini atmış olduğu Third Man Records plak şirketinden pek çok başarılı kaydın yapımcılığını üstlenmiştir.[17] 2005 yılında 60'ların efsane country müzik şarkıcısı Loretta Lynn'in Grammy Ödüllü Van Lear Rose albümüne yapımcılık yapmıştır.[44] Türkiye'de de talk-show programı yayınlanan komedyen Conan O'Brien' ın bir çeşit otobiyografik belgesel tarzındaki filminin yapımcılığını yapmıştır. "Rockabilly Kraliçesi" Wanda Jackson ile 2011' de yayımladıkları “The Party Ain't Over” albümünde bizzat gitar çalmış, albüm tanıtımlarına katılmıştır.[45]
|
|
|
| Jack White Diskografisi | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Albüm | Plak Şirketi | Çıkış tarihi | ||||||||||||
| Goober & The Peas[48][49] | ||||||||||||||
| The Jet-Age Genius* Of Goober & The Peas | Detroit Municipal Recordings | 1994 | ||||||||||||
| 2 Star Tabernacle[50] | ||||||||||||||
| 2 Star Tabernacle | Bloodshot Records | 1998 | ||||||||||||
| The Upholsterers[51] [52] | ||||||||||||||
| Makers Of High Grade Suites | Sympathy For The Record Industry | 2000 | ||||||||||||
| The White Stripes[53] | ||||||||||||||
| The White Stripes | Sympathy For The Record Industry | 1999 | ||||||||||||
| De Stijl | Sympathy For The Record Industry | 2000 | ||||||||||||
| White Blood Cells | Sympathy For The Record Industry | 2001 | ||||||||||||
| Elephant | XL Recordings | 2003 | ||||||||||||
| Get Behind Me Satan | V2 | 2005 | ||||||||||||
| Icky Thump | XL Recordings | 2007 | ||||||||||||
| Under Great White Northern Lights | Warner Bros. Records | 2010 | ||||||||||||
| The Raconteurs[54] | ||||||||||||||
| Broken Boy Soldiers | XL Recordings | 2006 | ||||||||||||
| Consolers Of The Lonely | XL Recordings | 2008 | ||||||||||||
| The Dead Weather[55] | ||||||||||||||
| Horehound | Third Man Records | 2009 | ||||||||||||
| Sea Of Cowards | Third Man Records, Warner Bros. Records | 2010 | ||||||||||||
| Solo çalışmaları | ||||||||||||||
| Blunderbuss | Third Man, XL, Columbia | 2012 | ||||||||||||
| Lazaretto | Third Man, XL, Columbia | 2014 | ||||||||||||
| Boarding House Reach | Third Man, XL, Columbia | 2018 | ||||||||||||
| Fear of the Dawn | Third Man, XL, Columbia | 2022 | ||||||||||||
| Entering Heaven Alive | Third Man, XL, Columbia | 2022 | ||||||||||||
| No Name | Third Man | 2024 | ||||||||||||
| Başarıları | |||
|---|---|---|---|
| Yılı | Sonuç | Ödül | Kategori |
| 2011 | Aday | Q Music Awards | Son 25 yılın Müzik Hareketi: Jack White, (not: kazanan U2) |
| 2011 | Kazandı | Music City Ambassador Award | Nashville Belediye Başkanı , Nashville Müzik Elçisi onuru 2011 [56] |
| 2010 | Kazandı | 53. Grammy | Under Great White Northern Lights (Limited Edition Box Set): En İyi Müzik Set, Jack White & Rob Jones |
| 2009 | Aday | Film Eleştirmenleri Birliği Ödülleri - Critics Choice Ödülü | En İyi Şarkı : Quantum of Solace (2008) - Alicia Keys ile "Another Way to Die" [57] |
| 2009 | Aday | People's Choice Award - Halkın Seçimi Ödülleri, ABD | Favori Soundtrack Şarkısı : Quantum of Solace (2008) - Alicia Keys ile "Another Way to Die" |
| 2008 | Kazandı | Satellite Award | En İyi Orijinal Şarkı : Quantum of Solace (2008) -"Another Way to Die" |
| 2008 | Kazandı | 51. Grammy | Consolers Of The Lonely: En İyi Müzik Yapımı, Jack White, Joseph Chiccarelli & Vance Powell |
| 2007 | Kazandı | 50. Grammy | Icky Thump, White Stripes (Jack White, Meg White)- En İyi Rock Performansı |
| 2007 | Kazandı | 50. Grammy | Icky Thump, White Stripes (Jack White, Meg White)- En İyi Alternatif Müzik Albümü |
| 2005 | Kazandı | 48. Grammy | How To Dismantle An Atomic Bomb- Yılın Albümü- U2 (Bono, Adam Clayton, The Edge, Larry Mullen, Jr., Jack White) |
| 2005 | Kazandı | 48. Grammy | Get Behind Me Satan, White Stripes (Jack White, Meg White)- En İyi Alternatif Müzik Albümü |
| 2003 | Kazandı | 46. Grammy | Seven Nation Army - En İyi Rock Şarkısı, besteci Jack White [58] |
| 2003 | Kazandı | 46. Grammy | Elephant - En İyi Alternatif Müzik Albümü, White Stripes (Jack White, Meg White) [59] |
White, özel hayatı ile ilgili şeyler paylaşmaktan hoşlanmamaktadır. Önemli olanın yaptığı işler ve sanatının olduğunu “ Bu Michelangelo'ya ‘'nasıl ayakkabılar giyersin?'’ diye sormakla aynı şey. Eninde sonunda, önemli olan tek şey kalacak geriye; kayıtlarımız ve fotoğraflarımız...” sözleriyle ifade etmiştir.[60]
White basında sıkça eksantrik olarak tanımlanmaktadır.[61][62][63] Üç rakamıyla ilgili bir saplantısı söz konusudur.[64] 7 Kasım 2005'te ismine Three Quid (üç kuruş) eklentisi yaptırmıştır.[65][66]
13 Aralık 2003 tarihinde, “Von Bondies” grubunun solisti “Jason Stollsteimer” ile Detroit' teki “Magic Stick” adındaki bir kulüpte White'ın adı bir kavgaya karışmıştır. Jack White ‘ağırlaştırılmış saldırı kabahati’ ile suçu bulunmuştur. Daha önceden herhangi bir kabahati olmadığından ve suçunu kabul ettiği için (mahkeme masrafları dahil) 750 $ para cezasına çarptırılmış ve “öfke yönetimi dersleri” almaya mahkûm edilmiştir.[67]
2003 yılında yedi dakikalık bir rolde oynadığı Cold Mountain filminin baş rolündeki Renée Zellweger ile bir süre romantik bir ilişki sürdürmüştür. Aynı yılın yazında çift tehlikeli bir trafik kazası atlatmıştır. White, sol işaret parmağını incittiğinden dolayı The White Stripes grubunun yaz turnesini iptal etmek zorunda kalmışlardır.[68] Parmak ameliyatının video görüntülerini sevenleriyle paylaşmıştır.[69] Aralık 2004'te White ve Zellweger ayrıldıklarını basına bilmişlerdir.[70]
Jack ve Meg White 1994'te Detroit'teki bir kafe-barda tanışmışlardır. Jack'in mobilya işine sardığı dönemde Meg garsonluk ve barmaidlik yapmaktadır. Tanıştıktan iki sene sonra Eylül 1996'da Detroit'te bir çiftlikte aile ve arkadaşları arasında küçük bir törenle evlendikleri söylenmektedir.[71] Jack, alışılanın aksine Meg'in soyadını almıştır. Meg bateri çalmaya başlayalı sadece iki ay olmuşken 1997 yılında The White Stripes adı altında müzik yapmaya başlamışlardır. Aynı yılın sonlarında ilk singleları '“Let's Shake Hands'”, “Italy Records” plak şirketinden çıkmıştır. 1999 yılında Jack'in ailesinin evinin tavan arasında kendi isimlerini taşıyan ilk albümlerini kaydetmişlerdir. 2000 yılında çift boşanmıştır.[72] Meg, 22 Mayıs 2009'da Jack White'ın Nashville'deki evinin arka bahçesinde “Jackson Smith” ile evlenmiştir. Jack Lawrence ve fotoğrafçı eşi “Jo McCaughey” ile çifte düğün yapmışlardır.[73][74]
The White Stripes grubunun Blue Orchid isimli şarkısının klibinin çekimlerinde tanıştığı manken, model Karen Elson ile 1 Haziran 2005 tarihinde evlenmiştir. Çift Brezilya'da Rio Negro, Solimones ve Amazon nehirlerinin birleştiği noktada bir kano içinde evlenmişlerdir.[75] 2 Mayıs 2006'da Scarlett Teresa isminde bir kız, 7 Ağustos 2007'de Henry Lee adında bir erkek çocuğa sahip olmuşlardır.[76] White, şarkıcılığa soyunan eşinin albümlerinde Third Man Records şirketi ile yapımcılık görevini üstlenmiştir.[77]
2006 yılında White ve İngiliz eşi Elson, Sunday Times Zenginler Listesinde 20 milyon £ (USD$37 milyon)luk mal varlıklarıyla otuz yaşın altındaki en zengin kişilerin sıralamasında yedinci sırada yer almışlardır.[78] Evliliklerinin altıncı yıl dönümünde boşanacaklarını bir boşanma partisi davetiyesi ile basına bildiren çift, iki çocuklarını yetiştirirken arkadaş ve dost kalmak istediklerini belirtmişlerdir.[79][80]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
