I. Mstislav (Kiev Büyük Knezi)

I. Mstislav Vladimiroviç Monomah (Rusça: Мстислав Владимирович Великий; Ukraynaca: Мстислав Володимирович Великий; Şubat 1076 - 14 Nisan 1132), aynı zamanda Büyük Mstislav olarak da bilinir, 1125 ile 1132 yılları arası Kiev Büyük Prensidir, Wessex'li Gytha ile II. Vladimir Monomah'ın en büyük oğludur.^[1] Büyükbabası İngiltere Kralı Harold Godwinson'a atıfta bulunmak için İskandinav Destanlarında Harald adı altında belirgin bir şekilde yer alır. Theodore, Mstislav'ın Hristiyan adıdır.

I. Mstislav Vladimiroviç Monomah
Portresi, Tsarsky titulyarnik (1672)
Novgorod prensi
Hüküm süresi	1088–1093, 1095-1117
Rostov prensi
Hüküm süresi	1093–1095
Kiev büyük prensi
Hüküm süresi	1125–1132
Önce gelen	II. Vladimir Monomah
Sonra gelen	II. Yaropolk
Doğum	Şubat 1076 Turov, Kiev Knezliği
Ölüm	14 Nisan 1132 (55 yaşında) Kiev, Kiev Knezliği
Eş(ler)i	Christina Ingesdotter Liubava Dmitrievna Zavidich
Çocuk(lar)ı	Christina'dan: Ingeborg of Kiev Malmfred Eupraxia Vsevolod of Novgorod and Pskov Maria Mstislavna of Kiev Iziaslav II of Kiev Rostislav of Kiev Sviatopolk of Pskov Rogneda Xenia Liubava'dan: Vladimir III Mstislavich (1132–1171) Eufrozina
Babası	II. Vladimir Monomah
Annesi	Gytha of Wessex

Hayatı

Mstislav, Turov'da doğdu. Babasının gelecekteki halefi olarak 1088'den 1093'e kadar ve 1095'ten 1117'e kadar Novgorod'da (Rostov'da kısa bir süre kaldıktan sonra) hüküm sürmüştür. Daha sonra Bilhorod Kyivskyi'de Monomakh'ın eş yöneticisi olmuş ve ölümünden sonra Kiev tahtını oturmuştur. Novgorod'da çok sayıda kilise inşa ettirmiştir; bunların arasında St. Nicholas Katedrali (1113)^[2] ve St Anthony Manastırı katedrali (1117) günümüze kadar ayakta kalmıştır. Daha sonra Kiev'de önemli kiliseler, özellikle de Berestovo'daki aile mezarlığı ve Podil'deki Meryem Ana kilisesi inşa etmiştir.

Mstislav I tarafından Novgorod'daki Yaroslav Sarayı'ndaki sarayının yakınında inşa edilen St Nicholas Katedrali, onun ünlü ailesini tasvir eden 12. yüzyıldan kalma freskler içeriyor

Mstislav'ın hayatı Kumanlarla (1093, 1107, 1111, 1129), Estonyalılarla (1111, 1113, 1116, 1130), Litvanyalılarla (1131) ve Polotsk prensliğiyle (1127, 1129) sürekli savaş halinde geçmiştir. 1096'da amcası Çernigovlu Oleg'i Koloksha Nehri'nde yenmiş ve böylece kendisi ile Oleg'in torunları arasında yüzyıllar süren düşmanlığın temelini atmıştır. Mstislav, birleşik Rusya'nın son hükümdarıdır ve onun ölümü üzerine, tarihçinin belirttiği gibi, "Rus toprakları parçalanmıştır". 55 yaşında Kiev'de ölmüştür.

1095 yılında Mstislav, İsveç Kralı I. Inge'nin kızı İsveç Prensesi Christina Ingesdotter ile evlenmiştir.^[3] Birçok çocukları olmuştur:

1. Kievli Ingeborg, Schleswig'den Knud Lavard ile evlendi ve Danimarka Kralı I. Valdemar'ın annesiydi.
2. Malmfred, (1) Norveçli I. Sigurd (2) Danimarka Kralı II. Erik ile evlendi.
3. Eupraxia, II. İoannis'in oğlu Aleksios Komninos ile evlendi.
4. Novgorod ve Pskovlu Vsevolod
5. Kievli Maria Mstislavna, Kievli II. Vsevolod ile evlendi.
6. Kiev Iziaslav II
7. Kievli Rostislav
8. Pskov'lu Sviatopolk
9. Rogneda, Volinyalı Yaroslav ile evlendi
10. Xenia, Izyaslawl'lı Briachislav ile evlendi

Christine 18 Ocak 1122'de ölmüş; aynı yılın ilerleyen zamanında Mstislav, Novgorodlu bir asilzade olan Dmitry Saviditsch'in kızı Liubava Dmitrievna Zavidich ile yeniden evlenmiştir. Çocukları şunlardır:

1. Vladimir III Mstislavich (1132–1171)
2. Eufrozina (c. 1130 – c. 1193) 1146 yılında Macaristan Kralı II. Géza ile evlendi.

Mstislav, Eufrozina aracılığıyla hem Hainault'lu Philippa'nın hem de İngiltere Kralı III. Edward'ın, dolayısıyla sonraki tüm İngiliz ve İngiliz hükümdarlarının atasıdır. Annesi Gytha aracılığıyla, İngiltere Kralı Harold Godwinson ile onu tahttan indiren Fatih William'ın kurduğu modern İngiliz kralları arasındaki bağlantının bir parçasıdır.

Kaynakça

1. Philip Line, Kingship and State Formation in Sweden 1130-1290, (Brill, 2007), 597.
2. George Heard Hamilton, The Art and Architecture of Russia, (Yale University Press, 1983), 43.
3. The Kiev State and Its Relations with Western Europe, F. Dvornik, Transactions of the Royal Historical Society, Vol. 29 (1947), 41.